Sprawdź się
Rozwiąż krzyżówkę.
- Wątpi, rozważa, poszukuje.
- Miasto Pyrrona.
- Przydomek Sekstusa.
- Stan wewnętrznego spokoju i równowagi.
- Uznawanie możliwości niewątpliwego poznania natury rzeczy.
- Według Arystotelesa powinni panować nad barbarzyńcami.
| 1 | |||||||||||||
| 2 | |||||||||||||
| 3 | |||||||||||||
| 4 | |||||||||||||
| 5 | |||||||||||||
| 6 |
Zaznacz zdania prawdziwe.
- Z punktu widzenia sceptyków na rzecz każdego twierdzenia można wywieść równie mocne argumenty.
- Z punktu widzenia dogmatyków na rzecz każdego twierdzenia można wywieść równie mocne argumenty.
- Z punktu widzenia sceptyków można odkryć obiektywne znaczenia dobra i piękna.
- Z punktu widzenia dogmatyków można odkryć obiektywne znaczenia dobra i piękna.
Uzupełnij zdania podanymi wyrazami, nadając im właściwą formę gramatyczną.
zwyczajny, natura rzeczy, dogmatyzm, nieorzekanie, sądy
Sceptyk wątpi w możliwość pewnej wiedzy o .............................
Pluralizm obyczajów jest dla sceptyka czymś .....................
Sceptycyzm przeciwstawia się .........................
Afazja to postawa ........................, czyli wstrzymania się od ...............
Które z poniższych zdań zaakceptowałby sceptyk?
- Nie jest sporne, czy rzecz wydaje się taka i taka, sporne jest natomiast, czy jest taka i taka.
- Celem dociekań sceptyka jest potwierdzenie tego, że prawda nie jest osiągalna.
- Źródłem prawa jest umowa między ludźmi i dlatego zgodzić się należy na jego różnorodność.
- Usunięcie różnic w poglądach ludzi jest możliwe i potrzebne.
Uzupełnij tekst Sekstusa Empiryka podanymi sformułowaniami.
dostrzegania we wszystkim trudności, rezygnacji z uznania czy zaprzeczenia, działania polegającego na poszukiwaniu i badaniu
Tradycja sceptyczna nazywana jest „poszukującą”— od ......................................................................................................, „powściągającą sąd” — od ......................................................................................................, „aporetyczną” — z powodu .......................................................................................................
Uzupełnij tekst Sekstusa Empiryka poniższymi sformułowaniami.
• działania polegającego na poszukiwaniu i badaniu
• rezygnacji z uznania czy zaprzeczenia
• dostrzegania we wszystkim trudności
Tradycja sceptyczna nazywana jest „poszukującą”— od ......................................................................................................, „powściągającą sąd” — od odczucia rodzącego się w badającym po poszukiwaniu, „aporetyczną” — albo z powodu ........................................................................, jak twierdzą niektórzy, albo z powodu ............................................................................ (...).
Przedstaw sobie sytuację, w której ktoś czyni sceptykowi zarzut dogmatyzmu, twierdząc, że ten traktuje jako niewzruszalny (dogmatyczny) sąd „nic nie jest prawdziwe” albo sąd „wszystko jest fałszywe” i ku potwierdzeniu tych sądów kieruje się cała jego aktywność. Sformułuj kilkuzdaniową obronę sceptyka przed zarzutem.
Wróć do tekstu pt. „Dziesiąty hamulec”. Na podstawie lektury tego tekstu:
Wróć do tekstu pt. „Dziesiąty hamulec”. Na podstawie treści tego tekstu:
Wynotuj podane przez autora źródła regulujące nasze zachowania.
Podaj dwa współczesne przykłady przeciwstawień (różnych rozstrzygnięć):
a) pochodzących z dwu różnych źródeł;
b) pochodzących z takiego samego źródła.
2.
Zapoznaj się z rozumieniem tolerancji zawartym w książce prof. M. Środy Etyka dla myślących. Napisz krótki tekst, w którym odpowiesz oddzielnie i z uzasadnieniem na każde z dwóch pytań:
1. Czy sceptyk jest postacią tolerancyjną?
2. Czy sceptyk jest postacią nietolerancyjną?
Etyka dla myślącychSpróbujmy opisać sytuację, w której nasza postawa mogłaby być nazwana tolerancyjną i – tym samym – posiadała wartość moralną.
Po pierwsze, musimy mieć do czynienia z jakimś poglądem, opinią, czyjąś postawą, zachowaniem lub czynem ocenianym ujemnie, sprawiającym nam przykrość. Coś mi się nie podoba, złości mnie, oburza, wydaje mi się lub też jest faktycznie niezgodne z uznawaną przeze mnie lub przez moją grupę hierarchią wartości.
Po drugie, mam możliwość działania, a także sposobność i odpowiednie środki, by zmienić tę sytuację, by wpłynąć perswazją lub siłą na zmianę cudzych przekonań lub postaw. (Gdy nie mam żadnych możliwości przeciwdziałania, nie może być mowy o tolerancji).
Po trzecie – i najważniejsze – wstrzymuję się od działań, ponieważ uznaję prawo innego człowieka do odmiennych opinii, do swobodnego propagowania swoich poglądów, do swobodnej ekspresji zachowań czy szerzej – swobodnego kierowania swoim życiem. Mimo iż nie podobają mi się przekonania czy zachowania innych, nie interweniuję, ponieważ mam szacunek do nich jako do ludzi lub też uznaję ich prawo do odmienności.
Źródło: Magdalena Środa, Etyka dla myślących, Warszawa 2010, s. 95.
2.