Obraz przedstawia młodego mężczyznę w obszernych szatach i pelerynie, trzymającego w prawej dłoni ludzką czaszkę. Lewą dłonią mężczyzna podpiera głowę.
Boże! Zdejm z mego serca jaskółczy niepokój
– Kordian jako bohater owładnięty romantyczną „chorobą wieku”
Domenico Fetti, Melancholia, 1618
Źródło: Didier Descouens, Wikimedia Commons, licencja: CC BY-SA 4.0.
Słowacki rozmyśla nad kolejnym wydaniem dzieł wszystkichWłaściwie pozostał tylko jeden krok. Słowa będą wycięte w pień albo będą wycięte w marmurze. Rozum walczy z niespokojnym sercem, którego i tak nic nie oszuka. Żywy los rozmyśla nad przeciwieństwem bólu i łzy. Wszyscy znają Kordiana – z jak najlepszej strony. Tylko kto chciałby go mieć pod swoim dachem. Rozjarzone słowa dopalają się w papierowej trumnie, do której zagląda senny licealista. To, co ma być, już jest. Wiatr przewraca kartki otwartej książki, która leży na segmencie w pobliżu okna, obok doniczki z kwitnącą gałązką lauru.
Źródło: Stefan Chwin, Krystyna Lars, Słowacki rozmyśla nad kolejnym wydaniem dzieł wszystkich, [w:] tychże, Wspólna kąpiel, Gdańsk 2000, s. 52.
Twoje cele
Scharakteryzujesz Kordiana jako bohatera romantycznego.
Określisz, czym były:
jaskółczy niepokój
ichoroba wieku
.Wyjaśnisz, na czym polegają różnice między Kordianem a bohaterem werterycznym.