W razie wątpliwości przypomnij sobie treści zawarte w części „Przeczytaj” oraz w grafice interaktywnej.

Uzasadnienie powinno wskazywać na drastyczne skrócenie okresu zaniku jeziora i przejściu jego trofizmu w stan dystrofii lub hipertrofii.

Wypowiedź musi uzasadniać stwierdzenie, że oddziaływania antropogeniczne są czynnikiem dysharmonicznym.

Zastanów się, jaki wpływ mogą mieć na jezioro gleby występujące na terenie zlewni jeziora.

Środowisko opisane w poleceniu charakteryzuje rozwój gleb kwaśnych (rdzawe, bielicoziemne), które w warunkach siedliskowych tajgi lub boru prowadzą do uwalniania i przemieszczania dużych ilości kwasów humusowych. Ich dopływ do jeziora może prowadzić do dystrofii poprzez zakwaszenie wód i zwiększenie ilości substancji organicznej w wodzie. W efekcie następuje zarastanie jeziora, rozwój pła w strefie litoralu i stopniowe zabagnienie jeziora, które prowadzi do jego zatorfienia.

Możesz wykorzystać informacje zawarte w części „Przeczytaj” e‑materiału oraz przedstawione na grafice interaktywnej.

Jeziora eutroficzne charakteryzuje:

– wysoki poziom żyzności wód odpowiadający dużej zawartości fosforu i azotu,

– bardzo dogodne warunki do rozwoju życia organicznego w zbiorniku, zarówno fauny, jak i flory, czego przejawem jest szeroka strefa szuwarów,

– niska przezroczystość wody (kilkadziesiąt centymetrów) ze względu na dużą zawartość glonów, stąd zielony lub brunatnozielony kolor wody,

– wzrost tempa gromadzenia się osadów i wypłycania jeziora, ze względu na przewagę tempa produkcji biomasy i zmianę warunków jej rozkładu,

– w warstwie przydennej deficyt tlenu i rozwój procesów gnilnych w warunkach beztlenowych.

Jezioro dystroficzne charakteryzuje:

– względnie mała głębokość,

– wysoka zawartość substancji organicznej w wodzie nadająca jej brunatny kolor i kwaśny odczyn,

– zanik fauny (ryb) w związku z zarastaniem toni wodnej i deficytem tlenu,

– duże tempo gromadzenia się osadów dennych prowadzące do zabagnienia,

– przewaga procesów chemicznego wiązania pierwiastków w osadach nad ich rozkładem i obiegiem biologicznym w związku z zakwaszeniem i procesami beztlenowymi.

Sprzężenia zwrotne:

– zakwity prowadzące do wzrostu trofii,

– zwiększona dostawa substancji organicznej do strefy bentosu prowadząca do szybszego tempa uruchamiania pierwiastków biogennych,

–  zwiększona dostawa osadów prowadząca do wypłycania jeziora i szybszego zarastania jeziora.