Wiele gatunków płazińców prowadzi wolny tryb życia, ale ok. 80 proc. jest pasożytami należącymi do dwóch gromad: przywr i tasiemców. Ich przetrwanie zależy od warunków stworzonych przez żywego gospodarza. Pasożyty te na każdym etapie cyklu życiowego muszą też dostosowywać się do mikrośrodowiska żywiciela i właściwych dla gospodarza zmiennych czynników, takich jak: temperatura, prężność tlenu, stężenie dwutlenku węgla i pH. I chociaż płazińce nie mają wysoce rozwiniętych systemów biologicznych, wykształciły kilka adaptacji, które zwiększają ich szansę na przetrwanie.

Adaptacje do pasożytniczego trybu życia obejmują nie tylko przyssawki lub haczyki służące do mocowania, ale także cechy związane z warunkami biochemicznymi, fizjologicznymi i immunologicznymi narzuconymi przez gospodarza.