Na symulacji przedstawiono układ współrzędnych z poziomą osią $X$ od minus siedmiu do sześciu, oraz z pionową osią $Y$ od minus pięciu do pięciu. Na płaszczyźnie wyrysowana zostaje funkcja, opisana wzorem $f\left(x\right)=a{x}^2$, oraz prosta $y=c$. Za pomocą suwaka, można zmieniać wartość parametru a, oraz c. Przykład 1. Gdy $a=-2$ i $c=1$. Wykresem funkcji $y=-2x^2$ jest parabola, której wierzchołek leży w punkcie $\left(0;0\right)$, a ramiona skierowane są do dołu. Prosta $y=-1$, nie ma punktów wspólnych z parabolą. Przykład 2. Gdy $a=2$ i $c=2$. Wykresem funkcji jest parabola $y=2x^2$, której wierzchołek leży w punkcie $\left(0;0\right)$ a ramiona skierowane są do góry. Prosta $y=2$ przecina ramiona paraboli w punkcie $\left(-1;2\right)$, oraz $\left(1;2\right)$. Przykład 3. Gdy $a=4$ i $c=4$. Wykresem funkcji jest parabola $y=4x^2$, której wierzchołek leży w punkcie $\left(0;0\right)$ a ramiona skierowane są do góry. Prosta $y=4$ przecina ramiona paraboli w punktach $\left(-1;4\right)$, oraz $\left(1;4\right)$.