Sprawdź się
Ułóż chronologicznie podane wydarzenia. Najwcześniejsze z nich umieść u góry.
Wyobraź sobie, że stoisz na czele buntu plebejuszy z 449 r. p.n.e., który wybuchł w czasie zagrożenia atakiem z zewnątrz. Wymień 3‑4 argumenty, które mogłyby zachęcić innych do udziału w proteście.
Obejrzyj ilustracje. Wyjaśnij, na czym polega ich związek z historią społeczną wczesnej republiki rzymskiej.
Źródło A.
Źródło B.
Na podstawie opracowania historycznego, ilustracji, wiedzy własnej oraz treści lekcji wykonaj polecenie.
Źródło A:
Zmaganie się plebejuszy z patrycjuszami , które trwało przez dwieście lat, przez wieki V i IV, było walką osobliwą. Jakby ktoś chciał przedstawić budujący wzór boju upartego a bezkrwawego. Orężem plebejuszy była po prostu nieobecność, wychodzenie z miasta.
Źródło: , [w:] Zygmunt Kubiak, Dzieje Greków i Rzymian, Kraków 2014, s. 247.
Źródło B:
W podziękowaniu za uzyskane przywileje wzniesiono świątynię bogini Ceres, aby plebejusze mieli swój własny kult opiekuńczy. Poszukaj informacji na temat tej bogini. Jaki myślisz, dlaczego akurat kult Ceres był popularny wśród plebejuszy?
Na podstawie treści opracowań historycznych oraz treści lekcji rozstrzygnij, które z podanych stwierdzeń jest prawdziwe, a które fałszywe.
Źródło A.
Historia społeczna starożytnego RzymuMożliwość wykorzystania tej szansy mieli plebejusze jednakże dopiero po upadku w Rzymie monarchii, kiedy to nowa sytuacja zewnętrzna miasta oraz zmiany w rzymskiej taktyce prowadzenia wojny stworzyły korzystne przesłanki dla podjęcia zdecydowanej walki politycznej z rządami arystokracji.
Źródło: Géza Alföldy, Historia społeczna starożytnego Rzymu, Poznań 1992, s. 78.
Źródło B.
REWOLUCJA HOPLICKA.
W pierwszych wiekach I tysiąclecia o wyniku toczonych przez Greków wojen rozstrzygała arystokratyczna jazda. W VIII lub VII w. p.n.e. dokonały się zasadnicze zmiany w technice wojennej. Pojawili się wówczas ciężkozbrojni piechurzy (hoplici) oraz nowa technika walki, szyk hoplicki, zwany falangą. Decydujące było pojawienie się nowego ekwipunku wojskowego, w szczególności zaopatrzonej w podwójny uchwyt tarczy – hoplon (od której, jak się uważa, urobiono nazwę hoplici; w rzeczywistości starożytni Grecy hoplicką tarczę najczęściej nazywali nie hoplon, lecz aspis). Zastąpienie jazdy przez piechotę miało poważne następstwa społeczne i polityczne, dlatego często mówi się wręcz o rewolucji hoplickiej. Uzbrojenie hoplity było tańsze i z tego powodu dostępne większej liczbie ludzi. W rezultacie wzrosła liczba tych, którzy – uczestnicząc w obronie państwa – mogli domagać się większego wpływu na jego losy.
Cytat za: Artykuł Hoplici - fakty i mity, Serwis Polityka.pl, [dostęp: 31.08.2019].
Na podstawie fragmentu listu z III w. p.n.e. i własnej wiedzy wykonaj polecenie.
Cóż z tego, że są prawa wyryte na dwunastu tablicach […] skoro niemal w obliczu tychże praw popełnia się przestępstwa, skoro wykracza się przeciw ustawom. Niewinność nie szuka już ochrony tam, gdzie według zwyczaju znajdować powinna oparcie. Rozpala się do szaleństwa zajadłość wzajemnych waśni, [...] wzburzone forum rozbrzmiewa krzykami nienawiści. […] I któż zaprawdę przed tym wszystkim obroni? […] Sędzia? Przecież frymarczy* on wyrokami. […]. To co przedajne nie wzbudza strachu”.
* frymarczy – sprzedaje
Źródło: Teksty źródłowe do nauki historii w szkole, nr 3, Warszawa 1961, s. 43–44.
Przeczytaj fragment Dziejów Rzymu od założenia miasta Tytusa Liwiusza i wykonaj polecenie.
Zapoznaj się z fragmentem Dziejów Rzymu od założenia miasta Tytusa Liwiusza i wykonaj polecenie.
Dzieje Rzymu od założenia miastaSenatorowie i lud jednogłośnie uchwalili dyktatorowi prawo odbycia tryumfu. Ale zaledwie skończył on tę wojnę, a tu zaskoczył go w ojczyźnie wybuch jeszcze groźniejszych rozruchów; po olbrzymich sporach wewnętrznych musieli ulec dyktator i senat; przyjęto ostatecznie wnioski trybunów. Wbrew woli patrycjuszów odbyły się komicja dla obioru konsulów, na których wybrano Lucjusza Sekscjusza pierwszym konsulem spośród plebejuszy. Ale i to jeszcze nie zakończyło sporów wewnętrznych. Ponieważ patrycjusze odmawiali zatwierdzenia, sprawa omal nie zakończyła się secesją ludu i innymi groźnymi objawami wojny domowej, ale wreszcie za pośrednictwem dyktatora waśnie zostały zażegnane kompromisem: patrycjusze uczynili ludowi ustępstwo godząc się na wybór konsula spośród plebejuszów, a lud zgodził się na wybór spośród patrycjuszów jednego pretora, który miał wymierzać sprawiedliwość w mieście. W ten sposób po długotrwałych sporach stany wreszcie pogodziły się. Senat był zdania, że jeżeli kiedy, to właśnie teraz trzeba, by odbyły się wielkie igrzyska ku czci bogów nieśmiertelnych i by dodano jeszcze jeden dzień do okresu trzydniowego, ale edylowie ludowi nie chcieli wziąć na siebie tego ciężaru.
Źródło: Tytus Liwiusz, Dzieje Rzymu od założenia miasta, Wrocław 1971, s. 42.