RArV9BEXbOxyg
Zdjęcie przedstawia skrzynki na listy stojące na drewnianym blacie. Na każdej skrzynce jest inna liczba. W tle są zarośla.

Wzór skróconego mnożenia na n-tą potęgę różnicy

Źródło: Pexels, dostępny w internecie: www.unsplash.com.
R1X6qLCFbObZI1
Profesor Moriarty, ilustracja Sidney Paget, która towarzyszyła oryginalnej publikacji "Ostatecznego problemu"
Źródło: dostępny w internecie: commons.wikimedia.org, domena publiczna.

W niektórych opowiadaniach o Sherlocku Holmesie napisanych przez Arthura Conana Doyle’a występuje fikcyjna postać – profesor James Moriarty. Doyle opisuje Moriarty’ego jako makiawelicznego przestępcę, wroga Sherolocka Holmesa, ale też genialnego matematyka. Przypisuje mu odkrycie wzoru na współczynniki rozwinięcia n–tej potęgi dwumianu.

W rzeczywistości metody otrzymywania tych współczynników znane były już w XIII wieku.

W tym materiale poznamy współczesne sposoby określania współczynników rozwinięcia n–tej potęgi różnicy.

Twoje cele
  • Określisz współczynniki n–tej potęgi dwumianu różnicy, korzystając z trójkąta Pascala.

  • Zapiszesz n–tą potęgę dwumianu różnicy w postaci sumy, korzystając z dwumianu Newtona.

  • Wykorzystasz wzory na n–tą potęgę różnicy przekształcając wyrażenia algebraiczne.