Symulacja interaktywna I
Wirtualny mikroskop
Za pomocą wirtualnego mikroskopu przeprowadź obserwację liścia ligustru pospolitego (Ligustrum vulgare). Zwróć uwagę, jakie tkanki roślinne są widoczne na preparacie.
Za pomocą wirtualnego mikroskopu przeprowadzono obserwację liścia ligustru pospolitego (Ligustrum vulgare). W budowie liści roślin okrytonasiennych wyróżnia się trzy główne tkanki: epidermę (skórkę), miękisz asymilacyjny oraz tkanki przewodzące. Epidermę stanowi (najczęściej pojedyncza) warstwa żywych komórek, które nie zawierają chloroplastów, a ich ściana komórkowa, sąsiadująca z powietrzem, jest pokryta kutykulą. Między górną a dolną epidermą znajduje się miękisz palisadowy, zbudowany z przylegających do siebie, wydłużonych i ułożonych prostopadle do powierzchni liścia komórek, zawierających dużo chloroplastów. Pod nim obecny jest miękisz gąbczasty, utworzony z luźno ułożonych komórek o nieregularnym kształcie oraz charakteryzujący się dużymi przestworami międzykomórkowymi, które ułatwiają wymianę gazową. W miękiszu tym przebiegają również wiązki przewodzące (drewno i łyko), tworzące nerwację liścia. Na symulacji pokazano obraz mikroskopowy w powiększeniu cztero-, dziesięcio- i dwudziestokrotnym. Początkowo widoczna jest podłużna struktura zbudowana ze ściśle przylegających do siebie komórek. W dolnej części struktury jest wybrzuszenie - tu komórki są większe od pozostałych. Z zewnątrz struktury jest jedna warstwa komórek, centralną część wybrzuszenia wypełnia duże zagęszczenie drobnych komórek.
Szczegóły obserwacji mikroskopowej. Pod mikroskopem świetlnym obserwowano liści ligustru pospolitego (Ligustrum vulgare). Początkowo pokazano podłużny element. Skórkę tworzy jedna warstwa przylegających do siebie komórek. Pomiędzy epidermą w górnej i dolnej części liścia są wydłużone komórki, przylegają do siebie. Pod nimi występują luźno ułożone komórki. Mają nieregularny kształt. W komórkach występują zielone chloroplasty.
Ogólne wskazówki dotyczące techniki mikroskopowania w warunkach szkolnych.
1. Należy ustawić właściwe oświetlenie pola widzenia (tak aby uzyskać równomierne, jasne oświetlenie). 2. Preparat umieszcza się na stoliku przedmiotowym między łapkami mikroskopu. 3. Za pomocą śrub służących do przesuwania preparatu ustawia się obiekt obserwacji mniej więcej na przedłużeniu osi obiektywu. 4. Najpierw wybiera się obiektyw o najmniejszym powiększeniu. 5. Patrząc przez okular, należy podnosić stolik przedmiotowy, aż do uzyskania obrazu. 6. Obraz wyostrza się za pomocą śruby mikrometrycznej. Można wówczas skorygować światło. 7. Aby zmienić powiększenie, należy przekręcić rewolwer na obiektyw o większym powiększeniu, np. 10×, 40×. 8. Ostrość obrazu koryguje się za pomocą śruby mikrometrycznej. 9. Po ukończeniu obserwacji należy opuścić stolik i wyłączyć światło, a następnie wyjąć preparat i ustawić obiektyw o najmniejszym powiększeniu: 4×. 10. Mikroskop przykrywa się foliowym pokrowcem, aby uchronić go przed zabrudzeniami.
Oblicz wielkość powiększenia obrazu, jeśli podczas obserwacji zastosowano obiektyw o powiększeniu 20×, a mikroskop wyposażony jest w okular o powiększeniu 10×.