Wraz z przyjęciem chrześcijaństwa stopniowo rozpoczął się na ziemiach polskich proces recepcji kultury łacińskiej. Pojęciem tym umownie nazywa się nurty artystyczne i intelektualne związane z chrześcijaństwem kręgu zachodniego, dla którego łacina była językiem powszechnym. Kultura łacińska docierała na ziemie polskie różnymi drogami i za pośrednictwem różnych ośrodków, w większości niemieckich. Przenosili ją obcy biskupi, duchowni, w tym głównie zakonnicy, rzadziej osoby świeckie. Ośrodkami rozwoju kultury były zaś klasztory, biskupstwa oraz dwory książęce i możnowładcze.