Człowiek w filozofii egzystencjalnej jest możliwością: może siebie pozyskać i może siebie stracić. Tak jest też u Karla Jaspersa. Wysiłek uchwycenia prawdy bycia i mężne stawienie czoła temu, co trudne, jest koniecznym warunkiem urzeczywistnienia siebie. Silna jest, z drugiej strony, pokusa ucieczki – żyjemy w samooszustwie, tracąc siebie, zyskujemy jednak pewne poczucie spokoju. Egzystencja jest więc wyborem; akceptacja i odwaga – początkiem drogi ku własnemu Ja. Jaspers pisze: Egzystencja może nie nastać, ale nawet wtedy poświadcza ją niepokój, który wydobywa człowieka z zatratyIndeks górny 1¹1Indeks górny 1¹.