Istotnym warunkiem procesu hydrolizy sacharozy jest również wysoka temperatura.

• wzór sumaryczny fruktozy: ${\text{C}}_6{\text{H}}_{12}{\text{O}}_6$;

• wzór sumaryczny sacharozy: ${\text{C}}_{12}{\text{H}}_{22}{\text{O}}_{11}$.

Gramorównoważniki fruktozy (${\text{C}}_6{\text{H}}_{12}{\text{O}}_6$) i sacharozy (${\text{C}}_{12}{\text{H}}_{22}{\text{O}}_{11}$) równe są ich gramocząsteczkom i wynoszą dla fruktozy $180$ $\text{g}$, a dla sacharozy $342$ $\text{g}$.

Należy rozpuścić $\mathrm{14,25}$ $\text{g}$ sacharozy w $200$ $\text{ml}$ wody, żeby otrzymać roztwór, w którym ilość węgla odpowiada ilości węgla roztworu, utworzonego po rozpuszczeniu $15$ $\text{g}$ fruktozy w $200$ $\text{ml}$ wody.

• po $192$ minutach ulegnie hydrolizie $50\%$ początkowej ilości sacharozy;

• po kolejnych $192$ minutach ulegnie hydrolizie kolejne $50\%$ z pozostałych $50\%$ sacharozy początkowej, czyli ulegnie hydrolizie $25\%$;

• po kolejnych $192$ minutach ulegnie hydrolizie kolejne $50\%$ z pozostałych $25\%$ sacharozy początkowej, czyli ulegnie hydrolizie $\mathrm{12,5}\%$;

• po kolejnych $192$ minutach ulegnie hydrolizie kolejne $50\%$ z pozostałych $\mathrm{12,5}\%$ sacharozy początkowej, czyli ulegnie hydrolizie $\mathrm{6,25}\%$.

$50\%+25\%+\mathrm{12,5}\%+\mathrm{6,25}\%=\mathrm{93,75}\%, \text{czyli} 4·192=768 \left[\text{minut}\right]$

Hydrolizie ulegnie $\mathrm{93,75}\%$ początkowej ilości sacharozy po $768$ minutach.

Podczas ogrzewania nastąpił rozkład wodorotlenku miedzi($\text{II}$).

Obserwacje: Brak zmian zabarwienia roztworu. Wytrącił się czarny osad.

Wnioski: Wytrącenie się czarnego osadu (zamiast ceglastopomarańczowego) potwierdza negatywny wynik próby Trommera i brak redukujących właściwości sacharozy.

Sacharoza ulega hydrolizie. Jakie produkty powstają i jakie mają właściwości?

Obserwacje: Niebieski osad zmienia zabarwienie na ceglastoczerwone.

Wnioski: Sacharoza w roztworze o odczynie kwasowym ulega reakcji hydrolizy. Produktami rozkładu sacharozy, pod wpływem wody, są monosacharydy – glukoza i fruktoza. Zmiana zabarwienia osadu z niebieskiego na ceglastoczerwony w badanej probówce świadczy o pozytywnym wyniku próby Trommera i obecności cukru redukującego. Glukoza, będąca jednym z produktów hydrolizy sacharozy, ma właściwości redukujące. W podwyższonej temperaturze ulega reakcji ze świeżo strąconym wodorotlenkiem miedzi($\text{II}$), który redukuje się do ceglastoczerwonego osadu tlenku miedzi($\text{I}$).

RidoNhKP6c13g

Ilustracja przedstawiająca schemat reakcji zachodzącej podczas próby Trommera dla glukozy. Cząsteczka glukozy o następującym wzorze Fischera: grupa CHO połączona z pionową linią skierowaną do dołu, która symbolizuje łańcuch węglowy i na końcu łączy się z grupą ${\text{CH}}_2\text{OH}$. Wspomnianą linię przecinają cztery krótkie poziome, prostopadłe linie. Po prawej stronie linii od góry kolejno podstawniki: OH, H, OH oraz OH. Po lewej stronie od góry podstawniki H, OH, H oraz H. Dodać dwie cząsteczki wodorotlenku miedzi(II). Strzałka w prawo, nad strzałką zapis "ogrzewanie", za strzałką cząsteczka produktu w projekcji Fischera, którą stanowi grupa COOH połączona z pionową linią skierowaną do dołu, która symbolizuje łańcuch węglowy i na końcu łączy się z grupą ${\text{CH}}_2\text{OH}$. Wspomnianą linię przecinają cztery krótkie poziome, prostopadłe linie. Po prawej stronie linii od góry kolejno podstawniki: OH, H, OH oraz OH. Po lewej stronie od góry podstawniki H, OH, H oraz H. Dodać cząsteczka tlenku miedzi(I) ${\text{Cu}}_2\text{O}$ przy niej strzałka w dół oznaczająca wytrącenie osadu. Dodać dwie cząsteczki wody ${\text{H}}_2\text{O}$.