Sprawdź się
Zapoznaj się z tekstem i wykonaj polecenia.
W jaki sposób powstają nowe ustawy. Poznaj etapy trybu ustawodawczegoProcedury rozpatrywania ustaw przez Senat określają Konstytucja RP oraz Regulamin Senatu.
Marszałek Senatu, po otrzymaniu ustawy uchwalonej przez Sejm, kieruje ją do właściwych komisji senackich (jednej bądź kilku), których zadaniem jest przeanalizowanie dokumentu oraz opracowanie projektu stanowiska Senatu w jego kwestii. Ma na to nie więcej niż 14 dni. Następnie, podczas posiedzenia Senatu mają miejsce debata i głosowanie, w rezultacie których Senat podejmuje uchwałę. Może ona zawierać wniosek o przyjęcie ustawy bez zmian (wtedy jest przekazywana Prezydentowi do podpisu), wniosek o jej odrzucenie w całości lub wprowadzenie poprawek (wówczas jest ponownie kierowana do Sejmu). Senat dysponuje ściśle określonym czasem na podjęcie decyzji w sprawie ustawy, a wynosi on w przypadku: ustaw zwykłych – 30 dni od jej przekazania, ustawy budżetowej – 20 dni, a ustaw pilnych – 14 dni. Jeśli w tym terminie Senat nie wprowadzi żadnych poprawek ani nie zadecyduje o odrzuceniu ustawy, zostaje ona przyjęta w brzmieniu ustalonym przez Sejm.
Zapoznaj się z tekstem i wykonaj polecenie.
Władza wykonawcza wyręcza ustawodawcząW podręcznikach można przeczytać, że do funkcji parlamentu, czyli w Polsce Sejmu i Senatu, należy przede wszystkim stanowienie prawa oraz kontrolowanie władzy wykonawczej. Do tego dodaje się jeszcze funkcję kreacyjną, która polega na wybieraniu osób mających sprawować ważne urzędy w państwie, np. urząd rzecznika praw obywatelskich czy sędziego Trybunału Konstytucyjnego. Wydawać by się zatem mogło, że to parlament jest sercem państwa, że tu rozstrzygane są najważniejsze problemy i do ostatniej chwili ucierają się stanowiska, które następnie zostaną przyjęte w formie różnych ustaw, uchwał lub decyzji personalnych. Przyjrzenie się praktyce funkcjonowania obu izb pokazuje, że tak wcale nie jest. Przyczyną tego stanu rzeczy wcale nie wydaje się decyzja tej czy innej partii politycznej ani marszałka Sejmu lub marszałka Senatu. Problem ma raczej swoje źródło w rozwiązaniach systemowych.
Tajemnica poliszynela
Jakkolwiek teza ta może wydawać się kontrowersyjna, to w rzeczywistości funkcja ustawodawcza, teoretycznie zarezerwowana dla Sejmu i Senatu, w rzeczywistości sprawowana jest przez rząd, a właściwie przez poszczególne ministerstwa. I nie chodzi wcale o rozporządzenia, które są aktami wykonawczymi do ustaw, wydawanymi z reguły właśnie przez ministrów. Władza wykonawcza sprawuje funkcję ustawodawczą dlatego, że to właśnie rząd i poszczególne ministerstwa przygotowują znakomitą większość ustaw, a te następnie uchwalane są przez parlament. Tajemnicą poliszynela jest, że także większość projektów ustaw wnoszonych przez posłów partii rządzącej opracowuje się w ministerstwach. Tryb poselski wybierany bywa dlatego, że jest mniej wymagający i pozwala szybciej doprowadzić do uchwalenia ustawy.
Zapoznaj się z tekstem i wykonaj polecenie.
Szef MSZ: Istotna rola parlamentu w polityce zagranicznejParlament odgrywa istotną, przede wszystkim kontrolną rolę w polityce zagranicznej – mówił szef MSZ Jacek Czaputowicz podczas spotkania polskich ambasadorów z marszałek sejmu Elżbietą Witek. W spotkaniu wzięli udział ambasadorzy, którzy przebywają w Warszawie na dorocznej naradzie.
Jacek Czaputowicz zwracał uwagę, że polityka zagraniczna jest prowadzona przez różne organy władzy, przede wszystkim przez rząd, przez prezydenta, „ale także w sposób równoprawny, równorzędny władze ustawodawcze”. Wskazywał, że parlament ma „osobne kompetencje pewnego nadzoru oraz odpowiedzialność za kontakty z Polonią”.
Szef MSZ podkreślił, że resort spraw zagranicznych utrzymuje stały kontakt z parlamentem, jeżeli chodzi o realizację polityki zagranicznej.
„Z naszej perspektywy władza ustawodawcza: przede wszystkim Sejm pełni ważną rolę w ratyfikacji wszystkich umów międzynarodowych, które są negocjowane przez służbę dyplomatyczną; jest to ta funkcja kontrolna” – powiedział minister spraw zagranicznych. Szef polskiej dyplomacji zwrócił uwagę, że każdy z ambasadorów przed objęciem swej funkcji staje przed komisją spraw zagranicznych, która opiniuje jego kandydaturę. Podkreślił, że bardzo ważną rolę odgrywają też działające w parlamencie grupy przyjaźni między Polską a poszczególnymi krajami. (…)