W plejstocenie (od 2,58 mln do 11,7 tys. lat temu), który nazywany jest czasami epoką lodowcową, wiele obszarów półkuli północnej i południowej – w tym Polskę – pokrywały lądolody, czyli lodowce kontynentalne. Zlodowacenia występowały cyklicznie w wyniku zmian klimatu. Okresy zimne (glacjały) były rozdzielane okresami cieplejszymi (interglacjałami). Najstarsze zlodowacenie miało miejsce między 950 tys. a 900 tys. lat temu, najmłodsze od 115 tys. do 11,7 tys. lat temu.

Możesz sobie wyobrazić, jak w kolejnych glacjałach nasunięcia lądolodu pokrywają warstwami osadu przyniesionego z centrum zlodowacenia istniejącą rzeźbę terenu, odświeżając ją, a w interglacjałach wiatr, woda i ruchy masowe prowadzą do niwelacji, czyli niszczenia wzniesień i zasypywania obniżeń, w tym także jezior. W związku z powyższym odpowiedź na pytanie, gdzie należy spodziewać się największej ilości jezior, nie powinna być już taka trudna.