Jednym z głównych problemów filozofii chrześcijańskiej jest stosunek wiary i wiedzy, prawd objawionych i tych, do których dochodzi się na drodze rozumowania. Istnieją filozofowie, którzy kwestionują wartość racjonalnej wiedzy. W filozofii średniowiecznej ukształtował się jednak istotny kierunek filozoficzny – scholastyka – który zakładał, że nie ma sprzeczności między jedną a drugą sferą. Niektórzy z jego przedstawicieli – jak św. Anzelm – uważali wręcz, że nie ma takiej prawdy wiary, której nie dałoby się racjonalnie uzasadnić.
W takim kontekście ważnym wątkiem filozofii chrześcijańskiej stały się dowody mające w racjonalny sposób wykazać, że Bóg istnieje. W tej lekcji porównamy ze sobą dowody przedstawione przez św. Anzelma i św. Tomasza. Temat lekcji może sugerować, że sposoby dowodzenia obu filozofów fundamentalnie się różnią – i rzeczywiście, wiele ich dzieli, choć można również odnaleźć podobieństwa między argumentami, którymi się posługują.