W jaki sposób można otrzymać tlenek miedzi($\text{II}$)? Zapoznaj się z problemem badawczym oraz opisem eksperymentu, obserwacjami, wynikami oraz sformułowanymi wnioskami. Następnie rozwiąż poniższe zadania.

Analiza eksperymentu:

Rozkład termiczny wodorotlenku miedzi($\text{II}$).

Problem badawczy:

Czy podczas rozkładu termicznego wodorotlenku miedzi($\text{II}$) powstaje tlenek miedzi($\text{II}$)?

Hipoteza:

Rozkład termiczny wodorotlenku miedzi($\text{II}$) prowadzi do powstania tlenku miedzi($\text{II}$).

Sprzęt laboratoryjny:

• probówki w statywie – podłużne U‑kształtne naczynia szklane do przeprowadzania prostych reakcji chemicznych znajdujące się w statywie, to jest prostokątnym sprzęcie laboratoryjnym z rzędami otworów, w których umieszczane są probówki;

• pręcik szklany – szklany pręt laboratoryjny służący do mieszania;

• pipety Pasteura – wąska rurka pobierania i przenoszenia niewielkiej ilości cieczy przy pomocy ssawki;

• palnik – urządzenie techniczne umożliwiające podtrzymywanie płomienia spalanego gazu w kontrolowany sposób.

Odczynniki chemiczne:

$\text{NaOH}$

Przebieg eksperymentu:

1. Zamocowanie probówki w statywie.

2. Dodanie do probówki dwóch centymetrów sześciennych siarczany($\text{VI}$) miedzi($\text{II}$) oraz dwóch centymetrów sześciennych wodnego roztworu wodorotlenku sodu (na przykład o stężeniu dwa mole na decymetr sześcienny).

3. Wymieszanie zawartości probówki oraz podgrzanie za pomocą palnika.

4. Zaobserwowanie zmiany zabarwienia.

Obserwacje:

Niebieski galaretowany osad zmienia zabarwienie na czarne. Na ściankach probówki widoczne są kropelki bezbarwnej cieczy.

Wyniki:

Niebieski galaretowaty osad to wodorotlenek miedzi($\text{II}$), natomiast czarne zabarwienie pochodzi od powstałego tlenku miedzi($\text{II}$).

Wnioski:

Powstały wodorotlenek miedzi($\text{II}$) uległ rozkładowi na tlenek miedzi($\text{II}$) i wodę pod wpływem ogrzewania. Hipoteza została potwierdzona.