Moralność, która jest przedmiotem etyki, istniała na długo przed Sokratesem. Już wcześniej ludzie kierowali się przecież normami postępowania i nakazami moralnymi. Cóż więc znaczy, że Sokrates był pierwszym etykiem? Najkrócej mówiąc, był pierwszym, który uczynił z moralności problem filozoficzny. Wartości moralne nie były dla niego jasne ani oczywiste – dopiero filozofia dawała nadzieję, że uda się ustalić ich znaczenie. Był to niezbędny krok, jeśli chciało się dać odpowiedź na praktyczne pytanie, dotyczące tego, jak człowiek powinien postępować, aby czynić dobrze. Pochodną tego pytania jest natomiast inne pytanie filozoficzne – o pochodzenie zła. W tej lekcji zajmiesz się przede wszystkim poszukiwaniem odpowiedzi na pytanie, dlaczego Sokrates w ogóle postawił taki problem.
Poznasz okoliczności powstania w starożytnej Grecji etyki jako nowej dyscypliny filozoficznej.
Powiążesz postawę Sokratesa z jego poglądami etycznymi.
Wyjaśnisz, co to znaczy, że Sokrates odkrył człowieka jako źródło norm.
Rozważysz problem pochodzenia zła i odpowiedź Sokratesa – że wynika ono z niewiedzy.