Sprawdź się
Omów budowę i funkcje tkanki tłuszczowej, łącznej zbitej i łącznej siataeczkowej.
Ilustracja do ćwiczenia nr 3
Połącz w pary nazwę tkanki z jej opisem.
Zbudowana jest z dużych fibroblastów o nieregularnym kształcie i licznych wypustkach, którymi komórki łączą się, tworząc przestrzenną sieć., Zbudowana jest z dużych kulistych komórek otoczonych niewielką ilością substancji międzykomórkowej., Oczka sieci utworzonej przez wypustki komórek gwiaździstych tej tkanki wypełnia substancja międzykomórkowa, zawierająca galaretowatą, silnie uwodnioną istotę podstawową i włókna prekolagenowe., Jej dominującym składnikiem są zwarte pęczki włókien kolagenowych, wytwarzanych przez niewielką liczbę fibroblastów., W silnie uwodnionej substancji podstawowej tej tkanki znajdują się pęczki włókien kolagenowych, sieć nieregularnie ułożonych włókien sprężystych oraz pojedyncze włókna siateczkowe.
Tkanka zarodkowa | |
Tkanka siateczkowa | |
Tkanka łączna luźna | |
Tkanka łączna zbita | |
Tkanka łączna tłuszczowa |
Podane nazwy miejsc występowania przyporządkuj do odpowiedniej grupy tkanek łącznych.
otacza nerki, wokół nerwów, na wątrobie, ścięgna, podstawa dla komórek wątroby, pod skórą, torebka ścięgnista nerek, błona surowicza narządów, między włóknami mięśniowymi, wokół naczyń krwionośnych, twardówka oka, wokół naczyń limfatycznych, na sercu, zrąb węzłów limfatycznych, więzadła, szkielet dla szpiku kostnego, podstawa śledziony, grasicy i migdałków, skóra właściwa, przyczep skóry do mięśni
Tkanka tłuszczowa | |
---|---|
Tkanka łączna luźna | |
Tkanka łączna zbita | |
Tkanka łączna siateczkowa |
Tkanka łączna wykazuje bardzo duże zróżnicowanie morfologiczne i funkcjonalne. Poszczególne rodzaje tkanek łącznych wyraźnie się od siebie różnią, mają też jednak wiele cech wspólnych.
Włókna kolagenowe są naturalnie produkowane przez komórki skóry, jednak z wiekiem organizm wytwarza ich coraz mniej, co skutkuje utratą sprężystości skóry i powstawaniem zmarszczek. Fakt ten jest wykorzystywany przez firmy kosmetyczne, które zachęcają do stosowania preparatów kolagenowych w celu uzupełnienia tego składnika w skórze.
Wielkość cząsteczek kolagenu stosowanego w kosmetykach nie pozwala na jego wnikanie w głąb skóry i tym samym jego działanie kosmetyczne ogranicza się do tworzenia na powierzchni skóry błon ochronnych, które powstają w wyniku sieciowania się cząsteczek kolagenu. Zastosowany w kremach kolagen wiąże na powierzchni skóry wodę i przyczynia się do zmniejszenia transepidermalnej utraty wody (ang. transepidermal water loss, TEWL) i tym samym do zwiększenia uwodnienia naskórka i skóry właściwej. Po zastosowaniu kosmetyku zawierającego hydrolizaty kolagenu skóra jest nawilżona i wygładzona, a drobne zmarszczki ulegają spłyceniu. Dodatkowy efekt wygładzenia zmarszczek wynika z faktu, że błona kolagenowa załamuje światło, co daje optyczny efekt.
Źródło: Katarzyna Adamczyk, Zastosowanie kolagenu i kwasu hialuronowego w kosmetykach przeciwstarzeniowych, aesthetica.com.pl.
Pojedyncza cząsteczka kolagenu teoretycznie jest zbyt duża, aby przeniknąć w głąb skóry. Wyjątkowość kolagenu pozyskiwanego ze skóry ryb polega na tym, iż ulega on rozpadowi w temperaturze około 27–30°C, podczas gdy powierzchnia skóry człowieka ma średnią temperaturę ok. 32–34°C. Kolagen o temperaturze denaturacji poniżej tej wartości powinien więc rozpadać się na aminokwasy lub peptydy pod wpływem kontaktu z ludzką skórą. Do wyprodukowania serii kosmetyków […] został wykorzystany najwyższej jakości kolagen pozyskiwany z ryb słodkowodnych w procesie hydratacji. Pozwala to na zachowanie najbardziej pożądanej formy kolagenu aż do momentu nakładania na skórę.
Źródło: kolagen.pro.