Natura to jeden z najważniejszych motywów w literaturze i sztuce przełomu XIX i XX wieku oraz dwudziestolecia międzywojennego. Poeci i malarze tworzący w tym okresie utrwalali w swoich dziełach jej różne oblicza, przywołując elementy poetyki impresjonizmu, symbolizmu czy ekspresjonizmu. Spotkania z naturą w poezji Bolesława Leśmiana, są osobiste i bardzo intymne. Poeta tworzy fantastyczny, baśniowy świat pełen zieleni, która nie jest tylko nazwą barwy. To tajemnicza substancja, kwintesencja przyrody. Drzewa, liście, kwiaty, zioła pojawiają się w utworach z dużą częstotliwością.