Statut Stowarzyszenia „Ludzie dla ludzi”

Rozdział II

Cele Stowarzyszenia i sposoby działania

§ 5 Celem Stowarzyszenia jest działalność publiczna na rzecz poprawy jakości życia społeczeństwa oraz jego zrównoważonego rozwoju, a w szczególności:

a) wspomaganie, upowszechnianie i podnoszenie jakości procesu kształcenia;

b) wspieranie różnorodnych działań oraz form edukacji, nauki, kultury i wychowania;

c) wspieranie inicjatyw lokalnych;

d) wymiana doświadczeń ze specjalistami, organizacjami i instytucjami zajmującymi się problematyką edukacyjną / zrównoważonego rozwoju zarówno na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i poza jej granicami;

e) działania na rzecz poprawy infrastruktury oraz zaplecza dydaktycznego placówek (…).

§ 6 Stowarzyszenie realizuje swoje cele poprzez:

a) prowadzenie działalności edukacyjnej, wychowawczej, opiekuńczej i wolontariatu; wśród dzieci, młodzieży i dorosłych;

b) współpracę z organami administracji publicznej oraz innymi instytucjami i podmiotami w celu realizacji zadań statutowych;

c) nawiązywanie i utrzymywanie kontaktów z instytucjami, placówkami i organizacjami naukowymi, kulturalnymi i sportowymi;

d) organizowanie i współorganizowanie imprez integracyjnych, kulturalnych, turystycznych.

1 Źródło: Statut Stowarzyszenia „Ludzie dla ludzi”, dostępny w internecie: ludziedlaludzi.com [dostęp 16.11.2019 r.].

Piotr Sztompka Socjologia. Analiza społeczeństwa

Kobiety to [zbiorowość] identyfikowana przez cechy biologiczne i poddające się liczbowemu określeniu. Ale (…) bycie kobietą oznaczało i oznacza swoiste działania, sposób bycia, styl życia, obowiązki, powinności, miary prestiżu, szanse zawodowe i tym podobne. To, że ktoś rodził się kobietą, nie było nigdy obojętne dla losów życiowych, miało i ma istotne konsekwencje społeczne. W większości społeczeństw oznaczało niestety dyskryminację edukacyjną, zawodową, zarobkową i tym podobne. Ale świadomość tej swoistej sytuacji kobiety jako kobiety nie była ani odwieczna, ani powszechna (…) Pełna tożsamość kobieca wytworzyła się dopiero w naszych czasach, głównie za sprawą ideologii emancypacji i ruchu feministycznego.

2 Źródło: Piotr Sztompka, Socjologia. Analiza społeczeństwa, Kraków 2002, s. 185–186.

Agata Sochaczewska Motłoch a tłum w „Psychologii tłumu” Le Bona

Nie ma więc chyba innego wyjścia, jak uznać, że tłumem dla Le Bona są po prostu ludzie w liczbie mnogiej, których ze sobą coś łączy. W każdym razie więcej niż dwie osoby, które coś ze sobą połączyło. (…) Z dalszego ciągu i z wielu innych miejsc w Psychologii tłumu wynika niezbicie, że owym czymś nie może być ani idea narodowa, ani »rasa«. Nieco uogólniając, można powiedzieć, iż tłum stanowią osoby połączone czymś, co nie ma pierwszorzędnej wartości moralno‑politycznej. Sprawa ma się tu dość podobnie jak u Marksa, gdzie na nazwę lumpenproletariatu, motłochu czy hołoty zasługują tylko zbiorowości ludzkie nie połączone ideą robotniczej emancypacji.

3 Źródło: Agata Sochaczewska, Motłoch a tłum w „Psychologii tłumu” Le Bona, 11.03.2011 r., dostępny w internecie: racjonalista.pl [dostęp 11.12.2019 r.].