Wirtualny spacer. Pierwsza część wirtualnego spaceru przedstawia wysokie pomieszczenie. Ma biały ściany z umieszczonymi wysoko oknami. Na podłodzie znajdują się połyskujące płyty. Na środku pomieszczenia stoją cztery wysokie pomarańczowe kolumny z łukami ozdobionymi płaskorzeźbami. Z sufitu zwisa kilka złotych żyrandoli. Pod ścianami stoją szklane gabloty z różnymi przedmiotami, są to głównie naczynia oraz świeczniki. Na ich tle wyróżnia się szafa ołtarzowa ze wzorzystym materiałem, do której prowadzą białe schodki. Opisane elementy wirtualnego spaceru. 1. Judaizm jest najstarszą religią monoteistyczną. Jego podstawą jest wiara w jedynego, osobowego, wiecznego Boga, który nie tylko stworzył świat, ale i opiekuje się nim. Początki judaizmu datują się na II tysiąclecie p.n.e., kiedy to Abraham wędrował z Mezopotamii do Kanaanu. Jego potomkowie przebywali w Egipcie, gdzie stali się niewolnikami, a skąd wyprowadził ich Mojżesz w XIII w. p.n.e. Następnie Mojżesz zawarł z Bogiem w imieniu narodu przymierze na górze Synaj, co dało podstawę drugiemu założeniu judaizmu, czyli przekonaniu o posłannictwie narodu żydowskiego jako narodu wybranego, z którym Bóg zawarł przymierze. Judaizm dzieli się na biblijny i talmudyczny (rabiniczny). Pierwszy rozwinął się około X w. p.n.e. w czasie panowania króla Dawida i jego potomka Salomona. Talmudyczny oparty jest o nauki rabinów zapisane w formie komentarza do Biblii między V a VII w. n.e. Jest on obecnie przyjęty niemal przez wszystkich Żydów. Zdjęcie przedstawia grupę chłopców oraz starca, którzy znajdują się przy stole na dworze przed budynkiem. Chłopcy mają założone długie, kolorowe suknie oraz nakrycia głowy. Starzec ma czarny strój, długą, siwą brodę oraz czapkę. Trzyma otwartą księgę, wskazuje coś w niej palcem. Obok leży druga księga, którą trzyma jeden z chłopców. Wszyscy przy stole są skupieni na księgach. 2. Aron ha Kodesz, czyli szafa ołtarzowa umieszczona w głównej sali modlitwy w synagodze. Aron ha‑kodesz sytuowany jest na osi ściany skierowanej w stronę Jerozolimy (w Europie: ściana wschodnia). Zdjęcie przedstawia drewniany ołtarz z zawieszonym czarnym materiałem, na którym umieszczone są białe świecie, dwie tablice, kwiaty, korona oraz napisy po hebrajsku. Przed ołtarzem stoi stół, na którym leżą książki. Obok stoi półka z książkami. 3. Bima, inaczej podwyższenie. Jest to podium z pulpitem w głównej sali synagogi. Używana jest do odczytywania Tory oraz jako mównica. Na stole znajdującym się na podwyższeniu zwykle umieszcza się Torę. Zdjęcie przedstawia podwyższenie w kształcie ośmiokąta ze schodami, ogrodzeniem i kolumnami. Posiada kolorowy i wzorzysty dach. Cały sufit pomieszczenia, w którym znajduje się podwyższenie, jest kolorowy i przedstawia różne wzory, ilustracje zwierząt oraz napisy po hebrajsku. 4. Parochet, czyli bogato zdobiona kotara w synagodze, która symbolicznie oddziela sacrum od profanum. Wykonywana jest z ciężkich aksamitnych, adamaszkowych lub jedwabnych tkanin zdobionych haftem. Zdjęcie przedstawia nieco wyblakły materiał w kolorze złotym, na którym znajdują się dwie tablice z napisami po hebrajsku, korona, kolumny, roślinne i kwieciste ozdoby, a także inne ilustracje. 6. Menora jest najważniejszym symbolem judaizmu. Jest to siedmioramienny świecznik używany w Świątyni Jerozolimskiej. Jej wizerunek można zauważyć w herbie państwa Izrael. Kształt menory nawiązuje do Drzewa Życia, którego owoce miały zapewniać nieśmiertelność oraz siedmiu dni stworzenia świata przez Boga (sześć dni pracy i siódmy dzień odpoczynku, czyli Szabat). Opis Menory znaleźć można w 37 rozdziale Księgi Wyjścia. Jak wykonać menorę z kolei można znaleźć w rozdziale 25 tej samej księgi: 31 Zrobisz też świecznik ze szczerego złota. Z tej samej bryły wykujesz świecznik wraz z jego podstawą i jego trzonem; jego kielichy, pąki i kwiaty będą z jednej bryły. 32 Sześć ramion będzie wychodzić z jego boków; trzy ramiona świecznika z jednego jego boku i trzy ramiona świecznika z drugiego jego boku. 33 Trzy kielichy kształtu kwiatów migdałowych z pąkami i kwiatami będą na jednym ramieniu, i trzy kielichy z pąkami i kwiatami kształtu kwiatów migdałowych – na drugim ramieniu. Tak będzie na sześciu ramionach wychodzących ze świecznika. 34 Na świeczniku zaś będą cztery kielichy kształtu kwiatów migdałowych z pąkami i kwiatami. 35 A pąk jeden będzie pod dwoma wychodzącymi z niego ramionami z jednej bryły i pąk jeden pod dwoma [następnymi] ramionami świecznika z jednej bryły. Tak [niech będzie] pod sześcioma ramionami wychodzącymi ze świecznika. 36 Pąki te i ramiona będą wychodzić z samego świecznika i będą [wykonane] z jednej bryły szczerego złota. Ilustracja przedstawia złoty siedmioramienny świecznik, który stoi na zielonej posadzce. 5. Chanukija – dziewięcioramienny świecznik żydowski zapalany podczas święta Chanuki. Chabad Lubawicz opisuje, jak należy go zapalać: Nasz świecznik chanukowy może być prostej konstrukcji. Odpowiednio użyty staje się potężnym narzędziem rozświetlania wszechświata niezwykłym światłem, które wzmacnia prawdę, sprawiedliwość i życzliwość na świecie. Oto co trzeba zrobić: 1. Wszystkie ramiona świecznika powinny być równej wysokości i w jednej linii oprócz szamasza (świeczki do zapalania), który powinien być na wyraźnie innej wysokości niż pozostałe świeczki. 2. Najlepiej chanukiję ustawić w drzwiach, naprzeciwko mezuzy. Innym dobrym miejscem jest okno, które widać z ulicy. 3. Małżeństwo lub rodzinę uważa się za jedność, więc mąż może zapalać świece za wszystkich członków rodziny. Jeżeli mieszkasz sam/a też potrzebujesz świecznika. Pozwól dzieciom włączyć się do ceremonii – one też mogą zapalać świeczki. 4. Pierwszej nocy zapal świeczkę pierwszą z prawej strony. Każdego dnia zapalaj jedną więcej, na lewo od wcześniejszych. Zawsze zaczynaj od nowo dodanej świeczki. Chcesz zabłysnąć na Chanukę? Użyj oliwy z oliwek. W końcu, tak właśnie wydarzył się cud. Chanukije na oliwę z oliwek można kupić w sklepach z judaikami, albo zrobić samemu. 5. Odpowiednim momentem na zapalanie świec chanukowych jest zmierzch (około 20 minut po zachodzie słońca). Chanukija powinna palić się co najmniej przez pół godziny po zapadnięciu zmierzchu. Możesz zapalić świece wcześniej, ale upewnij się, że będą się paliły w czasie przepisowych 30 minut po zmroku. 6. W piątek wieczorem zarówno chanukiję, jak i świece szabatowe zapalamy 18 minut przed zachodem słońca. Nie myśl nawet o tym, żeby zapalać cokolwiek po zachodzie słońca! Możesz potrzebować więcej np. oliwy, aby Twoja chanukija paliła się pół godziny po zapadnięciu zmierzchu. 7. Późno wróciłeś/aś do domu? Tak długo, jak tylko w okolicy jest ktoś, kto dojrzy chanukiję, możesz zapalić świece i odmówić błogosławieństwo. Jeżeli nie ma już nikogo, zapal świece bez odmawiania błogosławieństwa. 8. Kobiety – czas na odpoczynek. Wiemy, że marzycie o tym, żeby właśnie zmywać naczynia albo prać, ale żydowskie kobiety mają zwyczaj nic nie robić, kiedy palą się świece chanukowe. Jak długo? Co najmniej pół godziny. Druga część spaceru wirtualnego przedstawia to samo pomieszczenie, ale od drugiej strony. Widoczne są również krzesła oraz szklane gabloty, w których znajdują się między innymi ubrania. Na ścianach wiszą ramy ze zdjęciami. Do pomieszczenia prowadzą otwarte drzwi. Opisane elementy wirtualnego spaceru. 1. Gwiazda Dawida znana jest także jako Tarcza Dawida, pieczęć Salomona, heksagram czy gwiazda sześcioramienna. Jest to jeden z symboli judaizmu. Na jego kształt składają się dwa trójkąty równoramienne, które na siebie nachodzą i które są względem siebie odwrócone. 2. Talit, czyli prostokątna, zwykle biała z granatowymi lub czarnymi frędzlami chusta nakładana na głowę lub ramiona podczas modlitwy przez Żydów. Frędzle zwane są cicit, a ich obecność przy chuście wynika z Księgi Liczb: 37 I mówił znowu Pan do Mojżesza: 38 »Powiedz Izraelitom, niech sobie zrobią frędzle na krajach swoich szat, oni i ich potomstwo, i do każdej frędzli użyją sznurka z fioletowej purpury. 39 Dla was będą te frędzle, a gdy na nie spojrzycie, przypomnicie sobie wszystkie przykazania Pana, aby je wypełnić – a nie pójdziecie za żądzami swego serca i oczu, przez które plamiliście się niewiernością – 40 byście w ten sposób o wszystkich moich przykazaniach pamiętali, pełnili je i tak byli świętymi wobec swojego Boga. 41 Jam jest Pan, Bóg wasz, który was wyprowadził z ziemi egipskiej, aby być waszym Bogiem. Ja jestem Pan, wasz Bóg«. Zdjęcie przedstawia mężczyznę w białym stroju z czarnymi elementami. Głowę ma okrytą szalem w podobnych kolorach. Stoi bokiem. Ma założone okulary. Za nim widoczna jest biała ściana z kilkoma obrazami. 3. Jarmułka, czyli żydowskie nakrycie głowy używane zwłaszcza podczas pobytu w synagodze lub studiowania Tory. Znana jest również jako kipa, czyli po hebrajsku „kopuła”. 4. W żydowskim domu można znaleźć także świeczniki szabatowe. Świece szabatowe i szabatowe świeczniki nie muszą spełniać specjalnych wymogów co do kształtu, ale zaleca się jedynie, by świece szabatowe były białe. Zapalenie świecy szabatowej rozpoczyna cotygodniowe święto judaizmu. Podczas zapalania świec odbywa się specjalne błogosławieństwo, a pani domu zaprasza na szabat anioły. Gdy kobieta zapala świece szabatowe z radością w sercu, sprowadza pokój na świat, zdrowie i szczęście do swojej rodziny, i jest błogosławiona dziećmi, które rozświetlają świat.