W 1972 r. amerykański fizjolog Knut Schmidt‑Nielsen, profesor na Duke University, opublikował w czasopiśmie naukowym Science artykuł pt. Energy cost of swimming, flying and running, w którym przedstawił koszty energetyczne pływania, latania i biegania w stosunku do masy ciała zwierzęcia.
Kliknij start, aby rozpocząć symulację interaktywną. Wybierz sposób lokomocji i obserwuj, jak zmieniają się koszty energetyczne lokomocji w zależności od masy ciała zwierzęcia.
Zapoznaj się z symulacją interaktywną. Zastanów się, jak zmieniają się koszty energetyczne lokomocji w zależności od masy ciała zwierzęcia.
R1U2JMVcNnncJ1
Symulacja przedstawia koszty energetyczne różnych sposobów lokomocji. Przedstawione są trzy sposoby lokomocji: 1. Chód i bieg; 2. Pływanie; 3. Latanie. Ukazany jest wykres. Na osi X przedstawione są w skali od 10 do potęgi minus pierwszej do dziesięciu do potęgi drugiej koszty energetyczne w nawiasie, w mianowniku kalorie, pod kreska ułamkową, w liczniku gram razy kilometr. Skala X obejmuje podział wartości: 10 do potęgi minus pierwszej, jeden, dziesięć, dziesięć do potęgi drugiej. Na osi Y przedstawiona jest w skali od 10 do potęgi minus trzeciej do dziesięciu do potęgi szóstej masa ciała w gramach. Skala X obejmuje podział wartości: 10 do potęgi minus trzeciej, jeden, dziesięć, dziesięć do potęgi trzeciej, dziesięć do potęgi szóstej. Dane dla punktu 1. Chód i bieg. Wykres wskazuje, że przy masie ciała powyżej jednego grama koszt energetyczny wynosi początkowo około 10 kalorii podzielić przez gram razy kilometr. Im większa masa ciała, tym koszt energetyczny maleje, by przy masie dziesięciu gramów do potęgi szóstej osiągnąć wartość bliską dziesięciu do minus pierwszej potęgi kalorii dzielonej przez gram razy kilometr. Dane dla punktu 2. Pływanie. Wykres wskazuje, że przy masie ciała powyżej jednego grama koszt energetyczny wynosi początkowo nieco ponad jedną kalorię dzieloną przez gram razy kilometr. Im większa masa ciała, tym koszt energetyczny maleje, by przy masie nieco ponad dziesięć gramów do potęgi trzeciej osiągnąć wartość nieco większą od dziesięciu do minus pierwszej potęgi kalorii dzielonej przez gram razy kilometr. Dane dla punktu 3. Latanie. Wykres wskazuje, że przy masie ciała bliskiej dziesięciu gramów do potęgi minus trzeciej koszt energetyczny wynosi początkowo niemal dziesięć kalorii dzielonej przez gram razy kilometr do potęgi drugiej. Im większa masa ciała, tym koszt energetyczny maleje, by przy masie nieco ponad dziesięć gramów do potęgi trzeciej osiągnąć wartość około jednej kalorii dzielonej przez gram razy kilometr.
Symulacja przedstawia koszty energetyczne różnych sposobów lokomocji. Przedstawione są trzy sposoby lokomocji: 1. Chód i bieg; 2. Pływanie; 3. Latanie. Ukazany jest wykres. Na osi X przedstawione są w skali od 10 do potęgi minus pierwszej do dziesięciu do potęgi drugiej koszty energetyczne w nawiasie, w mianowniku kalorie, pod kreska ułamkową, w liczniku gram razy kilometr. Skala X obejmuje podział wartości: 10 do potęgi minus pierwszej, jeden, dziesięć, dziesięć do potęgi drugiej. Na osi Y przedstawiona jest w skali od 10 do potęgi minus trzeciej do dziesięciu do potęgi szóstej masa ciała w gramach. Skala X obejmuje podział wartości: 10 do potęgi minus trzeciej, jeden, dziesięć, dziesięć do potęgi trzeciej, dziesięć do potęgi szóstej. Dane dla punktu 1. Chód i bieg. Wykres wskazuje, że przy masie ciała powyżej jednego grama koszt energetyczny wynosi początkowo około 10 kalorii podzielić przez gram razy kilometr. Im większa masa ciała, tym koszt energetyczny maleje, by przy masie dziesięciu gramów do potęgi szóstej osiągnąć wartość bliską dziesięciu do minus pierwszej potęgi kalorii dzielonej przez gram razy kilometr. Dane dla punktu 2. Pływanie. Wykres wskazuje, że przy masie ciała powyżej jednego grama koszt energetyczny wynosi początkowo nieco ponad jedną kalorię dzieloną przez gram razy kilometr. Im większa masa ciała, tym koszt energetyczny maleje, by przy masie nieco ponad dziesięć gramów do potęgi trzeciej osiągnąć wartość nieco większą od dziesięciu do minus pierwszej potęgi kalorii dzielonej przez gram razy kilometr. Dane dla punktu 3. Latanie. Wykres wskazuje, że przy masie ciała bliskiej dziesięciu gramów do potęgi minus trzeciej koszt energetyczny wynosi początkowo niemal dziesięć kalorii dzielonej przez gram razy kilometr do potęgi drugiej. Im większa masa ciała, tym koszt energetyczny maleje, by przy masie nieco ponad dziesięć gramów do potęgi trzeciej osiągnąć wartość około jednej kalorii dzielonej przez gram razy kilometr.
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., Na podstawie: Schmidt-Nielsen K., Locomotion: Energy cost of swimming, flying and running, „Science”, 177, 1972, s. 222-228., licencja: CC BY-SA 3.0.
Polecenie 1
RkyIIW5qdxyAH
Określ, które z wymienionych cech są przystosowaniami do danego sposobu poruszania się i wyjaśnij, dlaczego. (Uzupełnij).
Polecenie 2
R1d5g7PHIPxFg
Wybierz trzy z cech wymienionych w poprzedniej odpowiedzi i podaj przykład innego zwierzęcia, u którego również występują. (Uzupełnij).