Symulacja interaktywna przedstawia cechy ruchu harmonicznego na przykładzie wahadła matematycznego, czyli punktu materialnego poruszającego się pod wpływem siły ciążenia po łuku okręgu o promieniu równym długości wahadła. Przy założeniu, że wychylenie takiego wahadła jest małe, to składowa siły ciężkości styczna do łuku zależy liniowo od wychylenia wahadła z punktu równowagi, co prowadzi właśnie do ruchu harmonicznego.

Jeżeli wychylimy wahadło z położenia równowagi o mały kąt, wówczas zacznie ono wykonywać drgania harmoniczne. Kwadrat częstotliwości drgań będzie równy ilorazowi przyspieszenia ziemskiego i długości wahadła.

Zależność wychylenia takiego wahadła od czasu może zostać opisana funkcją sinus z odpowiednim przesunięciem fazowym (fazą początkową), zależnym od wychylenia w chwili początkowej. Wykres prędkości wahadła od czasu opisuje również funkcja sinus, przesunięta tylko względem wykresu położenia wahadła o jedną czwartą okresu drgań – efektywnie jest więc to kosinus tego samego argumentu.