Zjednoczone Królestwo Niderlandzkie powołano do istnienia w 1815 r. decyzją kongresu wiedeńskiego. Pod berłem króla Wilhelma I Orańskiego połączono w nim Luksemburg, Holandię i Niderlandy Południowe (Austriackie), czyli Belgię. Obszary wchodzące w skład Królestwa Zjednoczonych Niderlandów więcej jednak dzieliło, niż łączyło. Wcześniej były one politycznie podporządkowane napoleońskiej Francji, a przez kolejne lata samodzielnej już egzystencji nowego państwa Paryż nadal silnie oddziaływał na jego słabo zintegrowane społeczeństwo. Gdy więc w sierpniu 1830 r. wybuchła rewolucja belgijska, ważnym punktem odniesienia dla walczących o niepodległość Belgów stała się niedawna rewolucja lipcowa we Francji. Belgowie stanęli do walki pod hasłami obrony swobód obywatelskich i oderwania swojego kraju od Holandii. Jak pokazała ich historia, z sukcesem.