Sprawdź się
Wiersz do ćwiczeń
Nad głębiamiI
Zmiennego bytu falo ty ruchliwa,
Co nas unosisz po wszechświata toni!
Daremnie wzrok nasz za tym wszystkim goni,
Co pod powierzchnią twoją się ukrywa;Choć nam w błyskawic blasku się odsłoni
Głąb niezmierzona, ciemna i straszliwa…
Trudno nam dotrzeć spojrzeniami do niej
Przez pianę zjawisk, co po wierzchu pływa.Próżno nad głębią schyleni – jej ciemnic
Obraz chwytamy, gdyż ruchliwa fala,
Zamiast odwiecznych istnienia tajemnic,Własną twarz naszą ukazuje z dala,
I nasz widnokrąg cały się powleka
Rzuconym w wszechświat odbiciem człowieka.
Wybierz zdjęcie, które najlepiej oddaje twoje wrażenia po przeczytaniu wiersza Adama Asnyka. Uzasadnij swój wybór.
Wybierz dzieło plastyczne lub muzyczne, które najlepiej oddaje twoje wrażenia po zapoznaniu się z wierszem Adama Asnyka. Uzasadnij swój wybór.
Zastanów się nad tytułem wiersza. Odpowiedz na pytanie, czy zawiera on jakąś wskazówkę pomagającą w interpretacji utworu Adama Asnyka? Uzasadnij swoją odpowiedź.
Odpowiedz, do kogo zwraca się podmiot liryczny. Jak nazywa się taki środek stylistyczny i jaką funkcję pełni w wierszu?
Wskaż powiązania między „ruchliwą falą” zjawisk a Kantowską „rzeczą samą w sobie”.
Wyjaśnij, jak rozumiesz słowa:
Choć nam w błyskawic blasku się odsłoni
Głąb niezmierzona, ciemna i straszliwa…
Trudno nam dotrzeć spojrzeniami do niej
Przez pianę zjawisk, co po wierzchu pływa.
Spróbuj je powiązać z pojęciem iluminacji.
Wyjaśnij, jak rozumiesz stwierdzenie, że pochyleni nad głębią dostrzegamy jedynie własną twarz. Opisz, co to znaczy?