Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
Polecenie 1

Korzystając z poniższych danych, scharakteryzuj zróżnicowanie przestrzenne liczby beneficjentów pomocy społecznej w Polsce w latach 2009–2018.

RTjPTTzfa5Pa8
(Uzupełnij).

Beneficjenci środowiskowej pomocy społecznej (liczba osób na 10 tys. ludności)

1
1
Symulacja 1

Najedź kursorem na punkty na wykresie, aby poznać liczby beneficjentów pomocy społecznej dla województw w latach 2009–2018.

R9LEf6C5DLhVD1
Symulacja ukazująca za pomocą wykresów liniowych liczbę beneficjentów środowiskowej pomocy społecznej przypadającą na dziesięć tysięcy mieszkańców. Prezentuje dane dla poszczególnych województw, a także uśrednione wartości dla Polski. Dane obejmują okres od dwa tysiące dziewiątego do dwa tysiące osiemnastego roku. Na osi odciętych zaprezentowano kolejne lata, a na osi rzędnych wartości od dwustu do tysiąca sześciuset. Wartości dla poszczególnych województw w roku dwa tysiące dziewiątym: Śląskie – pięćset osiemdziesiąt siedem; opolskie – sześćset siedemdziesiąt dwa; małopolskie – siedemset dwadzieścia dziewięć; dolnośląskie – siedemset czterdzieści cztery; mazowieckie – siedemset osiemdziesiąt pięć; wielkopolskie – osiemset trzydzieści siedem; łódzkie – osiemset czterdzieści trzy; pomorskie – dziewięćset dwanaście; lubelskie – tysiąc sześćdziesiąt cztery; podlaskie – tysiąc siedemdziesiąt sześć; zachodniopomorskie – tysiąc osiemdziesiąt dwa; lubuskie – tysiąc sto czterdzieści siedem; kujawsko-pomorskie – tysiąc dwieście trzydzieści dwa; podkarpackie – tysiąc dwieście sześćdziesiąt cztery; świętokrzyskie – tysiąc dwieście siedemdziesiąt trzy; warmińsko–mazurskie – tysiąc pięćset siedemnaście. Średnia dla Polski – dziewięćset osiem. W kolejnych latach linie biegną niemal równolegle do siebie, wartości spadają do roku dwa tysiące jedenastego (średnia dla Polski – osiemset sześć), a następnie wzrastają do roku dwa tysiące trzynastego (średnia dla Polski – osiemset trzydzieści dwa). W kolejnych latach wartości systematycznie spadają, różnice pomiędzy województwami zmniejszyły się, wartości są teraz bardziej wyrównane – w dalszym ciągu najwyższa wartość badanego wskaźnika przypada na województwo warmińsko-mazurskie. Wartości dla poszczególnych województw w roku dwa tysiące osiemnastym: śląskie – trzysta trzydzieści osiem; dolnośląskie – trzysta sześćdziesiąt pięć; opolskie – czterysta dwadzieścia osiem; mazowieckie – czterysta trzydzieści sześć; małopolskie – czterysta czterdzieści siedem; wielkopolskie – czterysta sześćdziesiąt trzy; pomorskie – pięćset trzydzieści dwa; łódzkie – pięćset trzydzieści trzy; zachodniopomorskie – pięćset czterdzieści trzy; lubuskie – pięćset osiemdziesiąt; lubelskie – pięćset dziewięćdziesiąt dwa; podlaskie – sześćset sześćdziesiąt pięć; świętokrzyskie – sześćset osiemdziesiąt osiem; podkarpackie – sześćset dziewięćdziesiąt siedem; kujawsko-pomorskie – siedemset dwadzieścia trzy; warmińsko-mazurskie – osiemset siedemdziesiąt trzy. Średnia dla Polski – pięćset trzynaście.
Beneficjenci środowiskowej pomocy społecznej na 10 tys. osób w latach 2009–2018

Symulacja ukazująca za pomocą wykresów liniowych liczbę beneficjentów środowiskowej pomocy społecznej przypadającą na dziesięć tysięcy mieszkańców. Prezentuje dane dla poszczególnych województw, a także uśrednione wartości dla Polski. Dane obejmują okres od dwa tysiące dziewiątego do dwa tysiące osiemnastego roku. Na osi odciętych zaprezentowano kolejne lata, a na osi rzędnych wartości od dwustu do tysiąca sześciuset. Wartości dla poszczególnych województw w roku dwa tysiące dziewiątym: Śląskie – pięćset osiemdziesiąt siedem; opolskie – sześćset siedemdziesiąt dwa; małopolskie – siedemset dwadzieścia dziewięć; dolnośląskie – siedemset czterdzieści cztery; mazowieckie – siedemset osiemdziesiąt pięć; wielkopolskie – osiemset trzydzieści siedem; łódzkie – osiemset czterdzieści trzy; pomorskie – dziewięćset dwanaście; lubelskie – tysiąc sześćdziesiąt cztery; podlaskie – tysiąc siedemdziesiąt sześć; zachodniopomorskie – tysiąc osiemdziesiąt dwa; lubuskie – tysiąc sto czterdzieści siedem; kujawsko‑pomorskie – tysiąc dwieście trzydzieści dwa; podkarpackie – tysiąc dwieście sześćdziesiąt cztery; świętokrzyskie – tysiąc dwieście siedemdziesiąt trzy; warmińsko–mazurskie – tysiąc pięćset siedemnaście. Średnia dla Polski – dziewięćset osiem. W kolejnych latach linie biegną niemal równolegle do siebie, wartości spadają do roku dwa tysiące jedenastego (średnia dla Polski – osiemset sześć), a następnie wzrastają do roku dwa tysiące trzynastego (średnia dla Polski – osiemset trzydzieści dwa). W kolejnych latach wartości systematycznie spadają, różnice pomiędzy województwami zmniejszyły się, wartości są teraz bardziej wyrównane – w dalszym ciągu najwyższa wartość badanego wskaźnika przypada na województwo warmińsko‑mazurskie. Wartości dla poszczególnych województw w roku dwa tysiące osiemnastym: śląskie – trzysta trzydzieści osiem; dolnośląskie – trzysta sześćdziesiąt pięć; opolskie – czterysta dwadzieścia osiem; mazowieckie – czterysta trzydzieści sześć; małopolskie – czterysta czterdzieści siedem; wielkopolskie – czterysta sześćdziesiąt trzy; pomorskie – pięćset trzydzieści dwa; łódzkie – pięćset trzydzieści trzy; zachodniopomorskie – pięćset czterdzieści trzy; lubuskie – pięćset osiemdziesiąt; lubelskie – pięćset dziewięćdziesiąt dwa; podlaskie – sześćset sześćdziesiąt pięć; świętokrzyskie – sześćset osiemdziesiąt osiem; podkarpackie – sześćset dziewięćdziesiąt siedem; kujawsko‑pomorskie – siedemset dwadzieścia trzy; warmińsko‑mazurskie – osiemset siedemdziesiąt trzy. Średnia dla Polski – pięćset trzynaście.