Zioła stosowane w chorobach serca i układu krążenia
Preparaty roślinne mają istotne znaczenie w prewencji i leczeniu pomocniczym chorób serca i układu krążenia.
W chorobach serca i układu krążenia stosowane są świeże owoce borówki czernicy (Myrtilli fructus recens). Są one bogatym źródłem antocyjanów, które wzmacniają ściany naczyń krwionośnych i działają ochronnie na naczynia wieńcowe, zapobiegając zawałom serca. Związki te także poprawiają mikrokrążenie w gałce ocznej. Świeże owoce czarnej jagody mają pozytywne działanie w leczeniu hemoroidów i ich profilaktyce oraz polecane są w przypadku arteriosklerozy. Dawka jednorazowa surowca wynosi 80–180 mg, a dawka dobowa – 160–540 mg.
W lecznictwie stosowana jest cebula czosnku (Allii sativi bulbus). Związki zawarte w cebuli czosnku poprawiają stan naczyń żylnych. Surowiec obniża ciśnienie krwi i jest polecany w łagodnych i średnich stanach nadciśnienia, a także do zapobiegania zależnym od wieku zwężeniom naczyń i stwardnieniu tętnic. Średnia dawka dzienna czosnku wynosi 4 g świeżych ząbków czosnku lub 8 mg oleju w lekach gotowych. Preparaty czosnku mogą przedłużyć czas krzepnięcia. Związki siarki przechodzą do mleka matek karmiących.
W lecznictwie stosowane są owoce (Crataegi fructus) i liście wraz z kwiatami (Crataegi folium cum flore). Za działanie lecznicze surowców odpowiadają antocyjany, które mają powinowactwo do mięśnia sercowego i wzmacniają siłę jego skurczu. Działanie to jest wspomagane także obecnością flawonoidów. Szczególnie bogate w antocyjany są owoce głogu, dlatego surowiec ten należy traktować jako najwartościowszy pod względem medycznym. Preparaty głogu stosowane są w lekkiej niewydolności mięśnia sercowego (I i II stadium wg New York Heart Association- NYHA) oraz w profilaktyce ryzyka wystąpienia niedomogi krążenia i w leczeniu przewlekłych schorzeń, tzw. serca starczego. U dorosłych kwiaty z liściem głogu stosowane są w ilości 1–2 g rozdrobnionego surowca 3–4 razy dziennie (DIndeks dolny maxmax = 6 g) lub 120–150 mg sproszkowanego surowca 3–4 razy dziennie. Owoc głogu stosowany jest w dawce 0,3–1 g sproszkowanego surowca w formie naparu 3 razy dziennie lub 0,5–1 ml płynnego ekstraktu (1 1 w 25‑procentowym etanolu) 3 razy dziennie, lub 1–2 ml nalewki (1 5 w 45‑procentowym etanolu) 3 razy dziennie.
W lecznictwie stosowane jest ziele konwalii majowej (Convalariae herba). Zawarte w surowcu kardenolidy warunkują jego działanie kardiosedatywne. Surowiec polecany jest w niewydolności serca (NYHA I i II), sercu starczym i przy przewlekłym sercu płucnym.
W lecznictwie stosowane jest ziele miłka wiosennego (Adonidis vernalis herba). Obecne w surowcu kardenolidy zwiększają siłę skurczu mięśnia sercowego. Ziele miłka wiosennego ma łagodne działanie na serce i zaleca się stosowanie tego surowca w zaburzeniach czynnościowych związanych z tachykardią pochodzenia nerwowego, w przypadku lżejszej niewydolności serca i w lżejszych zaburzeniach rytmu serca.
Surowce kardenolidowe w postaci gotowych, standaryzowanych preparatów obecnych na rynku farmaceutycznym mogą być stosowane tylko pod nadzorem kardiologa. Preparaty miłka są przeciwwskazane u osób z niedoborami potasu i przyjmujących glikozydy nasercowe. Preparatów tych nie należy także podawać pacjentom przyjmującym chinidynę, preparaty wapnia, leki moczopędne, przeczyszczające oraz podczas długotrwałej terapii glukokortykoidami.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści