Animacja pozwala zrozumieć składowe harmoniczne, czyli ton i barwę dźwięku. Całe doświadczenie opiera się na prezentacji fali stojącej generowanej w strunie. Użytkownik ma możliwość zmiany długości struny przy jednoczesnym wysłuchaniu zmiany wysokości generowanego dźwięku. Długość struny wybiera się suwakiem z zakresu od 10 do 40. Dodatkowo do dyspozycji użytkownika są cztery suwaki do ustalenia wartości amplitudy entej harmonicznej, jest możliwość wyboru wartości od 0 do 5 co 0,1. Na animacji wykreślane są 4 harmoniczne, wielkie H z indeksem dolnym 1 to ton podstawowy. Następnie H 2, 3 i 4 czyli wyższe harmoniczne, tak zwane alikwoty. Po ustaleniu amplitud, są one wykreślane różnymi kolorami jedna pod drugą a po prawej stronie wykresów pojawiają się odpowiadające im częstotliwości. Powyżej nich, prezentowana jest suma tych harmonicznych stanowiąca złożenie wszystkich sygnałów. Czyli, dźwięki strun pobudzonych do drgań powstają w wyniku nałożenia się drgań o różnych częstotliwościach i amplitudach. Fale stojące, które powstają na strunie, są przedstawiane przez animację dopiero, gdy generowany jest ton podstawowy, trzy harmoniczne oraz wynik złożenia tych drgań. Zmiana długości struny wpływa na zmianę wysokości emitowanego tonu. Natomiast zmiana amplitud drgań składowych zmienia barwę dźwięku.