Od kryzysu do rozkwitu. Przemiany gospodarczo‑społeczne w Europie w XI–XIII w.
Jednym z największych problemów wczesnośredniowiecznej Europy był brak żywności i niskie plony otrzymywane z ziemi. Głód i związane z nim epidemie pochłaniały tysiące istnień ludzkich. Zmiany zaczęły następować dopiero od początku drugiego tysiąclecia. W XI wieku powoli zaczęła dobiegać końca epoka wielkich niepokojów politycznych. Kończyły się najazdy i wędrówki ludów. Dzięki nowym technikom i metodom uprawy ziemi rolnictwo zaczęło przynosić więcej plonów i było w stanie wyżywić więcej ludzi. Po długim okresie stagnacji gospodarka zaczęła się szybko rozwijać. Narodziły się miasta, a kupcy znów zapełnili szlaki handlowe, rozkwitała kultura rycerska i myśl chrześcijańska. Europa weszła na drogę szybkim przemian politycznych, gospodarczych, społecznych i kulturowych.
Wyjaśnisz, dlaczego trójpolówkę uznaje się za bardziej wydajny sposób uprawy ziemi.
Wskażesz, jaki związek ze wzrostem zaludnienia w Europie średniowiecznej miało upowszechnienie się pługa i chomąta.
Dowiesz się, czym różniło się życie na wsi od życia w mieście.