Zapoznaj się z poniższym eksperymentem, sformułowanym problemem badawczym i hipotezą, obserwacjami, wynikami oraz wnioskami.

Analiza eksperymentu:

Badanie zachowania tlenków wobec kwasów.

Problem badawczy:

Czy objawy reakcji tlenków $\text{CuO}$, $\text{CaO}$, $\text{MgO}$ z wybranymi kwasami są zawsze takie same?

Hipoteza:

Objawy zachodzenia reakcji pomiędzy kwasami a tlenkami mogą być różne nie tylko w zależności od użytego tlenku, ale też kwasu.

Sprzęt laboratoryjny:

• statyw na probówki – prostokątny sprzęt laboratoryjny z rzędami otworów, w których umieszczane są probówki;

• pipety – wąskie rurki służące do pobierania i przenoszenia niewielkiej ilości cieczy przy pomocy ssawki;

• łyżeczki ceramiczne – długie, ceramiczne trzonki zakończone z jednej strony łyżeczką;

• probówki – podłużne U‑kształtne naczynia szklane do przeprowadzania prostych reakcji chemicznych.

Odczynniki chemiczne:

stężony kwas chlorowodorowy; rozcieńczony roztwór kwasu siarkowego($\text{VI}$); rozcieńczony wodny roztwór kwasu azotowego($\text{V}$); stały tlenek wapnia; stały tlenek miedzi($\text{II}$); stały tlenek magnezu.

Przebieg eksperymentu:

1. Dodanie do trzech probówek kolejno po $2$ centymetry sześcienne rozcieńczonego roztworu kwasu azotowego($\text{V}$).

2. Dodanie do kolejnych trzech probówek po $2$ centymetry sześcienne rozcieńczonego roztworu kwasu siarkowego($\text{VI}$).

3. Dodanie do ostatnich trzech probówek także po $2$ centymetry sześcienne stężonego kwasu chlorowodorowego.

4. Dodanie do każdego kwasu odpowiednich tlenków miedzi, wapnia oraz magnezu.

Obserwacje:

W przypadku dodawania tlenków wapnia i magnezu do kwasów, obserwacje są zawsze takie same: ciało stałe ulega roztworzeniu, powstaje klarowny bezbarwny roztwór. W przypadku doświadczenia z  $\text{CuO}$ – po dodaniu czarnego ciała stałego do roztworów kwasu azotowego($\text{V}$) oraz siarkowego($\text{VI}$) ciało stałe ulega roztworzeniu, powstaje klarowny, niebieski roztwór. Po dodaniu czarnego ciała stałego do kwasu solnego, ciało stałe ulega roztworzeniu, powstaje klarowny roztwór barwy zielonej.

Wyniki:

Objawy reakcji mogą być różne nie tylko w przypadku użycia różnych tlenków, ale także w przypadku użycia różnych kwasów bądź ich wodnych roztworów do reakcji z tym samym tlenkiem.

Wnioski:

Tlenki $\text{CuO}$, $\text{MgO}$, $\text{CaO}$ reagują z kwasami, w wyniku czego powstają sole. Hipoteza została potwierdzona.

Równania reakcji chemicznej:

1. $\text{CuO}+2 {\text{H}}_3{\text{O}}^{+}\to {\text{Cu}}^{2+}+3 {\text{H}}_2\text{O}$

2. $\text{MgO}+2 {\text{H}}_3{\text{O}}^{+}\to {\text{Mg}}^{2+}+3 {\text{H}}_2\text{O}$

3. $\text{CaO}+2 {\text{H}}_3{\text{O}}^{+}\to {\text{Ca}}^{2+}+3 {\text{H}}_2\text{O}$