Fragmenty rozmowy z filmu Krzysztof Kieślowski: „I’m so-so...”

K. Kieślowski: Jak jechałem do was, to mnie zatrzymało dwoje takich staruszków, wsiedli do samochodu, żeby ich podwieźć kawałek. I ja mówię, jak to zawsze się mówi: „Dobrze, że wczoraj popadało, będzie lepiej rosło”. Ona mówi: „Proszę pana, to nie od nas zależy. (…) To wszystko zależy od Pana Boga, jak Pan Bóg rozkaże, żeby padało, to będzie padało. Pan Bóg da rozkaz, żeby było sucho, to będzie sucho. To wszystkie rozkazy, proszę pana, tam zapadają”.

Krzysztof Wierzbicki: Dla tej babci wszystko zależy od rozkazów Pana Boga. A dla ciebie wszystko zależy od przypadku?

K. Kieślowski: Nie, nie, nie… wcale nie. To wszystko zależy od sumy kilku rzeczy naraz. Od naszej woli, na pewno. Od jakiegoś rodzaju przeznaczenia czy losu, który gdzieś tam nami kieruje, ale mamy wolę, żeby to zmienić. I od przypadku… niewiele zależy, od przypadku zależy raczej to, jaką drogą idziemy, niż kim jesteśmy. Dużo bardziej. (…)

Przypadek to jest taki film, który się właściwie składa z trzech filmów. To są trzy wersje życia jednego chłopaka zależnie od tego, czy zdąży na pociąg, czy nie zdąży na pociąg, czy też złapie go w międzyczasie taki policjant dworcowy, który mu nie pozwala wskoczyć do jadącego już pociągu. Od tego zależy jego życie, które toczy się w trzy strony. W każdej wersji jest sobą, ale w każdej wersji jest w innym miejscu, jest kim innym. Jest sobą, oczywiście, jako człowiek, natomiast jest kim innym zawodowo, jest zupełnie kim innym światopoglądowo, bo często jest po dwóch stronach politycznej barykady, dwa razy jest po dwóch stronach, a raz jest interferentnyinterferencjainterferentny, zupełnie obojętny i… co jeszcze ma innego? Ma to innego, że w trzeciej wersji ginie, a w dwóch innych udaje mu się nie zginąć jakoś.

1 Źródło: Fragmenty rozmowy z filmu Krzysztof Kieślowski: „I’m so-so...” , reż. K. Wierzbicki, 1995.