Czy psychoanaliza powinna dążyć do jasności pojęć, skoro natura podświadomości jest nieuchwytna? Jacques Lacan, wizjoner zainspirowany Freudem, krytykował współczesną psychoanalizę i poszukiwał nowych form wyrazu, odwołując się do symboli. Jego odkryciem była „faza lustra”, którą przechodzimy w dzieciństwie, uzyskując wyobrażenie swojej tożsamości. Nasza fascynacja odbiciem lustrzanym, a potem to, jak wyglądamy w oczach innych ludzi, jak również nasze nieudolne próby opisania siebie samych, obrazują, według Lacana, nasze dążenia do uznania, które pozwala nam utwierdzić się w swym istnieniu. Jego teoria stanowi połączenie psychoanalizy, fenomenologii i strukturalizmu.