Sprawdź się
W lipcu 1790 r., kiedy przygotowywano obchody pierwszej rocznicy zdobycia Bastylii, skomponowano piosenkę Ça ira (Uda się), która obok Marsylianki stała się jedną z najpopularniejszych rewolucyjnych pieśni patriotycznych. Wskaż fragment utworu, który bezpośrednio wskazuje na to, że jego treść skierowana jest przeciwko stanowi drugiemu.
Wykaż, że kult Istoty Najwyższej miał charakter deistyczny.
Sprawozdanie złożone w imieniu Komitetu Ocalenia Publicznego przez Robespierre’a Zgromadzeniu Narodowemu o związkach pojęć religijnych i moralnych z zasadami republikańskimi, 7 maja 1794Jedynym zrębem społeczności cywilnej jest moralność… Pojęcie Istoty Najwyższej i nieśmiertelności duszy jest ustawicznem odwoływaniem się do sprawiedliwości, jest więc pożytecznem dla społeczeństwa i republiki… […] Wszystkie ułudy pierzchają przed rzeczywistością i wszystkie szaleństwa padają przed Rozumem. Bez przymusu, bez prześladowania wszystkie sekty winny zlać się z własnego popędu w powszechnej religii Przyrody […].
Wskaż, które z podanych źródeł jest późniejsze. Uzasadnij odpowiedź.
Źródło A
Wypowiedzenie wojny Austrii przez Zgromadzenie Narodowe Francji […]Zgromadzenie Narodowe oświadcza, że naród francuski […] – chwyta za broń tylko w obronie własnej wolności i niepodległości; że wojna, którą naród jest zmuszony kontynuować, nie jest wojną ludu przeciwko ludowi, lecz słuszną obroną ludu przeciw agresji króla; że Francuzi odróżnią zawsze swoich braci od prawdziwych wrogów, że nie pominą niczego dla umniejszenia grozy wojennej, oszczędzenia lub ocalenia własności, ażeby w ten sposób nieodłączne od wojny nieszczęścia spadły tylko na tych, którzy sprzymierzają się w walce z wolnością […].
Źródło B
Dekret Konwentu […] o wypowiedzeniu wojny Anglii i HolandiiKonwent Narodowy uchwala, co następuje:
Art.1 Konwent Narodowy proklamuje w imieniu narodu francuskiego, że wobec licznych kroków świadczących o wrogim stosunku i nieżyczliwości Republika Francuska oświadcza, że znajduje się w stanie wojny z królem angielskim i namiestnikiem Zjednoczonych Prowincji.
Chociaż konstytucja z 24 czerwca 1793 r. nigdy nie weszła w życie, jej uchwalenie demokraci przyjęli z entuzjazmem. Na czym polegały zmiany wynikające z zapisów tej konstytucji w odniesieniu do praw obywatelskich w porównaniu z konstytucją z września 1791 r.?
Ustawa Konstytucyjna z 24 czerwca 1793 r.O stanowisku obywateli
Art. 4. Do wykonywania praw obywatela francuskiego dopuszcza się: każdego człowieka urodzonego i zamieszkałego we Francji, który ukończył 21 lat życia; każdego cudzoziemca, który ukończył 21 lat życia, zamieszkuje od roku we Francji, żyje tam z własnej pracy lub nabył tam własność, lub poślubił Francuzkę, lub adoptował dziecko, lub utrzymuje starca; każdego cudzoziemca wreszcie, którego Ciało Ustawodawcze uzna za dobrze zasłużonego dla ludzkości. […]
Zapoznaj się z tekstami źródłowymi, a następnie wykonaj polecenie.
Źródło A
Rozporządzenie o uwięzieniu podejrzanych z 17 września 1793 r.
Za ludzi podejrzanych uznani są: 1. Ci, którzy czy to postępowaniem swoim, czy też przez swoje stosunki, czy wreszcie w swoich wypowiedziach lub pismach ujawnili się jako stronnicy tyranii i feudalizmu, a jako wrogowie wolności. […] 5. Te osoby pochodzące z byłego stanu szlacheckiego, które są mężami, żonami, ojcami, matkami, synami, córkami, braćmi i siostrami lub byłymi pracownikami emigrantów, jeśli nie wykazały stale swego przywiązania do Republiki.
Źródło B
Wskazówki dla sądów, 18 maja 1794Nieprzyjaciółmi rewolucji są wszyscy ci, którzy jakimkolwiek sposobem i pod jakimkolwiek pozorem starali się przeciwić pochodowi rewolucji i przeszkadzać umocnieniu się rzeczypospolitej. Karą należną za ten występek jest śmierć. Dowodem wymaganym dla skazania są wszystkie wiadomości jakiegokolwiek rodzaju, które mogą przekonać człowieka rozsądnego i przyjaciela wolności.
Kolorem czerwonym zaznacz akapit, w którym autor przekonuje, że cel uświęca środki, a kolorem zielonym ten, w którym węszy spisek i atakuje przeciwników politycznych.
Zaznacz cytat, który ma taką samą wymowę jak poniższe źródło.
Kamil Desmoulins o terrorze politycznym we Francji w 1794 r.Gdybym przynajmniej tego okrutnego traktowania doznawał od Pitta lub Koburga [jednego z wodzów armii austriackiej], lecz od moich kolegów – lecz od Robespierre’a, który podpisał rozkaz mego aresztowania – lecz od Republiki, dla której tyle zrobiłem! […] Nie mogłem przypuszczać, że ludzie są tak okrutni i tak niesprawiedliwi. Któż by mógł myśleć, że kilka ironicznych uwag w moich pismach na temat moich kolegów, do czego zostałem sprowokowany, zatrze pamięć moich zasług. Nie tajno mi, że umieram jako ofiara owych szyderstw i swej przyjaźni ku Dantonowi.