Nowe ideologie, które ukształtowały się i rozpowszechniły w XVIII i XIX w., bardzo często nawiązywały do myśli obecnych we wcześniejszych stuleciach i wiele z nich czerpały. Nie inaczej było z socjalizmem i komunizmem. Ich zwolennicy doszukiwali się początków idei, które wyznawali, już w czasach starożytnych. Potwierdzeniem miały być bunty ciemiężonych grup społecznych w Grecji i Rzymie, a sztandarowym przykładem, do którego odwoływali się socjaliści – powstanie rzymskiego niewolnika Spartakusa w I w. p.n.e. Socjalistyczni utopiści i komuniści stali w opozycji zarówno do konserwatystów, jak i liberałów. Komuniści wytykali także wady założeniom, jakie niósł w swej początkowej formule socjalizm, również ten utopijny.
Opiszesz okoliczności, w których pojawiła się idea wyzwolenia uciemiężonych klas społecznych i zrównania wszystkich obywateli.
Wyjaśnisz, jak przedstawiciele socjalizmu utopijnego oraz działacze komunistyczni pojmowali własność, wolność, równość i jaki porządek społeczny chcieli zaprowadzić.
Wytłumaczysz, dlaczego założenia socjalizmu utopijnego oraz ideologii komunistycznej były atrakcyjne, szczególnie dla niektórych grup społecznych.
Przedstawisz osoby, które przyczyniły się do rozpowszechnienia w XIX w. haseł utopijnych i komunistycznych.