Możemy wprost zastosować wzór Joule’a‑Lenza, w zadaniu podano wszystkie wielkości. Aby uzyskać wynik wyrażony w jednostkach SI, należy godzinę zamienić na sekundy.
2
Ćwiczenie 5
RGk2kMHO6HHOU
Pamiętaj, że ciepło wydzielone w grzałce jest równe pracy prądu elektrycznego.
Ponieważ ciepło wydzielone w grzałce jest równe pracy prądu elektrycznego, możemy wprost zastosować wzór łączący pracę i moc. Wszystkie potrzebne wielkości podano w zadaniu. Aby uzyskać wynik wyrażony w jednostkach SI, należy godzinę zamienić na sekundy.
Podana w treści wartość napięcia sieci elektrycznej nie jest potrzebna do rozwiązania zadania.
2
Ćwiczenie 6
Wzór Joule’a‑Lenza znany jest pod postacią: . Wyprowadź jego drugą postać, zawierającą napięcie zamiast natężenia prądu .
Należy skorzystać z prawa Ohma.
Prawo Ohma mówi nam, że
Jeżeli do wzoru Joule’a‑Lenza wstawimy to wyrażenie, wówczas dostaniemy
3
Ćwiczenie 7
RQjuCsnNCKgyP
Zastosuj wzór Joule’a‑Lenza w postaci wyprowadzonej w poprzednim zadaniu (zawierającej napięcie zamiast natężenia prądu). Czy wiesz, jaka jest masa litra wody i ile wynosi napięcie w domowej sieci elektrycznej?
Ciepło potrzebne do ogrzania wody wynosi , gdzie:
– ciepło właściwe wody,
– masa podgrzewanej wody,
– różnica temperatur na końcu i na początku ogrzewania.
Ciepło wydzielone przy przepływie prądu przez grzałkę czajnika ogrzewa wodę od temperatury 20Indeks górny ooC do temperatury 100Indeks górny ooC. Masa ogrzewanej wody wynosi 1 kg a napięcie sieciowe – 230 V. Możemy więc napisać:
Z tego równania wyznaczamy szukany czas t:
3
Ćwiczenie 8
Wzór Joule’a‑Lenza występuje pod dwiema postaciami:
Jeżeli do tego samego źródła napięcia będziemy podłączać przewodniki o coraz mniejszym oporze, to z jednego wzoru wynika, że wartość ciepła wydzielonego na nich w określonym czasie będzie maleć a z drugiego, że rosnąć. Rozstrzygnij ten dylemat. Porównaj swoją odpowiedź z naszą propozycją.
Zastanów się nad tym, czy wartość natężenia prądu zależy od oporu.
Z drugiej postaci wzoru wynika, że wartość wydzielonego ciepła będzie rosnąć.
W pierwszym wzorze, wartość Q jest wprawdzie proporcjonalna do R (powinna maleć), ale z kolei natężenie prądu przy takim samym napięciu rośnie proporcjonalnie do spadku oporu. Ponieważ natężenie jest podniesione we wzorze do kwadratu, to ta zależność przeważa nad zmniejszającym się oporem. W efekcie wartość wydzielonego ciepła rośnie proporcjonalnie do spadku wartości oporu. Gdyby wartością stałą było natężenie prądu, a nie napięcie, sytuacja byłaby odwrotna.