Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
1
Pokaż ćwiczenia:
RkI81WXhhkImk1
Ćwiczenie 1
Zaznacz w tekście odpowiednie słowa lub grupy słów. Oda I 1 Horacego to wiersz ciągły / stroficzny / biały, złożony z wersów 14-zgłoskowych / 13-sylabowych / o różnorodnej długości. Prezentuje ona typ liryki zwrotu do adresata / skierowanej do wszystkich odbiorców, a jej treść dowodzi, że między tworzeniem poezji a innymi zajęciami dającymi utrzymanie istnieje kontrast / podobieństwo / zależność.
RpB2B0tMbXBQf1
Ćwiczenie 2
W Odzie I 1 postawa poety została skontrastowana z tym, czego pragną: Możliwe odpowiedzi: 1. wysocy urzędnicy państwowi., 2. zawodnicy biorący udział w zawodach sportowych., 3. kupcy., 4. myśliwi., 5. Mecenas., 6. Muzy.
RvogTXLICbB7e1
Ćwiczenie 3
Na czym polega główna różnica między poetą a przedstawicielami innych profesji wymienionych w Odzie I 1? Możliwe odpowiedzi: 1. Poeta nie stara się za wszelką cenę o uznanie innych ludzi., 2. Poeta nie może zdobyć sławy., 3. Poeta nigdy nie zdobędzie majątku., 4. Tylko poeta robi to, co sprawia mu satysfakcję.
21
Ćwiczenie 4

Na podstawie ostatniej strofy Ody I 1 Horacego uargumentuj, czy zdaniem podmiotu lirycznego poecie bliżej jest do ludzi czy do bogów.

Horacy Oda I 1 [Maecenas atavis edite regibus…]

Ja, gdy czoło uczone w święte przystroję bluszcze,
Bogom czuję się bratem, nie dbam o ludzi tłuszcze.
W chłodnym gaju, gdzie tańczą z Nimf orszakiem
Satyry Polihymnia mi chętnie nastraja struny liry,
Euterpe mi wtóruje na swej sielskiej piszczałce,
A ja sobie i Muzom pieśń tę eolską kształcę.
Jeśli na miano wieszcza zasłużyłem z twej strony,
Wierzę, iż sławą moją uderzę w nieboskłony.

multi Źródło: Horacy, Oda I 1 [Maecenas atavis edite regibus…], [w:] Wybór pieśni, oprac. J. Krókowski, tłum. J. Birkenmajer, Wrocław 1971, s. 3–5.
R1Vbj82pittPj
(Uzupełnij).
21
Ćwiczenie 5

Na podstawie Ody I 32 ułóż plan wystąpienia na temat: Czemu – według Horacego – służy tworzenie poezji?

RFXZhmvqlHjcl
(Uzupełnij).
21
Ćwiczenie 6

Na podstawie Ody I 32 napisz tekst, w którym odpowiesz na pytanie: Kogo upamiętnia poezja – bohatera utworu czy twórcę?

R1F0Uw0rvsdG8
(Uzupełnij).
31
Ćwiczenie 7

Odszukaj w Odzie IV 3 co najmniej trzy argumenty za tym, że Muzy to potężne boginie.

R1Vj7W26XnhCe
(Uzupełnij).
31
Ćwiczenie 8

Podmiot liryczny w Odzie IV 3 nazwał siebie wieszczem. Wyraz ten w języku polskim oznacza m.in. osobę przewidującą przyszłość. Ma to związek z łacińskim pojęciem poeta vates, czyli twórca mający od bogów umiejętność przewidywania przyszłych wydarzeń. Podaj co najmniej trzy synonimy słowa wieszcz wskazujące na tego typu umiejętności.

R1W958diHyKF8
(Uzupełnij).
Praca domowa

Dokonaj analizy i interpretacji Ody IV 8 Horacego. W liczącym co najmniej 150 wyrazów tekście odwołaj się do Ody IV 3.

Horacy Oda IV 8 [Donarem pateras grataque Kommodus…]

Mym przyjaciołom radbym, Censorynie1Censorynie ,
Rozdawać brązy, ofiarne naczynie
Lub mężnych Greków nagrodę, trójnogi2trójnogi.
I twój dział pewnie byłby nieubogi,
Gdybym w mym zbiorze te twory posiadał,
Którym Parrhazjus lub Skopas3Parrhazjus lub Skopas wdzięk nadał,
Ów kolorami, ten dłutem mistrzowsko
Tworząc człowieka albo postać boską.
Nie stać mię na to: takich kosztowności
Dom twój nie pragnie, umysł nie zazdrości.
Lecz pieśni lubisz — jam ci je dać gotów,
I opowiedzieć wartość ich przymiotów.
Wszak przez pisane publiczne pomniki4publiczne pomniki
Z grobów nie wstają wielkie wojowniki,
Bo ni ucieczka, ni Annibalowe5Annibalowe
Groźby, na jego odwrócone głowę,
Ani pogorze6pogorze bezbożnej Kartagi,
Nie dały sławie Scypiona7Scypiona tej wagi,
Ni go podniosło wyżej owe miano
Afrykańskiego, jakie mu nadano
Nad to, co o nim wieszcz kalabrski8kalabrski śpiewa.
O kim pieśń milczy, niech się nie spodziewa
Cnót swych nagrodę zyskać. Nie wiem, czyli
I Romul z Marsa urodzon i z Ilii9Ilii,
Raz zapomniany, mógłby w wieki płynąć?
Eakowi10Eakowi nie dały też zginąć
W Styksie, na wyspy wiodąc go fortunne11wyspy wiodąc go fortunne,
Wieszczów cudowne słowa i piorunne.
Pieśń cnych wyrywa ze śmierci objęcia;
Ona im daje takie wniebowzięcia,
Że Herkul12Herkul z bogi zasiada do stołu,
A z wzburzonego aż do dna żywiołu
Kastor z Poluksem13Kastor z Poluksem ratują żeglarzy,
Śląc im promyki opiekuńczych twarzy.
Również i Liber14Liber w wianku z winnych liści,
Kto się doń uda, modły jego ziści.

pol2 Źródło: Horacy, Oda IV 8 [Donarem pateras grataque Kommodus…], [w:] tegoż, oprac. Jerzy Królikowski, tłum. Lucjan Siemieński, Wrocława 1871, s. 154–155.
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14