Przykładowa mapa myśli przedstawia trudną sytuację: osoba poruszająca się na wózku inwalidzkim nie chce wychodzić z domu. Problem zobrazowany jest zdjęciem poglądowym, przedstawiającym wózek inwalidzki na drodze. Na mapie wymienione są możliwe rozwiązania problemu. Rozwiązania podzielone są w pierwszym rzędzie na cztery kategorie.

Pierwsza kategoria to rozmowa z osobami z najbliższego otoczenia osoby z niepełnosprawnością. Mogą to być sąsiedzi, znajomi lub rodzina. Kategoria jest zobrazowana poglądowym zdjęciem przedstawiającym grupę osób stojących na plaży nad brzegiem morza.

Druga kategoria to pomoc specjalisty i odpowiedź na pytanie, jak w ten sposób można pomóc. Kategoria zobrazowana jest poglądowym zdjęciem przedstawiającym znak zapytania. Możliwe w tej kategorii rozwiązania to rozmowa telefoniczna ze specjalistą, indywidualne spotkanie z psychologiem lub z grupą wsparcia oraz zaproponowanie fachowej publikacji z biblioteki lub Internetu.

Trzecią kategorią rozwiązania problemu jest zaproponowanie aktywności związanej z zainteresowaniami osoby z niepełnosprawnością. W tej kategorii na mapie zebrano cztery możliwości. Pierwsza możliwość to zaproponowanie aktywności poza domem: tenis na wózkach, spacer lub wycieczka, basen. Aktywności te zostały zobrazowane poglądowymi zdjęciami, które przedstawiają rakietę i piłkę tenisową, las, oraz basen. Druga możliwość to zorganizowanie udziału w spotkaniu z miłośnikami kina fińskiego lub w siedzibie Towarzystwa Polska‑Finlandia. Kolejną możliwością jest zorganizowanie spotkania z konkretną osobą, na przykład z przedstawicielem fundacji wspierającej osoby z niepełnosprawnościami lub z przedstawicielem Polskiego Związku Sportu Niepełnosprawnych. Ostatnią propozycją związaną z zainteresowaniami osoby z niepełnosprawnością jest zaproponowanie form spędzania czasu poza domem: wystawa, muzeum, kino lub teatr.

Czwartą kategorią rozwiązania problemu niechęci osoby poruszającej się na wózku inwalidzkim do wychodzenia z domu jest rozmowa z nią. W rozmowie można użyć nawiązań do własnych doświadczeń zawodowych lub do doświadczeń innych osób. Można pomóc w zidentyfikowaniu trudności lub barier. Bariery te zostały zobrazowane trzema przykładowymi zdjęciami: muru chińskiego, schodów i autobusu jadącego miejską drogą. W rozmowie można także zaproponować formy wsparcia takie, jak wsparcie w pokonywaniu barier architektonicznych. Może mieć ono formę na przykład: pomocy w uzyskaniu dofinansowania do likwidacji barier architektonicznych w PFRON‑ie, asystowania podczas wychodzenia z domu czy asystowania podczas podróżowania komunikacją miejską.