Uczucie smutku może mieć różne natężenie – od zniechęcenia lub zobojętnienia, przez melancholię, do rozpaczy i załamania. Zastanów się, jaki stan podmiotu wyraża cytat „Stoję rozkoszy próżen i dosytu…”, a jaki „Dzisiaj na wielkiem morzu obłąkany”.

W Hymnie pojawiają się różne oblicza smutku – opisy stanów zniechęcenia, zobojętnienia, żalu, rozpaczy, desperacji, goryczy, załamania. Można odnaleźć je w wersach:
„Jak puste kłosy z podniesioną głową,
Stoję rozkoszy próżen i dosytu…
Dla obcych ludzi mam twarz jednakową,
Ciszę błękitu.
Jako na matki odejście się żali
Mała dziecina, tak ja płaczu bliski,
Dzisiaj na wielkiem morzu obłąkany,
Ty będziesz widział moje białe kości,
W straż nieoddane kolumnowym czołom;
Alem jest jako człowiek, co zazdrości
Mogił… popiołom.
Więc, że modlitwa dziecka nic nie może,
Nim się przed moją nicością ukorzę,”

Sprawdź definicję modlitwy i przypomnij sobie wiadomości na temat typologii modlitwy poetyckiej.

Sprawdź, czy w argumentacji znajduje się informacja o wypowiedzi o charakterze dialogowym, zwrotach do Boga o charakterze rozmowy, środkach stylistycznych charakterystycznych dla modlitwy poetyckiej.

W odpowiedzi możesz wykorzystać pojęcia psychizacji krajobrazu i egotyzmu.

Sprawdź, czy udało ci się wykazać związek pomiędzy romantycznym sposobem ukazywania przyrody a romantyczną mową uczuć.

Zastanów się, czemu służą opisy smutku i jego przyczyn w Hymnie. Czy podmiot liryczny obwinia Boga, stawia Mu zarzuty, prosi Go o pomoc, czy przyjmuje Jego wyroki? Pomyśl, jaki przekaz formułuje Bóg, „złocąc niebo i morze”, rozlewając „tęczę blasków promienistą, gasząc w lazurowej wodzie Gwiazdę ognistą…” Czy w ten sposób wyjaśnia coś, czy obiecuje, czy ukazuje sens istnienia, czy daje nadzieję? Zastanów się, czy podmiot liryczny „rozumie” Boga i czy potrafi się z Nim zgodzić.

W wypowiedziach podmiotu lirycznego pojawia się zachwyt nad pięknem świata, jako boskim dziełem, ale dominuje ton skargi. Widać w nich gorycz i utratę nadziei. Sprawdź, czy w twoim dialogu znajduje odzwierciedlenie pogląd Jacka Lyszczyny, że „wypowiedzi podmiotu są replikami, tyle że druga strona przemawia za pomocą niekonwencjonalnych środków, nie słowami, ale pejzażem, wspaniałością zjawisk przyrody, patosem historii i przemijającego czasu, wreszcie nieskończonością wszechświata”.

Porównanie prowadzące do wskazania podobieństwa i różnic możesz przeprowadzić w formie dłuższej wypowiedzi pisemnej lub w formie tabeli. Wypowiedź pisemna powinna zawierać tezę interpretacyjną i mieć co najmniej 300 słów. Postaraj się uwzględnić pojęcie parafrazy literackiej.

Sprawdź, czy została porównana forma i budowa obu tekstów, kreacja podmiotu mówiącego, adresata oraz przedstawione obrazy poetyckie.