Sprawdź się
Przeanalizuj poniższą ilustrację przedstawiającą obrady Stanów Generalnych w XVI w. i wskaż na niej reprezentację tzw. stanu trzeciego. W jaki sposób dokonałeś/dokonałaś identyfikacji? Podaj dwa argumenty.
Udowodnij, że ustrój w Anglii i Francji, choć różny, spełniał warunki monarchii stanowej.
Przeanalizuj ilustrację oraz mapę poniżej i rozstrzygnij, czy wydarzenia na nich ukazane pozostają ze sobą w związku przyczynowo‑skutkowym.
Król angielski Edward I zwany Długonogim, kiedy zwołał parlament w 1297 r. i zobowiązał się do nienakładania podatków bez jego zgody, powiedział: co tyczy się wszystkich, powinno zostać zatwierdzone przez wszystkich.
Oceń, ile słuszności jest w tym stwierdzeniu.
Zidentyfikuj proces, który został przedstawiony na mapach, a następnie określ, jaki miał on wpływ na kształtowanie się monarchii stanowej we Francji i Anglii.
Zidentyfikuj scenę przedstawioną na XIX‑wiecznej ilustracji, a następnie opisz ją z punktu widzenia osoby oznaczonej cyfrą 1.
Zidentyfikuj scenę przedstawioną na XIX‑wiecznej ilustracji. Zapoznaj się z opisem ilustracji. Następnie opisz ją z punktu widzenia osoby oznaczonej cyfrą 1.
Zapoznaj się z poniższym fragmentem tekstu źródłowego i rozstrzygnij, które stwierdzenia są prawdziwe, a które fałszywe.
Magna Charta Libertatum
Na wstępie ustąpiliśmy Bogu i niniejszym naszym dokumentem zatwierdziliśmy po wsze czasy w imieniu własnym i naszych następców, że kościół […] ma być wolny i zachować wszystkie swoje uprawnienia i swobody oraz pragniemy aby było to przestrzegane […]. Także wszystkim wolnym ludziom naszego królestwa w imieniu własnym i naszych następców po wsze czasy przykazaliśmy aby wszystkie niżej opisane wolności wraz ze swoimi dziedzicami mieli i zachowywali od nas i następców naszych. […]
Ani podatek tarczowy ani zasiłek pieniężny nie będą nakładane w naszym królestwie jak tylko poprzez uchwałę Rady ogólnej naszego kraju, chyba że chodziłoby o środki na wykupienie naszej osoby z niewoli, lub na pasowanie na rycerza naszego syna pierworodnego, lub na wydanie po raz pierwszy za mąż naszej pierworodnej córki […].
Żaden człowiek wolny nie może być pojmany ani uwięziony, pozbawiony mienia, wyjęty spod prawa, wygnany lub w jakikolwiek sposób ciemiężony i ani przeciwko niemu nie wystąpimy, ani nikogo nie wyślemy inaczej, aniżeli na mocy prawomocnego wyroku […].
Niechaj wszyscy kupcy celem dokonywania kupna i sprzedaży towarów mają prawo swobodnego i bezpiecznego wyjazdu z Anglii i wjazdu do Anglii oraz przebywania i podróżowania po Anglii zarówno na lądzie, jak i na morzu […] bez żadnych nieprawnych opłat […].
Jeśli ktoś był przez nas pozbawiony ziem, bez prawomocnego wyroku równych mu, swoich ziomków, swobód lub praw, my natychmiast mu je przywrócimy, a jeżeli by z tego powodu wynikł jakiś spór, to niechaj on zostanie rozstrzygnięty przez wyrok dwudziestu pięciu baronów […].
Skoro zaś my, na chwalę Bogu i dla ulepszenia naszego królestwa oraz w celu skuteczniejszego uśmierzenia sporu powstałego między nami i naszymi baronami, udzieliliśmy tych wszystkich wyżej wymienionych przywilejów, […] dajemy im i udzielamy następującej gwarancji […]: mianowicie niechaj baronowie wybiorą według życzenia dwudziestu pięciu baronów z królestwa, którzy ze wszystkich sił winni przestrzegać, baczyć oraz czuwać nad przestrzeganiem pokoju i swobód, których im udzieliliśmy i tym niniejszym przywilejem naszym potwierdziliśmy, w szczególności w taki mianowicie sposób, że jeśli my albo nasz justycjariusz, albo baliwowie nasi, albo którykolwiek z naszych dworzan w czymkolwiek względem kogoś zawinimy, lub naruszymy któryś z warunków pokoju względnie gwarancji i o naruszeniu tym dowiedzą się czterej z wymienionych wyżej dwudziestu pięciu baronów, wówczas ci czterej baronowie winni zgłosić się do nas lub naszego justycjariusza, gdybyśmy się znajdowali poza granicami kraju i przedstawić nam nadużycie, a następnie winni prosić nas, byśmy owe nadużycie kazali bezzwłocznie naprawić. A jeśli my nie naprawimy nadużycia, […] wówczas wspomniani czterej baronowie przedłożą ową sprawę reszcie owych dwudziestu pięciu baronów i ci wraz z ogółem mieszkańców całego kraju będą nas przymuszać i cisnąć wszelkimi dostępnymi dla nich sposobami […].
Źródło: Magna Charta Libertatum, dostępny w internecie: zrodla.historyczne.prv.pl.