Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
Pokaż ćwiczenia:
R1bDF93DF4y2F1
Ćwiczenie 1
Które prawo pozwala wyznaczyć stałą w III prawie Keplera? Możliwe odpowiedzi: 1. trzecia zasada dynamiki Newtona, 2. prawo powszechnego ciążenia, 3. druga zasada dynamiki Newtona, 4. pierwsza zasada dynamiki Newtona
RyWCYa0xSNXYa1
Ćwiczenie 2
Które z poniższych znanych stałych określają stałą wartość w III prawie Keplera dla Układu Słonecznego? Możliwe odpowiedzi: 1. stała grawitacji G, 2. masa gwiazdy M, 3. masa planety m, 4. ekscentryczność orbity e
2
Ćwiczenie 3

Wylicz stałą w III prawie Keplera dla Układu Słonecznego w jednostce [s2m3]. Podaj wynik w zaokrągleniu do trzech cyfr znaczących.

Dane:

masa Słońca: M = 1,989 ⋅ 10Indeks górny 30 kg,

stała grawitacji: G = 6,674 ⋅ 10Indeks górny -11m3kgs2.

RrSVeFSFBZCJi
4π2GM= Tu uzupełnij⋅ 10Tu uzupełnij
R1JcrHOoxKKzp1
Ćwiczenie 4
Wpisz, które zdania są prawdziwe (P), a które fałszywe (F). Kepler dzięki swoim obliczeniom potwierdził, że prawo powszechnego ciążenia działa również w kosmosie. Tu uzupełnij Prawo powszechnego ciążenia umożliwia matematyczne wyznaczenie wartości stałej w III prawie Keplera. Tu uzupełnij Kepler i Newton wspólnie pracowali nad wyznaczeniem zależności rządzącymi planetami w Układzie Słonecznym. Tu uzupełnij Zarówno prawo powszechnego ciążenia Newtona, jak i wszystkie trzy prawa Keplera mają zastosowanie we wszystkich znanych układach ciał. Tu uzupełnij
R1Tu45qvXV53G1
Ćwiczenie 5
Zaznacz poprawne odpowiedzi w tekście: W przypadku ruchu planety o masie m wokół gwiazdy centralnej o masie M zachodzi zależność M >> m / M = m / M << m. Przez to odległość dużego ciała M od środka układu dąży do nieskończoności / zera, ponieważ środek masy układu z bardzo dobrym przybliżeniem znajduje się w obrębie / bardzo dużej odległości od ciała centralnego o masie M . Dlatego też, ruch ten uproszczamy w wielu obliczeniach do ruchu planety o masie m, wokół gwiazdy centralnej o masie M, pomijając tym samym ruch masy M wokół środka układu.
2
Ćwiczenie 6
R1WWAwatlVUQ4
Ziemia znajduje się w średniej odległości jednej jednostki astronomicznej - 1 AU od Słońca, która równa jest 149597870,7 km. Przyjmując, że jest to orbita kołowa wyznacz prędkość liniową Ziemi w kilometrach na sekundę zaokrągloną do części setnych.
Ćwiczenie 7
R1E3FRphP09fS
Planety skaliste Układu Słonecznego uszeregowane według rosnącej odległości od Słońca to: Merkury, Wenus, Ziemia, Mars. Te same planety uszeregowane według wzrastającej masy to: Merkury, Mars, Wenus, Ziemia. Jeżeli przyjmiemy, że poruszają się one po orbitach kołowych, to poprawna jest relacja ich prędkości: Elementy do uszeregowania:
3
Ćwiczenie 8

III prawo Keplera można stosować również do obliczania odległości w układach podwójnych. Są to układy, w których dwa ciała o masach mIndeks dolny A oraz mIndeks dolny B okrążają wspólny środek masy. W takim przypadku masa gwiazdy w III prawie Keplera jest zastępowana sumą mas składników takiego układu M = mIndeks dolny A + mIndeks dolny B . Wyznacz odległość r pomiędzy składowymi pewnego układu podwójnego, którego składnik A ma masę 0,7 mas Słońca, a składnik B ma masę 0,63 mas Słońca, a okres obiegu tego układu wynosi T = 653 dni.

Przyjmij, że: masa Słońca MIndeks dolny S = 1,989 ⋅ 10Indeks górny 30 kg, stała grawitacji G = 6,674 ⋅ 10Indeks górny -11m3kgs2, jednostka astronomiczna 1 au = 14,96 ⋅ 10Indeks górny 7 km, pi = 3,14.

Podaj wynik w jednostkach astronomicznych z dokładnością do 3 miejsc znaczących.

R1dtGzDms9YMa
r = Tu uzupełnij m = Tu uzupełnij AU