Przyporządkuj podane pojęcia do ich definicji: nom, katarakta, czati, pschent Możliwe odpowiedzi: 1. (inaczej: wezyr) najważniejszy urzędnik w starożytnym Egipcie, „prawa ręka” faraona, 2. skalny próg rzeczny utrudniający żeglugę, 3. jednostka podziału administracyjnego starożytnego Egiptu, 4. połączone korony Górnego i Dolnego Egiptu

Dopasuj epoki do właściwych wydarzeń: Zjednoczenie Górnego i Dolnego Egiptu przez Narmera, Budowa wielkich piramid, Dominacja azjatyckiego ludu Hyksosów w Egipcie, Rewolucja Echnatona, Podbój Egiptu przez Aleksandra Wielkiego. Możliwe odpowiedzi: 1. Okres wczesnodynastyczny (ok. 3100–2675 r. p.n.e.), 2. Stare Państwo (ok. 2675–2170 r. p.n.e.), 3. Nowe Państwo (ok. 1565–1085 r. p.n.e.), 4. I okres przejściowy (ok. 2170–2000 r. p.n.e.), 5. II okres przejściowy (ok. 1760–1565 r. p.n.e.), 6. epoka późna (ok. 1085–332 r. p.n.e.), 7. Średnie Państwo (ok. 2000–1760 r. p.n.e.)

Jednym z podstawowych źródeł literackich służących do badania dziejów i kultury starożytnego Egiptu są Dzieje greckiego historyka Herodota (V w. p.n.e.). Są one ważne dla naszej wiedzy o kraju faraonów, ponieważ wspomniany dziejopis osobiście go odwiedził. Wyobraź sobie, że podczas spisywania swoich doświadczeń Herodot pomieszał wszystkie swoje notatki na temat geografii Egiptu. Ułóż przytoczone niżej fragmenty jego Dziejów w taki sposób, aby odpowiadały tradycyjnej drodze zwiedzania państwa faraonów przez Greków, tj. z północy na południe. Elementy do uszeregowania: 1. (…) w górę [Nilu] Egipt jest wąski. Albowiem z jednej strony ciągnie się pasmo gór Arabii, które biegnie od północy ku południowi, stale pnąc się w górę aż do tak zwanego Morza Czerwonego; znajdują się w nim kamieniołomy, skąd brano materiał do budowy piramid w Memfis., 2. (…)ta część Egiptu, do której Hellenowie [Grecy] żeglują, jest dla Egipcjan (…) darem rzeki (…). Taka bowiem jest przyroda kraju egipskiego: Przede wszystkim jeżeli kto, dojeżdżając i jeszcze o dzień drogi będąc oddalony od lądu, zanurzy ołowiankę, to wyciągnie namuł, i to na głębokości tylko jedenastu sążni [czyli ok. 20 metrów]., 3. Stamtąd aż do Heliopolis, w głąb lądu, jest Egipt szeroki, cały płasko rozciągnięty, obfituje w wodę i bagna. Droga od morza w górę do Heliopolis jest co do długości prawie równa drodze wiodącej z Aten (…) aż do Pisy…, 4. (…) do Teb żegluje się w górę rzeki przez dziewięć dni, a droga wynosi cztery tysiące osiemset sześćdziesiąt stadiów, tj. osiemdziesiąt i jeden schojnów. Jeżeli razem zliczy się te stadia Egiptu, to kraj leżący wzdłuż morza wynosi, jak już przedtem powiedziałem, trzy tysiące sześćset stadiów; jak zaś daleko jest od morza w głąb lądu aż do Teb, teraz to podam: mianowicie jest sześć tysięcy dwadzieścia stadiów.