Miary kątów między odcinkami i płaszczyznami w ostrosłupach
Zegar słoneczny to urządzenie, które wykorzystuje Słońce do mierzenia czasu. Jego działanie polega na wskazaniu odpowiedniej podziałki za pomocą cienia rzucanego przez nieruchomą wskazówkę na skalę czasu. Podstawowym i najbardziej pierwotnym rodzajem zegara słonecznego jest gnomon. Jest to pionowo ustawiona wskazówka – najczęściej osadzony pręt (kolumna, pionowy słup lub kijek wbity w ziemię), którego cień rzucany na tarczę umieszczoną w płaszczyźnie horyzontu, na podstawie położenia Słońca, wskazuje czas na odpowiedniej podziałce. Tarcza zegara słonecznego może również być pionowa, wówczas inaczej ustawia się wskazówkę.
Niezależnie od rodzaju zegara słonecznego zasada działania jest zawsze podobna. Używa się cienia, który zmienia swoje położenie i długość o różnych porach dnia. Taka sama idea przyświeca definicji kąta między prostą a płaszczyzną. Aby zdefiniować taki kąt używa się pojęcia rzutu prostokątnego prostej (czyli „cienia” prostej) na płaszczyźnie (czyli „tarczy zegara”).
W tym materiale przeanalizujesz możliwe kąty między prostymi a płaszczyznami w ostrosłupach. Będziesz zatem określać wzajemne położenie odcinków i ścian w ostrosłupie.
Nauczysz się zaznaczać odpowiednie kąty między prostymi i płaszczyznami w ostrosłupach na podstawie ich opisu słownego.
Zastosujesz elementy trygonometrii do wyznaczania miar kątów w przestrzeni.
Nauczysz się na różne sposoby definiować kąty w przestrzeni, używając pojęcia kąta między odcinkami, kąta między odcinkiem i płaszczyzną oraz kąta dwuściennego.