Sprawdź, czy twoje odpowiedzi są podobne do poniższej:

• Zdanie 1.: Temperatura spadła znacznie poniżej osiemnastu stopni Celsjusza, co u autora wypowiedzi, najwidoczniej niezabezpieczonego na tę okazję odpowiednim strojem, objawia się pod postacią gęsiej skórki, zwiększonej aktywności, dreszczy.

• Zdanie 2.: Przedstawione autorowi wypowiedzi wyobrażenie wizyty w kinie wywołuje zmiany w części mózgu odpowiedzialnej u człowieka za doświadczenie przyjemności.

Przeczytaj jeszcze raz e‑materiał, zajrzyj też do e‑materiału „Kurs logiki: lekcja 12. Treść, zakres i ostrość nazwy”PE499cInM„Kurs logiki: lekcja 12. Treść, zakres i ostrość nazwy” i „Kurs logiki: lekcja 15. Wieloznaczność, chwiejność składniowa i myślenie figuralne”PcEEcH2Np„Kurs logiki: lekcja 15. Wieloznaczność, chwiejność składniowa i myślenie figuralne”, gdzie była mowa o nieostrości i wieloznaczności wyrażeń.

Sprawdź, czy twoje odpowiedzi są podobne do poniższej:

• Przykład a: To zdanie może się komuś wydawać subiektywne, jednak jest to zdanie obiektywne, bo mówi coś o świecie zewnętrznym, mianowicie o tym, jak ten świat powinien wyglądać. Określenie „powinien” jest wieloznaczne, ale to nie czyni zdania subiektywnym.

• Przykład c: Jest to odwołanie do wiedzy medycznej o organizmie człowieka, a więc do stanu rzeczy w świecie, nie zaś subiektywnych odczuć.

• Przykład d: Podobnie jak w przykładzie „a” jest to odwołanie do pewnej normy, która według autora wypowiedzi powinna obowiązywać w świecie. Zdanie w tej postaci jest niejednoznaczne, bo nie znamy jego uzasadnienia, ale na pewno ma charakter obiektywny, gdyż jego wartość logiczna nie zależy od stanu umysłu wypowiadającego.

Przeczytaj jeszcze raz e‑materiał, w szczególności fragment poświęcony zdaniom protokolarnym.

Sprawdź, czy twoje odpowiedzi są podobne do poniższej:

• Zdanie b: Zdanie nie jest zapisem zdarzeń, gdyż zawiera ich ocenę. Z punktu widzenia postronnego obserwatora widzimy jedynie, że jedna osoba coś zrobiła lub powiedziała, podczas gdy druga zareagowała w określony szczególny sposób, jak przewracanie oczami, podniesiony głos czy głębokie westchnienia.

• Zdanie d: Zdanie nie jest zapisem zdarzeń. Nie możemy stwierdzić złego humoru w warunkach doświadczalnych. Widzimy jedynie osobę, która się budzi, otwiera oczy i ma określony wyraz twarzy, nie uśmiecha się. Ale nie możemy automatycznie nazwać tego złym humorem, bo nie jesteśmy w głowie tej osoby i nie możemy z całą pewnością stwierdzić, co spowodowało jej wyraz twarzy. Może ją po prostu boli brzuch? A może jest po prostu skupiona przed jakimś ważnym wydarzeniem tego dnia?

Przeczytaj jeszcze raz e‑materiał oraz zastanów się nad sytuacjami z twojego życia, w których ty lub ktoś inny posiłkował się w argumentacji zdaniami subiektywnymi.

Sprawdź, czy twoja odpowiedź jest podobna do poniższej:
Żaby kogoś do czegoś przekonać, trzeba podać na to jakiś dowód, coś, co nasz rozmówca może zweryfikować. Tymczasem prawdziwość zdań o charakterze subiektywnych potwierdzić może jedynie stan wewnętrzny osoby to zdanie wypowiadającej. Ponieważ nie mamy do takich stanów żadnego wglądu, nie mamy sposobności stwierdzić, czy dane zdanie jest prawdziwe czy fałszywe.

Zapoznaj się uważnie z treścią e‑materiału, rozważ podane w nim przykłady rozmów, poeksperymentuj z komunikowaniem się wyłącznie za pomocą takich zdań.

Nie ma tu klucza poprawnej odpowiedzi, wszystko zależy od wyniku twojego eksperymentu i twoich przemyśleń. Pokaż swoją odpowiedź nauczycielowi lub znajomej osobie, poproś o komentarz.