Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
R1CIhIm5zRByv
Fotografia przedstawiająca filiżankę wypełnioną herbatą, stojącą na spodku. Pod spodem leży udrapowany, półprzezroczysty obrus. Leżą na nim dwa małe bukiety kwiatów i dwa otwarte tomiki poezji. Na jednym spoczywają kobiece dłonie.

Lęk i pustka w poezji Zbigniewa Herberta na przykładzie utworu Język snu

Źródło: Pixabay, domena publiczna.

Sen jest naturalną częścią ludzkiej egzystencji, wynika z rytmu natury i dlatego każde jego zakłócenie wpływa na jakość życia człowieka. Sen jest ważną sferą doświadczeń, sygnałem wysyłanym przez śniących i kluczem do samopoznania. Stał się zagadnieniem interesującym dla twórców kultury, gdyż pozwolił, dzięki swojej symbolice, pogłębić portrety postaci i urozmaicić kompozycję dzieł. Sny pozwalają, aby z niepamięci wydobywać to, co ukryte i dzięki temu powiedzieć więcej o człowieku i świecie. Olga Tokarczuk nazwała ludzkie sny „alternatywą historią cywilizacji człowieka”. W opowiadaniu tej historii posługujemy się metaforą, ponieważ w marzeniu sennym znaczenia nie wykluczają się i korzystają z tych samych artystycznych zabiegów, którymi posługuje się poezja.

Taką zbieżność języka snu i języka poezji dostrzegł Zbigniew Herbert w wierszu Język snu pochodzącym z ostatniego tomu poety Epilog burzy.

Twoje cele
  • Poznasz pochodzący z ostatniego tomu poezji Zbigniewa Herberta wiersz Język snu.

  • Przeanalizujesz funkcjonalność środków stylistycznych stosowanych przez poetę.

  • Scharakteryzujesz tytułowy język snu.