Sens liryków lozańskich. Wiersz‑płacz, czyli Polały się łzy... Adama Mickiewicza
Julian Przyboś twierdził, że
Słaby i mocny wierszLiryki lozańskie oddychają wielkim spokojem smutku i oddalenia. Uczuł poeta, że oto przechyliło się jego życie na drugą stronę lat, pozwolił płynąć łzom żalu i spoza wieku klęski spojrzał po raz pierwszy na swoje życie jako na całość, na sprawę już dokonaną.
Źródło: Julian Przyboś, Słaby i mocny wiersz, [w:] tegoż, Czytając Mickiewicza, Warszawa 1965, s. 194.
Te późne utwory Mickiewicza są zbiorem przemyśleń na temat sensu życia czy nieuchronności przemijania. Stanowią poetycką summę jego doświadczeń egzystencjalnych. Głęboki rozrachunek poety z własnym życiem zapisany został w formie wyjątkowo minimalistycznej, a nawet medytacyjnej, intrygując przejrzystym stylem, lapidarnością, wewnętrznym wyciszeniem podmiotu lirycznego oraz zanurzeniem w to, co zdawałoby się najprostsze i najbardziej oczywiste.
Rozpoznasz w tekście poszczególne środki artystycznego wyrazu i omówisz ich funkcje.
Dokonasz interpretacji utworu Polały się łzy... jako tekstu o charakterze rozrachunkowym.
Odczytasz w utworze sensy uniwersalne.
Omówisz utwór Polały się łzy... w kontekście biograficznym.