W symulacji zbadano wpływ rozdrobnienia substratów na szybkość reakcji chemicznej. Odczynniki chemiczne: pył magnezowy, drut magnezowy, kwas chlorowodorowy. Sprzęt i szkło laboratoryjne: probówki - podłużne U‑kształtne naczynie szklane służące do przeprowadzania prostych reakcji chemicznych; statyw na probówki - prostokątny sprzęt laboratoryjny z rzędami otworów, w których umieszczane są probówki; pipety Pasteura - wąskie rurki służąca do pobierania i przenoszenia niewielkiej ilości cieczy przy pomocy ssawki; łyżeczka - długi trzonek wykonany ze szkła, porcelany lub metalu zakończony z jednej strony łyżeczką; pęseta (szczypce) - z reguły metalowe narzędzie o sprężystych ramionach umożliwiające chwytanie niewielkich przedmiotów. Przebieg doświadczenia: 1. Wlanie do dwóch probówek po 5 centymetrów sześciennych kwasu chlorowodorowego przy pomocy pipety Pasteura. 2. Nabranie łyżeczką pół grama pyłu magnezowego, zaś przy pomocy pęsety laboratoryjnej pół grama wstążki magnezowej. 3. Wrzucenie do probówek obu próbek magnezu w tym samym momencie oraz obserwowanie zmian. Obserwacje: Po umieszczeniu próbek magnezu w obu probówkach zaczął wydzielać się gaz. W przypadku pyłu magnezowego gaz wydzielał się intensywniej. Wyniki: Pomiędzy magnezem i kwasem chlorowodorwoym zaszła reakcja, której szybkość zależała od rozdrobnienia magnezu. Wnioski: Duże rozdrobnienie substratu wpływa na zwiększenie szybkości reakcji, co zobrazowano wykresem zależności stężenia produktu od czasu trwania reakcji. Krzywa reprezentująca reakcję zachodzącą dla próby z pyłem magnezowym rośnie gwałtownie i wypłaszcza się, krzywa odpowiadająca reakcji z drutem magnezowym rośnie powoli i wypłaszcza się, stężenie końcowe produktu jest większe dla reakcji z udziałem pyłu magnezowego. Równanie reakcji chemicznej: ${\text{Mg + 2 HCl → MgCl}}_2{\text{ + H}}_2\text{ ↑}$.