1
Pokaż ćwiczenia:
1
Ćwiczenie 1
R1Vv3MZncFuna
Podaj, w którym modelu filozoficznym podmiot odnajduje siebie przez analizowanie stosunku swoich poglądów odnośnie do reguł etycznych. (Uzupełnij).
Rg4jfu13TeNt1
Zaznacz swoją odpowiedź. Możliwe odpowiedzi: 1. model kantowski, 2. model kartezjański, 3. model chrześcijański, 4. model starożytny
R1bl41Tk5csxO1
Ćwiczenie 2
Wskaż, co łączy się z podmiotowością sprawczą. Możliwe odpowiedzi: 1. intencjonalność działania, 2. brak wolnego wyboru, 3. wolny wybór, 4. inicjatywa, 5. twórczość, 6. brak kontroli nad własnymi czynami, 7. przypadkowość
RZ811ttOCHDL9
Ćwiczenie 2
Zaznacz, co łączy się z podmiotowością sprawczą. Możliwe odpowiedzi: 1. intencjonalność działania, 2. brak wolnego wyboru, 3. wolny wybór, 4. inicjatywa, 5. twórczość, 6. brak kontroli nad własnymi czynami, 7. przypadkowość
R1IKtwpcT3wHk2
Ćwiczenie 3
Zaznacz, które stwierdzenia są prawdziwe, a które fałszywe. Struktura społeczna nie może pełnić roli stabilizatora porządku społecznego. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. W systemach liberalno-demokratycznych podmiot sprawczy ograniczany jest m.in. przez działania innych podmiotów. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Może istnieć podmiot sprawczy bez struktury. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Przekształcanie struktur prowadzi do zmieniania życia publicznego. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz
31
Ćwiczenie 4

Zapoznaj się z tekstem źródłowym i wykonaj ćwiczenie.

1
Aldona Musiał-Kidawa Podmiotowość społeczeństwa obywatelskiego w kulturze europejskiej

Pozycja obywatela w systemie liberalnej demokracji określona jest możliwością aktywnego uczestnictwa w życiu publicznym oraz stanowi konsekwencje przynależności obywatelskiej, państwowej, a nie np. rasowej. System liberalnej demokracji kształtuje tożsamość i więź obywateli na poziomie tworzenia różnorodnych struktur pluralistycznych opartych na prawnych oraz organizacyjnych regulacjach znajdujących zakorzenienie w uniwersalnych prawach człowieka. Kategoria uprawnień oraz obowiązków, określona w konstytucji każdego państwa demokratycznego, urzeczywistnia obecność wolnych oraz równych wobec prawa obywateli, ale również kształtuje świadomość (współ)odpowiedzialności wobec osobowych wartości. Uniwersalne państwo liberalnej demokracji stanowi formę racjonalnej samoświadomości, ponieważ ludzie tworzący społeczeństwo świadomi są swych prawdziwych natur i potrafią zbudować wspólnotę polityczną, która istnieje w zgodzie z tymi naturami. Odpowiedzialność obywateli wobec istniejącego porządku organizacyjnego państwa stanowi immanentną cechę oraz wartość systemu liberalnej demokracji. Pojęcie dobra wspólnego wskazuje, iż aktywność publiczna obywatela wykracza poza płaszczyznę egoistycznych interesów, nie wyczerpuje się w realizacji doraźnych korzyści.

1 Źródło: Aldona Musiał-Kidawa, Podmiotowość społeczeństwa obywatelskiego w kulturze europejskiej, „Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej” 2016, nr 98, s. 130.
RtuBkGls7DLXT
Rozstrzygnięcie: (Wybierz: tak, nie). Uzasadnienie: (Uzupełnij).
31
Ćwiczenie 5

Zapoznaj się z tekstem źródłowym i wykonaj ćwiczenie.

1
Łukasz Brodziak Podmiotowość i tożsamość jako źródła obywatelskości

Partycypacja to zarówno regularna współpraca obywateli z organami władzy czy uczestniczenie w życiu politycznym w tak zwany miękki sposób, ale również aktywne korzystanie z mechanizmów sprawstwa skutecznego prawnie. Tak rozumiana partycypacja to nic innego, jak pragmatyczna forma odzwierciedlenia poczucia podmiotowości obywateli. Obywatel świadomy swojej podmiotowości to taki, który wie, jakie prawa i obowiązki względem różnych uczestników w sferze publicznej mu przysługują. Przedstawiony powyżej sposób rozumienia obywatelskości jako zaangażowanej i aktywnej postawy na rzecz budowania wspólnego dobra zbiorowego zmusza do zastanowienia. Wszak obywatelskość, jak już wspomniano, nie musi dotyczyć tylko zorganizowanych podmiotów zbiorowych, ale również podmiotów indywidualnych.
Indywidualizacja jednostki nie oznacza indywidualizacji wyznawanych przez nią wartości. Wartości o charakterze zbiorowym wciąż pozostają takie same, pomimo atomizacji społeczeństwa. Dlatego źródeł obywatelskości nie należy szukać w podmiotach zbiorowych. Będą one czymś wtórnym. Owa obywatelskość pochodzić będzie z wnętrza każdej jednostki, z indywidualnego i niezależnego bytu.

2 Źródło: Łukasz Brodziak, Podmiotowość i tożsamość jako źródła obywatelskości, „Filozoficzne Aspekty Genezy” 2016, s. 251.
RbnCGqY7WHevi
Zdecyduj, które stwierdzenia są prawdziwe, a które fałszywe. Dzięki poczuciu podmiotowości obywatel państwa demokratycznego podejmuje decyzje wyborcze i współpracuje z władzami państwa, oceniając ich skuteczność. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. W zindywidualizowanych społeczeństwach można zauważyć brak poczucia podmiotowości i ograniczenie uczestnictwa w życiu publicznym. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. We współczesnych demokracjach instytucje kształtujące społeczeństwo obywatelskie nie mogą skutecznie działać z braku poczucia podmiotowości obywateli. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Bardzo ważną formą partycypacji indywidualnej w państwach demokratycznych jest uczestnictwo w procesie wyborczym i kandydowanie na niższe urzędy w administracji publicznej. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz
31
Ćwiczenie 6

Zapoznaj się z tekstem źródłowym i wykonaj ćwiczenie.

1
Adriana Warmbier Zagadnienie podmiotowości

Bardziej rozwinięta forma odnoszenia się do siebie rozpowszechniła się wraz z filozoficzną interpretacją delfickiej maksymy gammanuthetaiota sigmaalfatauόnu, którą Sokrates i Platon odczytywali jako wezwanie do poznania samego siebie. Rozwój myśli greckiej ideę poznania i samorozumienia połączył z ideą refleksyjnego umysłu. (…) Pytanie o podstawy refleksyjnego odnoszenia się do siebie dało początek wyodrębnieniu dwóch rodzajów świadomości: przedrefleksyjnej, bezpośredniej świadomości siebie i refleksyjnego poznawczego rozpoznawania siebie. Rozróżnienie to zasadza się na przekonaniu, że można mieć świadomość siebie również wtedy, gdy nie zwraca się poznawczo uwagi na własną świadomość. W konsekwencji świadomość siebie, pojmowana jako elementarne poczucie, które nie jest „wiedzą”, jaką można sformułować w pojęciach, jest pierwotna w stosunku do refleksyjnego poznawania siebie.

3 Źródło: Adriana Warmbier, Zagadnienie podmiotowości, dostępny w internecie: ruj.uj.edu.pl [dostęp 18.05.2021 r.].
R1drlCz9omrVm
Wyjaśnij, na czym polega, według starożytnych filozofów, zależność pomiędzy świadomością przedrefleksyjną i refleksyjną. (Uzupełnij).
31
Ćwiczenie 7

Zapoznaj się z tekstem źródłowym i wykonaj ćwiczenie.

1
Elżbieta Dubas O podmiotowości w kontekście pedagogicznym

Badacze często łączą podmiotowość z wolnością i odpowiedzialnością, świadomością i samoświadomością, racjonalnością i refleksyjnością, autentycznością i empatią, a zarazem poczuciem odrębności od innych. Istotne są także powiązania z wartościami i celami oraz sensem życia, transcendencją własnej osoby w świat wartości. (…) Podmiotowość jest także jednoznacznie powiązana z aktywnością jednostki, z jej samosterownością i samostanowieniem, z osobistym sprawstwem. Podmiotowość to związki z kreacją siebie, to związki z sumieniem oraz rozwojem i uczeniem się realizowanym przez całe życie. Efektem podmiotowości zyskiwanej w procesie życia jest więc subiektywne poczucie osobistego wpływu na zdarzenia – poczucie osobistego sprawstwa oraz zyskiwane w związku z tym poczucie własnej wartości i poczucie otwartej drogi ku samorealizacji (samospełnienia), a w konsekwencji – radość istnienia i bycia autorem swojego losu.

4 Źródło: Elżbieta Dubas, O podmiotowości w kontekście pedagogicznym, dostępny w internecie: cejsh.icm.edu.pl [dostęp 18.05.2021 r.].
RfPvpBPyyL8WY
Rozstrzygnięcie: (Wybierz: tak, nie). Uzasadnienie: (Uzupełnij).
31
Ćwiczenie 8

Zapoznaj się z tekstem źródłowym i wykonaj ćwiczenie.

1
Łukasz Brodziak Podmiotowość i tożsamość jako źródła obywatelskości

Podmiotowość jednostki można podzielić na wewnętrzną oraz zewnętrzną. Podmiotowość wewnętrzna oznacza sprawowanie kontroli nad sobą przez daną jednostkę. (…) Tworzy ona w sobie swoisty układ pełniący zarówno funkcje kierownicze, jak i regulacyjne. Dokonuje się samoregulacja i samokontrola, których realizacja zależy od podmiotowej woli jednostki. Podmiotowość zewnętrzna z kolei oznacza wpływ na otoczenie. Wpływ ten prowadzić może do przeświadczenia o zdolności do kreowania otoczenia. Tak rozumiane trwałe poczucie podmiotowości rodzi się, gdy jednostka dostrzega efekty swojego wpływu. Zatem poczucie podmiotowości nie jest tożsame z samą podmiotowością.

5 Źródło: Łukasz Brodziak, Podmiotowość i tożsamość jako źródła obywatelskości, dostępny w internecie: cejsh.icm.edu.pl [dostęp 18.05.2021 r.].
R1baqzShVplys
Wyjaśnij, dlaczego poczucie podmiotowości nie jest tożsame z samą podmiotowością człowieka. (Uzupełnij).