Jeśli chcesz napisać list, opowiadanie, wiersz lub inny, dowolny tekst, użyj programu komputerowego przeznaczonego do tworzenia elektronicznych dokumentów tekstowych.
Zanim rozpoczniesz pisanie, zastanów się, kto będzie odbiorcą tekstu i jakie treści chcesz w nim zawrzeć. Od tego będzie zależeć ostateczny wygląd dokumentu. Za pomocą edytora tekstuEdytor tekstuedytora tekstu możesz utworzyć wiele tekstów o różnorodnej tematyce, np.: zaproszenia, ogłoszenia, plakaty czy gazetki szkolne. Każdy z tych dokumentów będzie miał inny wygląd w zależności od treści i przeznaczenia. Przejrzyj przykładowe dokumenty tekstowe i zwróć uwagę na różną formę tych dokumentów.
R1QzbQzTSQQpX
Zrzut ekranu prezentuje zaproszenie na urodziny. Kartka ułożona jest horyzontalnie oraz posiada ozdobne napisy. Obramowanie zostało zrobione z gwiazdek. Na zaproszeniu w prawym górnym rogu jest grafika przedstawiająca balony. W lewym dolnym rogu są pudełka z prezentami oraz czapeczki urodzinowe. Na zaproszeniu pisze "Serdecznie zapraszam Cię na moje 10 urodziny, które odbędą się 12 czerwca w godzinach od 16.00 do 20.00 w ogrodzie przy moim domu ul. Fiołkowa 3. Proszę o potwierdzenie przybycia. Telefon do moich rodziców 123 456 789. Będzie mi miło gościć Cię, Marysia."
Zrzut ekranu prezentujący zaproszenie urodzinowe.
Źródło: Lidia Aparta, licencja: CC BY 3.0.
RMOgH9OqwQsf1
Zrzut ekranu prezentuje ogłoszenie o zaginięciu psa. Na górze jest duży nagłówek. Na samym dole ogłoszenia umieszczona jest grafika psa rasy beagle. Grafika została umieszczona w czerwonej obramówce. Tekst ogłoszenia ma różną wielkość. Stosowane jest miejscowe pogrubienie, podkreślenie lub kursywa. Tekst na ogłoszeniu mówi "Zaginął pies. W dniu 2 maja w okolicy Parku Staromiejskiego zaginął piesek rasy beagle. Pies ma sierść krótką, czarno‑brązowo‑białą, uszy długie, ogon wesoło zawinięty. Wabi się Tofik. W dniu zaginięcia miał czerwoną skórzaną obrożę. Jeśli ktoś znalazł lub widział mojego pieska, proszony jest o kontakt do moich rodziców. Telefon: 123 987 456. Bardzo za nim tęsknię. Dla osoby, która znajdzie psa, przewidziana jest nagroda."
Zrzut ekranu prezentujący ogłoszenie o zaginięciu psa beagle.
Źródło: Lidia Aparta, licencja: CC BY 3.0.
R1Rskkg2asB0G
Zrzut ekranu prezentuje wiersz Marii Konopnickiej "O krasnoludkach i sierotce Marysi". Tekst podzielony jest na strofy. Tytuł wiersza jest pogrubiony. Poszczególne strofy są wcięte od obu stron, by tekst nie rozchodził się na całą szerokość kartki. Treść wiersza brzmi:
"Czy to bajka, czy nie bajka,
Myślcie sobie, jak tam chcecie.
A ja przecież wam powiadam:
Krasnoludki są na świecie.
Naród wielce osobliwy.
Drobny - niby ziarnka w bani:
Jeśli które z was nie wierzy,
Niech zapyta starej niani.
W górach, w jamach, pod kamykiem,
Na zapiecku czy w komorze
Siedzą sobie Krasnoludki
W byle jakiej mysiej norze.
Pod kominem czy pod progiem -
Wszędzie ich napotkać można:
Czasem który za kucharkę
Poobraca pieczeń z rożna...
Czasem skwarków porwie z rynki
Albo liźnie cukru nieco
I pozbiera okruszynki,
Co ze stołu w obiad zlecą.
Czasem w stajni z bicza trzaśnie,
Koniom spląta długie grzywy,
Czasem dzieciom prawi baśnie...
Istne cuda! Istne dziwy!
Gdzie chce - wejdzie, co chce - zrobi,
Jak cień chyżo, jak cień cicho,
Nie odżegnać się od niego,
Takie sprytne małe licho!"
Zrzut ekranu prezentuje wiersz Marii Konopnickiej "O krasnoludkach i sierotce Marysi".
Źródło: fragment baśni Marii Konopnickiej "O krasnoludkach i sierotce Marysi", licencja: CC BY 3.0.
R8E5a7zVgaPWP
Zrzut ekranu prezentuje nieuzupełnione podanie o wydanie duplikatu legitymacji szkolnej. Tekst ma różną wielkość, poszczególne elementy podania, jak np. dane osobowe (imię i nazwisko, adres zamieszkania, data i miejsce urodzenia, pesel, klasa) osoby ubiegającej się o wydanie duplikatu umieszczone są w lewym górnym rogu. Miejsce na datę jest w prawym górnym rogu. Tekst ma różne wielkości oraz miejscowo używane jest podkreślenie, pogrubienie lub kursywa. Podanie sygnuje Dyrektor Szkoły Podstawowej nr 236 w Poznaniu. Treść podania o wydanie duplikatu legitymacji szkolnej brzmi "Zwracam się z uprzejmą prośbą o wydanie duplikatu legitymacji szkolnej. Oryginał legitymacji szkolnej uległ (proszę podać okoliczności zniszczenia, zgubienia). Jednocześnie przyjmuję do wiadomości, że z chwilą otrzymania duplikatu traci ważność oryginał dokumentu. W przypadku odnalezienia utraconego oryginału zobowiązuję się do zwrócenia go Szkole Podstawowej nr 236 w Poznaniu". Na końcu znajduje się miejsce na czytelny podpis ucznia.
Zrzut ekranu prezentujący nieuzupełnione podanie o wydanie duplikatu legitymacji szkolnej.
Źródło: Lidia Aparta, licencja: CC BY 3.0.
R1TTBc0U9W6pS
Zrzut ekranu prezentuje fragment książki Bolesława Leśmiana, pt. "Przygody Sindbada żeglarza". Autor jest wyśrodkowany na samej górze. Tytuł książki jest pogrubiony i również wyśrodkowany. Treść książki jest wyjustowana. Widoczny fragment to pięć pierwszych akapitów Przygody wstępnej -"Nazywam się Sindbad. Mieszkam stale w Bagdadzie. Rodzice moi, umierając, zostawili mi w spadku tysiąc worów złota, tysiąc beczek srebra, sto pałaców, sto ogrodów i jeden trzonowy ząb mego pradziadka, który ojciec mój przechowywał w hebanowej szkatułce, jako pamiątkę i osobliwość. Pradziadek mój przez całe życie chorował na ból zębów i co pewien czas inny ząb musiał wyrywać, tak że w końcu jeden mu tylko ząb trzonowy pozostał. Umierając, kazał sobie wyrwać i ten ostatni ząb trzonowy, który przeszedł w spadku od mego dziada do mego ojca, a od ojca — do mnie. Był to zwyczajny, zepsuty i sczerniały ząb. Jestem pewien, że na świecie znaleźć można bardzo wiele tak samo zepsutych i sczerniałych zębów, lecz nie każdy z nich trafia do hebanowej szkatułki, aby stanowić pamiątkę i osobliwość. Ten — trafił. Nieraz, przyglądając mu się z ciekawością i szacunkiem, wyobrażałem sobie, jak ten ząb bolał niegdyś mego pradziada!
Po śmierci rodziców, zamieszkałem w pałacu wraz z jedynym moim wujem Tarabukiem. Wuj Tarabuk był poetą. Co dzień niemal układał wiersze i odczytywał je potem tak głośno, że dostawał bólu gardła i musiał je starannie przepłukiwać lekarstwem, które pilnie ukrywał przed okiem ludzkim, zachowując ścisłą tajemnicę. Twierdził przy tym, że gardło go wcale nie boli i że nie ma przecież potrzeby płukania gardła lekarstwem.
Wuj Tarabuk kochał poezję, lecz nienawidził gramatyki. Pisał z błędami i zazwyczaj na jedno słowo dwa do trzech błędów popełniał. Wstydził się wszakże swej błędnej pisowni i twierdził, że popełnia błędy umyślnie, ażeby potem mieć sposobność i przyjemność poprawiania swych utworów. Nie zauważyłem jednak, ażeby wuj Tarabuk raz napisany wiersz kiedykolwiek poprawiał.
Wuj Tarabuk miał stolik składany, srebrny kałamarz i złote pióro. Z tymi przyborami chodził na brzeg morza, siadał nad brzegiem i, wsłuchany w szumy morskie, pisał swe wiersze.
Pewnego razu o poranku poszedł na brzeg morza. Ustawił stolik składany, umoczył złote pióro w srebrnym kałamarzu i zaczął pisać jakiś wiersz na różowym papierze."
Zrzut ekranu prezentuje fragment książki Bolesława Leśmiana, pt. "Przygody Sindbada żeglarza".
Źródło: fragment baśni Bolesława Leśmiana "Przygody Sindbada Żeglarza", licencja: CC BY 3.0.
Edytory tekstu mają wiele przydatnych narzędzi, które ułatwią ci pisanie i redagowanie tekstuRedagowanie teksturedagowanie tekstu. Za ich pomocą możesz nie tylko wprowadzić tekst do komputera, ale również zmienić go, usunąć fragmenty lub dodać nowe treści. Można na przykład wzbogacić tekst o rysunki lub zdjęcia. Utworzony dokument tekstowy możesz zapisać na dysku komputera lub innym nośniku pamięci, wysłać go drogą elektroniczną oraz wielokrotnie wydrukować.
Istnieje wiele zaawansowanych edytorów tekstu. Do najczęściej stosowanych należą Word z pakietu Microsoft Office, Writer z pakietu OpenOffice i Writer z pakietu LibreOffice. Dostępne są także edytory tekstu w wersji online. Już niebawem poznasz podstawowe funkcje, jakie oferują te edytory. Być może używasz któregoś z nich. Pomimo różnych nazw, wersji i producentów, podstawowe narzędzia w tych programach wyglądają podobnie i działają tak samo. Jeśli nauczysz się obsługi jednego edytora tekstu, pozostałe nie będą dla ciebie tajemnicą.
Poniżej znajdziesz materiały szerzej omawiające możliwości edytorów tekstu:
Czy wiesz, jakie edytory tekstu zainstalowane są na twoim komputerze? Zaznacz ikony prezentujące edytory tekstu, które znasz. Pozostałe, które nie zostały zaprezentowane, wymień w poniższym dzienniczku.
RfeAG6IspKmbO
Źródło: GroMar, licencja: CC BY 3.0.
RhQMZWSY5yloB
Wersja alternatywna: (Uzupełnij).
Źródło: GroMar, licencja: CC BY 3.0.
Następnie przyporządkuj poniższym ikonom odpowiadające im nazwy. Sprawdź poprawność wykonania zadania.
Rn7Z0CytHVExl
Źródło: GroMar, licencja: CC BY 3.0.
RGNhPBIztdyjZ
Ćwiczenie 1
Możliwe odpowiedzi: 1. WordPad, 2. Microsoft Word, 3. OpenOffice Writer, 4. Notatnik
Edytory tekstu, które domyślnie są zainstalowane w systemie Microsoft Windows.
Źródło: GroMar, licencja: CC BY 3.0.
Tworząc dokumenty tekstowe, staraj się, aby były one zrozumiałe, czytelne i estetyczne. Poznasz teraz zasady poprawnego pisania tekstu, które będą miały wpływ na estetykę i wygląd twoich prac.
Ważne!
Zasady poprawnego pisania tekstów:
Wyrazy w zdaniu oddzielaj pojedynczymi odstępami, naciskając jednokrotnie klawisz spacji.
Stawiaj spację po znakach interpunkcyjnych (. , : ; ? !), nigdy przed tymi znakami.
Stawiaj spację tylko przed nawiasem i cudzysłowem otwierającym, nigdy po nich.
Nie stawiaj spacji przed nawiasem i cudzysłowem zamykającym.
Nie stawiaj spacji między znakiem interpunkcyjnym, a nawiasem i cudzysłowem zamykającym.
Klawisza Enter używaj tylko wtedy, kiedy chcesz rozpocząć nową myśl, kiedy chcesz zamknąć jeden akapit i otworzyć drugi lub wstawić pusty wiersz.
Nie używaj wielokrotnych spacji! Chcąc wykonać większe przesunięcie tekstu, skorzystaj z klawisza Tab.
Przestrzeganie tych reguł jest ważne. Dzięki nim twoje dokumenty tekstowe będą estetyczne i czytelne.
1
Ćwiczenie 1
R1ZlzquYdqMwh
Porównaj kolejne pary zdań. Z każdej pary wybierz to, które według ciebie jest napisane poprawnie. Przedyskutuj z kolegami swój wybór. Na podstawie ćwiczenia sformułujcie zasady poprawnej edycji tekstu. Możliwe odpowiedzi: 1. Autorem baśni „ O krasnoludkach i sierotce Marysi ” jest Maria Konopnicka., 2. Autorem baśni „O krasnoludkach i sierotce Marysi” jest Maria Konopnicka., 3. Podstawowe stanowisko komputerowe składa się z jednostki centralnej , monitora , klawiatury i myszy ., 4. Podstawowe stanowisko komputerowe składa się z jednostki centralnej, monitora, klawiatury i myszy., 5. Częste przerwy w pracy z komputerem pozwalają się zrelaksować i odpocząć oczom , mięśniom szyi , barków i dłoni., 6. Częste przerwy w pracy z komputerem pozwalają się zrelaksować i odpocząć oczom, mięśniom szyi, barków i dłoni., 7. Nie stawiam spacji przed przecinkiem oraz przed kropką., 8. Nie stawiam spacji przed przecinkiem oraz przed kropką ., 9. Jak masz na imię?, 10. Jak masz na imię ?, 11. „Paweł i Gaweł” to wierszowana bajka. Jej autorem jest Aleksander Fredro., 12. „Paweł i Gaweł ” to wierszowana bajka . Jej autorem jest Aleksander Fredro., 13. Uważaj! Ślisko!, 14. „Uważaj ! Ślisko !, 15. Ustalam z rodzicami czas pracy przy komputerze np. 30 minut., 16. Ustalam z rodzicami czas pracy przy komputerze np. . 30 minut., 17. Do pisania i modyfikowania tekstów służy edytor tekstu., 18. Do pisania i modyfikowania tekstów służy edytor tekstu ., 19. Do tworzenia i modyfikowania rysunków służy edytor grafiki., 20. Do tworzenia i modyfikowania rysunków służy edytor grafiki .
Źródło: GroMar, licencja: CC BY 3.0.
1
Ćwiczenie 2
R13S4Kk3qv9Na2
Wersja alternatywna ćwiczenia: Przećwicz zasady poprawnego pisania tekstów. W poniższym dyktandzie zaznacz w wyznaczonych miejscach wszystkie odpowiednie znaki interpunkcyjne z prawidłowo umiejscowioną spacją. Puste pola oznaczają spację. Pamiętaj, że spacji nie trzeba wstawiać zawsze! Mieszkał w Wiśle sum wąsaty , . : znakomity matematyk . ,
Krzyczał więc na całe skrzele . : , "Do mnie , . ! młodzi przyjaciele ! , ? W dni powszednie i w niedziele na życzenie mnożę , dzielę , odejmuję i dodaję i pomyłek nie uznaję ! , " . ,
Każdy mógł więc przyjść do suma i zapytać :?!. " Jaka suma ?. " . ,
Wersja alternatywna ćwiczenia: Przećwicz zasady poprawnego pisania tekstów. W poniższym dyktandzie zaznacz w wyznaczonych miejscach wszystkie odpowiednie znaki interpunkcyjne z prawidłowo umiejscowioną spacją. Puste pola oznaczają spację. Pamiętaj, że spacji nie trzeba wstawiać zawsze! Mieszkał w Wiśle sum wąsaty , . : znakomity matematyk . ,
Krzyczał więc na całe skrzele . : , "Do mnie , . ! młodzi przyjaciele ! , ? W dni powszednie i w niedziele na życzenie mnożę , dzielę , odejmuję i dodaję i pomyłek nie uznaję ! , " . ,
Każdy mógł więc przyjść do suma i zapytać :?!. " Jaka suma ?. " . ,
Źródło: GroMar, licencja: CC BY 3.0.
Tworzenie dokumentu tekstowego
Poniżej przedstawiono przykładowy dokument tekstowy. Zwróć uwagę na elementy zaznaczone kolorem czerwonym. Czy potrafisz je nazwać? Używając tych nazw spróbuj opisać budowę dokumentu tekstowego.
R9IES1ZbJgfEi
Zrzut ekranu prezentuje tekst podzielony na akapity. Każdy akapit jest wyjustowany. Tekst brzmi "Zbliżała się noc. Długie cienie drzew zacierały się w szarości wieczoru. Ptaki zakończyły swoje koncerty, ucichły nawet tajemnicze, leśne szelesty i pomruki. Las zasypiał, ale ciągle jeszcze pachniał nagrzanym w ciągu dnia igliwiem, mchem, żywicą i wszelkimi leśnymi aromatami, których nawet nie potrafimy nazwać.
Jarek wracał z długiego spaceru do domu. Przed furtką zobaczył skulony kształt. Hmm… Może to kamień, którego wcześniej nie zauważyłem? – pomyślał. I wtedy „kształt” poruszył się – mało tego – cichutko zaskomlił. Ho, Ho, pewnie odwiedził mnie pies. Tylko czyj? Sąsiadów wokół mojego domu niewielu, chyba …., że nieznany gość przybył z daleka.
Takie myśli przebiegały przez głowę Jarka z szybkością błyskawicy. Gdy zbliżył się
do tajemniczego przybysza, ten od razu zaczął się łasić i przytulać. Uciekał jednak, gdy zabłysła latarka, którą Jarek oświetlił furtkę, gdy wydobywał z kieszeni klucze.
Oj! Piesku! – pomyślał – boisz się mnie, a jednocześnie domagasz się głaskania. „Gość” odgadywał myśli w odpowiedzi żałośnie zaskomlił, jakby chciał powiedzieć: „Boję się złych ludzi, bo mnie skrzywdzili, ale proszę Cię o gościnę, bo jestem głodny i wierzę, że mnie polubisz i pewnie się mną zaopiekujesz.” Taką odpowiedź można było wyczytać z wiernych oczu patrzących z obawą, ale i nadzieją na nowego Pana.
To był początek przyjaźni Jarka z „Kajtkiem” – bo tak został nazwany nowy mieszkaniec małego domku w podłódzkim lesie.".
Zrzut ekranu prezentujący tekst podzielony na akapity.
Źródło: Lidia Aparta, licencja: CC BY 3.0.
R1ExwXJRnW7hE
Zrzut ekranu prezentuje tekst podzielony na akapity. Każdy akapit jest wyjustowany. Jeden wiersz prezentujący wyjustowanie tekstu został dodatkowo zaznaczony. Tekst brzmi "Zbliżała się noc. Długie cienie drzew zacierały się w szarości wieczoru. Ptaki zakończyły swoje koncerty, ucichły nawet tajemnicze, leśne szelesty i pomruki. Las zasypiał, ale ciągle jeszcze pachniał nagrzanym w ciągu dnia igliwiem, mchem, żywicą i wszelkimi leśnymi aromatami, których nawet nie potrafimy nazwać.
Jarek wracał z długiego spaceru do domu. Przed furtką zobaczył skulony kształt. Hmm… Może to kamień, którego wcześniej nie zauważyłem? – pomyślał. I wtedy „kształt” poruszył się – mało tego – cichutko zaskomlił. Ho, Ho, pewnie odwiedził mnie pies. Tylko czyj? Sąsiadów wokół mojego domu niewielu, chyba …., że nieznany gość przybył z daleka.
Takie myśli przebiegały przez głowę Jarka z szybkością błyskawicy. Gdy zbliżył się
do tajemniczego przybysza, ten od razu zaczął się łasić i przytulać. Uciekał jednak, gdy zabłysła latarka, którą Jarek oświetlił furtkę, gdy wydobywał z kieszeni klucze.
Oj! Piesku! – pomyślał – boisz się mnie, a jednocześnie domagasz się głaskania. „Gość” odgadywał myśli w odpowiedzi żałośnie zaskomlił, jakby chciał powiedzieć: „Boję się złych ludzi, bo mnie skrzywdzili, ale proszę Cię o gościnę, bo jestem głodny i wierzę, że mnie polubisz i pewnie się mną zaopiekujesz.” Taką odpowiedź można było wyczytać z wiernych oczu patrzących z obawą, ale i nadzieją na nowego Pana.
To był początek przyjaźni Jarka z „Kajtkiem” – bo tak został nazwany nowy mieszkaniec małego domku w podłódzkim lesie.".
Zrzut ekranu prezentujący tekst podzielony na akapity, jeden wiesz został zaznaczony.
Źródło: Lidia Aparta, licencja: CC BY 3.0.
RvazrchkUi8AC
Zrzut ekranu prezentuje tekst podzielony na akapity. Każdy akapit jest wyjustowany. Dodatkowo zaznaczony został cały przykładowy akapit. Tekst brzmi "Zbliżała się noc. Długie cienie drzew zacierały się w szarości wieczoru. Ptaki zakończyły swoje koncerty, ucichły nawet tajemnicze, leśne szelesty i pomruki. Las zasypiał, ale ciągle jeszcze pachniał nagrzanym w ciągu dnia igliwiem, mchem, żywicą i wszelkimi leśnymi aromatami, których nawet nie potrafimy nazwać.
Jarek wracał z długiego spaceru do domu. Przed furtką zobaczył skulony kształt. Hmm… Może to kamień, którego wcześniej nie zauważyłem? – pomyślał. I wtedy „kształt” poruszył się – mało tego – cichutko zaskomlił. Ho, Ho, pewnie odwiedził mnie pies. Tylko czyj? Sąsiadów wokół mojego domu niewielu, chyba …., że nieznany gość przybył z daleka.
Takie myśli przebiegały przez głowę Jarka z szybkością błyskawicy. Gdy zbliżył się
do tajemniczego przybysza, ten od razu zaczął się łasić i przytulać. Uciekał jednak, gdy zabłysła latarka, którą Jarek oświetlił furtkę, gdy wydobywał z kieszeni klucze.
Oj! Piesku! – pomyślał – boisz się mnie, a jednocześnie domagasz się głaskania. „Gość” odgadywał myśli w odpowiedzi żałośnie zaskomlił, jakby chciał powiedzieć: „Boję się złych ludzi, bo mnie skrzywdzili, ale proszę Cię o gościnę, bo jestem głodny i wierzę, że mnie polubisz i pewnie się mną zaopiekujesz.” Taką odpowiedź można było wyczytać z wiernych oczu patrzących z obawą, ale i nadzieją na nowego Pana.
To był początek przyjaźni Jarka z „Kajtkiem” – bo tak został nazwany nowy mieszkaniec małego domku w podłódzkim lesie.".
Zrzut ekranu prezentujący tekst podzielony na akapity z zaznaczonym całym przykładowym akapitem.
Źródło: Lidia Aparta, licencja: CC BY 3.0.
RdNpt1WCBPCyB
Zrzut ekranu prezentuje tekst podzielony na akapity. Każdy akapit jest wyjustowany. Zaznaczone zostało wcięcie w pierwszej linijce nowego akapitu. Każde takie wcięcie oznacza rozpoczęcie nowego akapitu w tekście. Tekst brzmi "Zbliżała się noc. Długie cienie drzew zacierały się w szarości wieczoru. Ptaki zakończyły swoje koncerty, ucichły nawet tajemnicze, leśne szelesty i pomruki. Las zasypiał, ale ciągle jeszcze pachniał nagrzanym w ciągu dnia igliwiem, mchem, żywicą i wszelkimi leśnymi aromatami, których nawet nie potrafimy nazwać.
Jarek wracał z długiego spaceru do domu. Przed furtką zobaczył skulony kształt. Hmm… Może to kamień, którego wcześniej nie zauważyłem? – pomyślał. I wtedy „kształt” poruszył się – mało tego – cichutko zaskomlił. Ho, Ho, pewnie odwiedził mnie pies. Tylko czyj? Sąsiadów wokół mojego domu niewielu, chyba …., że nieznany gość przybył z daleka.
Takie myśli przebiegały przez głowę Jarka z szybkością błyskawicy. Gdy zbliżył się
do tajemniczego przybysza, ten od razu zaczął się łasić i przytulać. Uciekał jednak, gdy zabłysła latarka, którą Jarek oświetlił furtkę, gdy wydobywał z kieszeni klucze.
Oj! Piesku! – pomyślał – boisz się mnie, a jednocześnie domagasz się głaskania. „Gość” odgadywał myśli w odpowiedzi żałośnie zaskomlił, jakby chciał powiedzieć: „Boję się złych ludzi, bo mnie skrzywdzili, ale proszę Cię o gościnę, bo jestem głodny i wierzę, że mnie polubisz i pewnie się mną zaopiekujesz.” Taką odpowiedź można było wyczytać z wiernych oczu patrzących z obawą, ale i nadzieją na nowego Pana.
To był początek przyjaźni Jarka z „Kajtkiem” – bo tak został nazwany nowy mieszkaniec małego domku w podłódzkim lesie.".
Zrzut ekranu prezentujący tekst podzielony na akapity z zaznaczonym wcięciem akapitowym.
Źródło: Lidia Aparta, licencja: CC BY 3.0.
RyGyF00QLmmav
Zrzut ekranu prezentuje tekst podzielony na akapity. Każdy akapit jest wyjustowany. Zaznaczona została przerwa pomiędzy akapitami, która oddziela je od siebie. W ten sposób tekst wygląda przejrzyściej i łatwiej się go czyta. Tekst brzmi "Zbliżała się noc. Długie cienie drzew zacierały się w szarości wieczoru. Ptaki zakończyły swoje koncerty, ucichły nawet tajemnicze, leśne szelesty i pomruki. Las zasypiał, ale ciągle jeszcze pachniał nagrzanym w ciągu dnia igliwiem, mchem, żywicą i wszelkimi leśnymi aromatami, których nawet nie potrafimy nazwać.
Jarek wracał z długiego spaceru do domu. Przed furtką zobaczył skulony kształt. Hmm… Może to kamień, którego wcześniej nie zauważyłem? – pomyślał. I wtedy „kształt” poruszył się – mało tego – cichutko zaskomlił. Ho, Ho, pewnie odwiedził mnie pies. Tylko czyj? Sąsiadów wokół mojego domu niewielu, chyba …., że nieznany gość przybył z daleka.
Takie myśli przebiegały przez głowę Jarka z szybkością błyskawicy. Gdy zbliżył się
do tajemniczego przybysza, ten od razu zaczął się łasić i przytulać. Uciekał jednak, gdy zabłysła latarka, którą Jarek oświetlił furtkę, gdy wydobywał z kieszeni klucze.
Oj! Piesku! – pomyślał – boisz się mnie, a jednocześnie domagasz się głaskania. „Gość” odgadywał myśli w odpowiedzi żałośnie zaskomlił, jakby chciał powiedzieć: „Boję się złych ludzi, bo mnie skrzywdzili, ale proszę Cię o gościnę, bo jestem głodny i wierzę, że mnie polubisz i pewnie się mną zaopiekujesz.” Taką odpowiedź można było wyczytać z wiernych oczu patrzących z obawą, ale i nadzieją na nowego Pana.
To był początek przyjaźni Jarka z „Kajtkiem” – bo tak został nazwany nowy mieszkaniec małego domku w podłódzkim lesie.".
Zrzut ekranu prezentujący tekst podzielony na akapity z zaznaczoną przerwą między akapitami.
Źródło: Lidia Aparta, licencja: CC BY 3.0.
1
Ćwiczenie 3
RZVd1I4htPsOK
Każdy dokument tekstowy składa się z następujących po sobie 1. zdań, 2. Akapit, 3. akapitu, 4. Enter, 5. wiersza, 6. wiersz . Każda linia wpisanego tekstu to jeden 1. zdań, 2. Akapit, 3. akapitu, 4. Enter, 5. wiersza, 6. wiersz . Z lekcji języka polskiego wiesz, że tekst składa się z akapitów. 1. zdań, 2. Akapit, 3. akapitu, 4. Enter, 5. wiersza, 6. wiersz rozpoczyna się zawsze od nowego wiersza. Może zawierać od jednego do kilkunastu zdań tworzących jedną myśl. Na końcu każdego akapitu należy nacisnąć klawisz 1. zdań, 2. Akapit, 3. akapitu, 4. Enter, 5. wiersza, 6. wiersz . Wówczas kursor przejdzie do następnego 1. zdań, 2. Akapit, 3. akapitu, 4. Enter, 5. wiersza, 6. wiersz i rozpoczniesz pisanie nowego 1. zdań, 2. Akapit, 3. akapitu, 4. Enter, 5. wiersza, 6. wiersz . Często pierwszy wiersz akapitu ma wcięcie, a pomiędzy kolejnymi akapitami stosuje się większy odstęp niż między wierszami w akapicie. Dzięki temu tekst jest wyrazistszy i czyta się go bez trudu.
Każdy dokument tekstowy składa się z następujących po sobie 1. zdań, 2. Akapit, 3. akapitu, 4. Enter, 5. wiersza, 6. wiersz . Każda linia wpisanego tekstu to jeden 1. zdań, 2. Akapit, 3. akapitu, 4. Enter, 5. wiersza, 6. wiersz . Z lekcji języka polskiego wiesz, że tekst składa się z akapitów. 1. zdań, 2. Akapit, 3. akapitu, 4. Enter, 5. wiersza, 6. wiersz rozpoczyna się zawsze od nowego wiersza. Może zawierać od jednego do kilkunastu zdań tworzących jedną myśl. Na końcu każdego akapitu należy nacisnąć klawisz 1. zdań, 2. Akapit, 3. akapitu, 4. Enter, 5. wiersza, 6. wiersz . Wówczas kursor przejdzie do następnego 1. zdań, 2. Akapit, 3. akapitu, 4. Enter, 5. wiersza, 6. wiersz i rozpoczniesz pisanie nowego 1. zdań, 2. Akapit, 3. akapitu, 4. Enter, 5. wiersza, 6. wiersz . Często pierwszy wiersz akapitu ma wcięcie, a pomiędzy kolejnymi akapitami stosuje się większy odstęp niż między wierszami w akapicie. Dzięki temu tekst jest wyrazistszy i czyta się go bez trudu.
Źródło: Lidia Aparta, licencja: CC BY 3.0.
W razie potrzeby oraz chęci poszerzenia swojej wiedzy możesz skorzystać z informacji zawartych w poniższych słowniczkach.
Górna część okna edytora tekstu zawiera narzędzia w postaci ikon. Pusta strona dokumentu to obszar do pisania nazywany obszarem roboczym. Migająca, pionowa kreska w obszarze do pisania wskazuje miejsce wprowadzenia tekstu (znaku). To tzw. kursor tekstowy nazywany również punktem wstawiania. W nowo otwartym dokumencie kursor tekstowy znajduje się na początku strony. Do dyspozycji masz również kursor myszy, który zmienia się w zależności od miejsca na ekranie i od wykonywanych przez ciebie czynności. Sprawdź, jakie kształty przyjmuje kursor myszy, kiedy przesuniesz go w różne miejsca okna edytora tekstu.
1
Ćwiczenie 4
W dostępnym edytorze tekstu napisz poniższy tekst. Pamiętaj o poznanych zasadach edycji tekstu. Utworzony dokument zapisz pod nazwą Niespodziewany gość.
RzdFQB968po4B
Zrzut ekranu prezentuje tekst, jaki należy zgodnie z tematem zadania przepisać. Tekst podzielony jest na akapity. Każdy z akapitów wyrównany jest do lewej strony. Tekst brzmi "Zbliżała się noc. Długie cienie drzew zacierały się w szarości wieczoru. Ptaki zakończyły swoje koncerty, ucichły nawet tajemnicze, leśne szelesty i pomruki. Las zasypiał, ale ciągle jeszcze pachniał nagrzanym w ciągu dnia igliwiem, mchem, żywicą i wszelkimi leśnymi aromatami, których nawet nie potrafimy nazwać.
Jarek wracał z długiego spaceru do domu. Przed furtką zobaczył skulony kształt. Hmm… Może to kamień, którego wcześniej nie zauważyłem? – pomyślał. I wtedy „kształt” poruszył się – mało tego – cichutko zaskomlił. Ho, Ho, pewnie odwiedził mnie pies. Tylko czyj? Sąsiadów wokół mojego domu niewielu, chyba …., że nieznany gość przybył z daleka.
Takie myśli przebiegały przez głowę Jarka z szybkością błyskawicy. Gdy zbliżył się
do tajemniczego przybysza, ten od razu zaczął się łasić i przytulać. Uciekał jednak, gdy zabłysła latarka, którą Jarek oświetlił furtkę, gdy wydobywał z kieszeni klucze.
Oj! Piesku! – pomyślał – boisz się mnie, a jednocześnie domagasz się głaskania. „Gość” odgadywał myśli w odpowiedzi żałośnie zaskomlił, jakby chciał powiedzieć: „Boję się złych ludzi, bo mnie skrzywdzili, ale proszę Cię o gościnę, bo jestem głodny i wierzę, że mnie polubisz i pewnie się mną zaopiekujesz.” Taką odpowiedź można było wyczytać z wiernych oczu patrzących z obawą, ale i nadzieją na nowego Pana.
To był początek przyjaźni Jarka z „Kajtkiem” – bo tak został nazwany nowy mieszkaniec małego domku w podłódzkim lesie.".
Zrzut ekranu prezentujący tekst, jaki należy przepisać.
Źródło: Lidia Aparta, licencja: CC BY 3.0.
Jeśli masz problemy z wykonaniem zadania, skorzystaj z podpowiedzi.
Otwórz nowy dokument tekstowy.
Rozpocznij pisanie tekstu.
Nowy akapit rozpocznij od nowego wiersza.
Jeżeli chcesz pisać od nowego akapitu, naciśnij klawisz Enter. Zawsze możesz zlikwidować akapit, stosując klawisz Backspace. Wówczas nowa linia tekstu zostanie przeniesiona do wcześniejszego wiersza.
Miejsce wpisywania tekstu wskazuje kursor tekstowy.
Do zmiany położenia kursora używaj klawiszy kierunkowych, tzw. strzałek lub ustaw kursor w wybranym miejscu za pomocą myszy, a następnie kliknij lewy przycisk myszy. Możesz w ten sposób dopisać brakujący tekst, usunąć część tekstu lub poprawić błędy.
Usuń błędnie wpisane znaki, stosując klawisze Backspace lub Delete.
Aby usunąć błędnie wprowadzony znak, ustaw kursor tekstowy w miejscu błędu i zastosuj klawisz: Delete – jeżeli błąd znajduje się za znakiem kursora (z prawej strony kursora tekstowego), Backspace – jeżeli błąd znajduje się przed znakiem kursora (z lewej strony kursora tekstowego).
Zapisz dokument, nadając mu charakterystyczną nazwę, np. Niespodziewany gość.
Poniższy film przedstawia jak rozpocząć pisanie tekstu. Dowiesz się z niego jak używać klawiszy Enter, Backspace, Shift.
Film prezentujący jak dokonywać poprawek w tekście.
Źródło: Lidia Aparta, licencja: CC BY 3.0.
Film prezentujący jak dokonywać poprawek w tekście.
Ważne!
Każdą zmianę wprowadzoną w tekście możesz zawsze cofnąć. Do tego służy przycisk Cofnij. Odszukaj go w edytorze tekstu, w którym pracujesz. Sprawdź, czy jest narzędzie umożliwiające zrezygnowanie z cofnięcia wprowadzonej zmiany.
Poprawianie błędów w tekście
Błędy w tekście można poprawiać nie tylko za pomocą klawiszy Backspace lub Delete. Większość zaawansowanych edytorów tekstu ma wbudowane słowniki. Dzięki temu wpisywany tekst zostaje natychmiast sprawdzony ze słownikiem i wyświetlana jest informacja o błędzie. Jeśli danego słowa nie ma w słowniku, zostaje ono wyróżnione poprzez podkreślenie go czerwoną falowaną linią. Są to najczęściej nazwiska czy inne nazwy własne.
2
Ćwiczenie 5
Otwórz plik Niespodziewany gość i sprawdź, czy w tekście, który napisałeś, są wyrazy podkreślone czerwoną falowaną linią. Usuń błędy, korzystając z wbudowanego słownika. Zapisz wprowadzone zmiany. Jeśli masz problemy z wykonaniem tego zadania, skorzystaj z dodatkowych informacji.
Jeśli nie posiadasz gotowego pliku Niespodziewany gość, możesz pobrać go poniżej, w wybranym przez siebie formacie.
R15zmfaIjm5uo
Załącznik zawiera tekst zatytułowany Niespodziewany gość.
Aby poprawić błąd, korzystając ze słownika, ustaw kursor na błędnie napisanym wyrazie i kliknij prawy przycisk myszy. Zostanie wyświetlona lista proponowanych wyrazów. Wybierz właściwy wyraz, który zastąpi ten z błędem. Jeżeli wyrazu nie ma na liście, należy poprawić go ręcznie, a następnie zaznaczyć poprawione słowo i dodać je do słownika, klikając prawym przyciskiem myszy oraz wybierając odpowiednią opcję z listy.
Poniższy film przedstawia sposób poprawiania błędów w tekście, przy użyciu wbudowanego słownika.
Sprawdź swoje umiejętności pisania tekstów za pomocą komputera. W tym celu uruchom program do pisania tekstów i napisz krótki tekst prezentujący twoją osobę. Przedstaw się, a następnie napisz w kilku zdaniach, które przedmioty nauczane w szkole lubisz i jakie są twoje zainteresowania. Zapisz dokument na swoim komputerze i zakończ pracę w programie. Jeśli masz problem z wykonaniem tego zadania, skorzystaj z podpowiedzi.
Aby napisać tekst, używając komputera, wykonaj podane czynności.
Uruchom program do pisania tekstów.
W miejscu migającego kursora rozpocznij pisanie.
Każde zdanie rozpoczynaj wielką literą, wykorzystując klawisz Shift.
Aby wykonać odstęp między wyrazami, zastosuj spację.
Aby rozpocząć tekst od nowej linii, użyj klawisza Enter.
Błędnie napisaną literę usuń klawiszem Backspace lub Delete.
Zapisz tekst pod nazwą swojego imienia.
Poniższy film przedstawia jak rozpocząć pisanie tekstu. Dowiesz się z niego jak używać klawiszy Shift,Spacja,Enter,Backspace lub Delete.
R4DUDSi89K1Gp
Film przedstawia jak rozpocząć pisanie tekstu.
Film przedstawia jak rozpocząć pisanie tekstu.
Film przedstawiający jak rozpocząć pisanie tekstu.
