Dlaczego tak fascynuje nas legenda o królu Arturze i Rycerzach Okrągłego Stołu?  Dlaczego kino wciąż do niej powraca i parafrazuje na różne sposoby?

O tym, że symbole mocno zakorzenione w zbiorowej wyobraźni stanowią doskonałą pożywkę dla kultury popularnej, nie trzeba przekonywać chyba nikogo. Niewiele jednak opowieści doczekało się tylu opracowań i rozmaitych wersji, co podania o królu Arturze i Rycerzach Okrągłego Stołu. Legendarny brytyjski władca gościł już na swoim dworze jankesa z Connecticut (powieść Marka Twaina Jankes na dworze króla Artura i jej liczne ekranizacje, począwszy od filmu Emmetta Flynna z 1921 r.), spotykał kosmonautę (film Kosmonauta i król Artur Russa Maybury’ego z 1979 r.), wreszcie jako król Billy jeździł na motorze (w parafrazującym opowieść o Arturze filmie Rycerze na motorach George’a Romero z 1981 r.). Zarówno te wspomniane, jak i bardziej tradycyjne adaptacje opowieści arturiańskich udowadniają ich nie słabnącą żywotność oraz inspirujący wpływ na zachodnią kulturę