Symulacja przedstawia sposób otrzymania kwasu siarkowego(sześć) z pierwiastków. Zawarto w niej opis procesu, który jest następujący. Na początku metody kontaktowej dochodzi do stopienia siarki lub siarczków metali (np. pirytu) w temperaturze około stu pięćdziesięciu stopni Celsjusza. Stopioną siarkę przesyła się do pieca, gdzie rozpyla się ją i spala w nadmiarze powietrza, w temperaturze około tysiąca dziesięciu stopni Celsjusza. W ten sposób, w reakcji utleniania, uzyskuje się tlenek siarki(cztery). W następnym etapie tlenek siarki(cztery) ochładza się i transportuje do aparatu, w którym dochodzi do powtórnego utleniania (pozwalającego uzyskać tlenek siarki(sześć)). W celu zwiększenia wydajności procesu stosowany jest katalizator, którym jest tlenek wanadu(pięć). Katalizator ten zaczyna przyspieszać reakcje utlenienia dopiero po przekroczeniu tak zwanego punktu zapłonu, czyli temperatury trzystu osiemdziesięciu - czterystu stopni Celsjusza. Maksymalny stopień przemiany uzyskiwany jest w temperaturze pięciuset stopni Celsjusza, dlatego też prowadzenie procesu utleniania w temperaturze wyższej obniża wydajność procesu. W ostatnim etapie tlenek siarki(sześć) absorbowany jest przez stężony kwas siarkowy(sześć), co zapobiega tworzeniu mgły kwasu siarkowego. Oprócz tego do zbiornika dodawana zostaje woda, która umożliwia rozcieńczenie powstałego kwasu do odpowiedniego stężenia. Zatem w symulacji siarka transportowana do pieca, gdzie jest spalana w nadmiarze powietrza, co prowadzi do powstania tlenku siarki(cztery), zgodnie z równaniem S, plus, O indeks dolny, dwa, koniec indeksu dolnego, strzałka w prawo, S O indeks dolny, dwa, koniec indeksu dolnego. Następnie tlenek przedostaje się do odpylacza cyklonowego, który również pełni rolę reaktora, w którym z wykorzystaniem tlenku wanadu(pięć) prowadzone jest powtórne utlenianie, tym razem do tlenku tlenku siarki(sześć), co przedstawia równanie dwa S O indeks dolny, dwa, koniec indeksu dolnego, plus, O indeks dolny, dwa, koniec indeksu dolnego, strzałka w prawo, dwa S O indeks dolny, trzy, koniec indeksu dolnego. Produkt drugiego etapu zostaje dalej przetransportowany do wieży absorpcyjnej, w której to zostaje zaabsorbowany, przez obecny w niej kwas siarkowy(sześć), który skrapla się na dnie zbiornia i jest dozowany do pojemników znajdujących się z tyłu wieży.