RKeK27SS0BBLZ
Obraz przedstawia budynek – częściowo drewniany, częściowo murowany. Za nim stojąca jedna ściana innego budynku. Przed zabudowaniami szwedzkie wojsko. Czterech żołnierzy siedzi lub leży, jeden z nich spożywa trunek. Obok nich stojący żołnierz, który trzyma broń. Trzy konie, z siodłami, stoją tyłem. Z prawej strony obrazu dwóch Szwedów wyciąga spod budynku bydło, ciągnąc je siłą. Z lewej strony widoczna rozmowa żołnierza siedzącego na koniu ze Szwedem, który ma na sobie pelerynę i kapelusz. Przed nimi rozrzucone drewna, część rozbitej beczki.

Ewolucja modelu państw europejskich. Między Ludwikiem „Słońce” i Oliwerem Cromwellem a anarchią magnacką w Polsce

Szwedzi w Polsce
Źródło: Henryk Pillati, olej na płótnie, Muzeum Narodowe w Warszawie, domena publiczna.

Społeczno‑gospodarcze i polityczne następstwa wojen w XVII w.

RCuBT8paIxaYr1
Rzeczpospolita Polska XVI XVII wiek.
Źródło: Contentplus.sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
ttwEPzbvPg_0000001M

Zniszczenia wojenne w Europie w XVII w.

Okres XVII wieku charakteryzował się wieloma tendencjami prowadzącymi
do przemian, które trudno niekiedy jednoznacznie ocenić. Z jednej strony bowiem powodował kryzys dotychczasowych form gospodarowania i wprowadzał nowiny, które jednak początkowo np. powodowały głód i ubytek ludności. Okres ten obfitował też w liczne, bardzo wyniszczające wojny w Europie, które przynosiły wielkie straty materialne. Część z nich wywołana była bezpośrednio działaniami wojennymi, część natomiast była wynikiem zamieszania i bałaganu, który powstawał. Najczęściej jednak obserwowaliśmy gwałtowny ubytek ludności, przeważnie uciekającej z terenów objętych wojną, ale też w obawie przed rozbojami, głodem, a przede wszystkim wielkimi epidemiami chorób. Następujące wojny XVII wieku:

  • wojna trzydziestoletnia w Niemczech,

  • okres wielkiej smuty w Rosji,

  • powstanie Chmielnickiego,

  • szwedzki „potop” w Rzeczypospolitej,

  • długotrwała okupacja ziem litewskich i białoruskich Wielkiego Księstwa Litewskiego przez państwo moskiewskie (Rosję) w latach 1655‑1660 („zapomniana wojna”),

  • wojny prowadzone przez Francję,

  • zmagania z Turcją

powodowały, że na niektórych terenach liczba ludności spadała o połowę, a nawet 60% lub więcej.

R1F5cVt98fS0r
Okrucieństwa wojny. Rycina inspirowana wydarzeniami wojny trzydziestoletniej (1618–1648), która w roku publikacji toczyła się już od piętnastu lat
Źródło: Jacques Callot, Okrucieństwa wojny, 1632, Akwaforta, Art Gallery of New South Wales, domena publiczna.
ttwEPzbvPg_0000001W

Zmiany na mapie gospodarczej Europy – linia Łaby

Historycy podkreślają znaczenie rozpadu jedności gospodarczej kontynentu i powstania strefy handlowo‑wytwórczej oraz rolniczej dla ekonomiki europejskiej. Oczywiście podział ten był sztuczny, gdyż cały kontynent bazował głównie na gospodarce rolnej, ale nadwyżki i kumulacja następowały w różnych częściach Europy w oparciu o różne podstawy ekonomiczne.

To zaś miało zasadniczy wpływ na wiele innych dziedzin ówczesnych społeczeństw.

RNpuZnl4mFWxd
Nagranie video. Na początku wyświetla się plansza z tytułem: „Konsekwencje przenikania się kultury szlacheckiej i mieszczańskiej”. Następnie pojawia się dr hab. Filip Wolański z Uniwersytetu Jagiellońskiego. Mężczyzna o długich, siwych włosach w okularach siedzi w jasnym pomieszczeniu. W tle biała ściana, powieszone na niej fragmenty grafik, biała kanapa i wzorzyste poduszki. Film kończy się planszą z napisami: wystąpił dr hab. Filip Wolański, scenariusz i realizacja Contentplus.pl, na zlecenie Uniwersytetu Wrocławskiego, w ramach projektu "E‑podręczniki do kształcenia ogólnego".

Już w okresie wcześniejszym zarysował się dualizm rozwoju gospodarczego Europy (czyli podwójny rozwój). Historycy wyznaczyli umowną linię podziału typów ekonomiki europejskiej na ziemie leżące na zachód od Łaby i te leżące na wschód
od niej.

Oczywiście linia ta ma charakter umowny i zdarzały się prowincje i ośrodki miejskie wyraźnie odbiegające od otaczającego je zaplecza. Tak przykładowo było ze Śląskiem, w którym intensywnie rozwijała się wytwórczość tkacka, czy z Gdańskiem, który pozostawał wielkim ośrodkiem produkcji rzemieślniczej, czy też z niektórymi terenami Hiszpanii, które w coraz większym stopniu obejmowało prymitywne rolnictwo pasterskie.

Polecenie 1

Napisz jak rozumiesz dualizm w rozwoju gospodarczym Europy?

RG6IqAIKC9xgE
(Uzupełnij).
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
ttwEPzbvPg_0000002B

Europa Zachodnia – manufaktury, handel i zmiany społeczne

Część zachodnia kontynentu europejskiego rozwijała coraz bardziej produkcję rzemieślniczą, a coraz liczniejszy handel morski (a wkrótce również oceaniczny) powodował przechodzenie do nowych form wytwórczości – manufaktury rozproszonej i scentralizowanej. Produkcja w manufakturach oznaczała odejście od wytwórczości w ramach sztywnego systemu cechowego. Wzrastać zaczęły miasta, które w coraz mniejszym stopniu opierały się na powiązaniach z najbliższym zapleczem rolniczym. Mieszczanie posiadali środki finansowe, ale układ społeczeństwa stanowego pozostawał niezmienny. Powodowało to przepływ najbardziej rzutkich jednostek między stanami (np. we Francji stworzenie tzw. szlachty urzędniczej), a niekiedy prowadziło do wybuchu walk, jak stało się w Anglii podczas tamtejszej wojny domowej w latach 1642‑1660.

R1NCdjXUksLLt
Nagranie video. Na początku wyświetla się plansza z tytułem: „Organizacja manufaktury XVII‑wiecznej”. Następnie pojawia się dr hab. Filip Wolański z Uniwersytetu Jagiellońskiego. Mężczyzna o długich, siwych włosach w okularach siedzi w jasnym pomieszczeniu. W tle biała ściana, powieszone na niej fragmenty grafik, biała kanapa i wzorzyste poduszki. Film kończy się planszą z napisami: wystąpił dr hab. Filip Wolański, scenariusz i realizacja Contentplus.pl, na zlecenie Uniwersytetu Wrocławskiego, w ramach projektu "E‑podręczniki do kształcenia ogólnego".
Polecenie 2

Wyjaśnij, od czego zależała m.in. zapłata za wykonywana pracę w manufakturze?

Rcff8UO11OPf7
(Uzupełnij).
Źródło: Learnetic SA, licencja: CC BY 4.0.
R18BKLYXLZorj
Wyspa spichlerzy w Gdańsku. W XIII wieku ta część miasta miała charakter magazynowy właśnie w postaci spichlerzy. Łatwo sie było tutaj dostać, co zachęcało złodziei. W związku z tym w XVI wieku zdecydowano o przekopaniu Nowej Motławy. Wielki magazyn stał się pełnoprawną wyspą.W momencie wybuchu pierwszej wojny światowej na wyspie znajdowało się niemal trzysta budynków, z których ponad sto wciąż pełniło funkcję magazynów. Zaś drugą wojnę światową przetrwały tylko trzy. Obecnie Wyspa jest tętniącą życiem częścią miasta
Źródło: Ludwig Schneider, Wikimedia Commons, licencja: CC BY-SA 3.0.
ttwEPzbvPg_0000002Q

Zmiany w infrastrukturze technicznej

Przemiany związane z handlem morskim (kolonialnym) oraz jego obsługą sprzyjały konsolidacji struktur państwowych, które podejmowały kompetencje wykraczające poza tradycyjne ramy administracyjne, czyli troskę o budowę infrastruktury komunikacyjnej czy militarnej (dla wojen agresywnych były to stałe armie i floty,dla obronnych – twierdze i garnizony). Wymagało to rozbudowy biurokracji i aparatu urzędniczego. Częściowo radzono sobie z tym np. poprzez wykorzystanie wojska. Stałe armie potrzebowały stałego zaopatrzenia. W ten sposób władca tworzył odpowiednie struktury, które podlegały jedynie jemu, a to umacniało jego siłę i odsuwało na bok dawne stanowe organy współdecydowania i współrządzenia. Tworzyły się silne monarchie absolutne.

RIpoFCWfNRnLB
Kanał południowy we Francji – powstał w XVII w.
Źródło: Wikimedia Commons, Wojsyl, licencja: CC BY-SA 3.0.
R12J8LzORBXvw
Kanał augustowski w Polsce powstał dopiero w XIX w. Każdy towar, spławiany Wisłą do portu w Gdańsku, podlegał opłatom narzuconym przez Królestwo Prus. W ramach wojny celnej Prusy wprowadziły represyjne cła na żywność, przewyższające nawet trzynastokrotnie dotychczasowe stawki. To zmusiło Królestwo Polskie i Cesarstwo Rosyjskie do podjęcia zdecydowanych kroków. Pomysłodawcą ominięcia głównej arterii komunikacyjnej, czyli Wisły, przez wytyczenie nowej drogi wodnej był książę Franciszek Ksawery Drucki‑Lubecki, minister skarbu Królestwa. Car Aleksander I dał swoje przyzwolenie. Wybór odpowiedzialnego za budowę padł na podpułkownika Ignacego Prądzyńskiego, inżyniera i budowniczego fortyfikacji, a także uczestnika wojen napoleońskich. Prądzyński nie chciał, ale ostatecznie się zgodził. Nieoceniona, zwłaszcza przy badaniach głębokości większych akwenów i lokalnych prądów, okazała się pomoc miejscowych rybaków. Mierząca 101 kilometrów długości droga wodna jest właściwie siecią sztucznych kanałów łączących uregulowane koryta rzeczne Netty, Czarnej Hańczy i jeziora augustowskie. Ponad 50 metrów różnicy wysokości niweluje 19 śluz, z czego większość, zaopatrzona w drewniane, obsługiwane ręcznie wrota, zachowała się w oryginalnym kształcie do dziś. Po zaledwie sześciu latach szlak nadawał się do żeglugi, chociaż tymczasem stracił pierwotne znaczenie. Prusy bowiem w tym czasie wycofały się z wojny celnej. Ukończenie dzieła uniemożliwił wybuch powstania listopadowego. Prądzyński swoją rolę w wojnie polsko‑rosyjskiej 1831 roku przypłacił zesłaniem i chorobą. Kanał Augustowski otwarto w 1839 roku. Wykorzystywany głównie do spławu drewna, nigdy nie spełnił większej funkcji. Dzięki temu przetrwał do dziś w niemal niezmienionym, oryginalnym kształcie
Źródło: Wikimedia Commons, a. nn., licencja: CC BY-SA 3.0.
ttwEPzbvPg_00000035

Europa Wschodnia – wtórne poddaństwo i gospodarka rolna

Wzrost miast i wytwórczości rzemieślniczej na Zachodzie powodowały, że tamtejsze rolnictwo nie było w stanie wytworzyć dostatecznej ilości żywności. Zapotrzebowanie na produkty rolnicze wykorzystały kraje na wschód od linii Łaby. Rozległe nizinne i urodzajne tereny dawały nadwyżki, które eksportowano na Zachód. Powstały nawet nastawione na masową produkcję zboża duże folwarki, czyli pańskie gospodarstwa rolne.

Spowodowało to odmienne kształtowanie się zależności społecznych - znane z poprzednich epok uzależnienie chłopa i świadczenia za użytkowaną ziemię w postaci pracy, czyli renty odrobkowej (pańszczyzny). Gospodarstwo własne pana (szlachcica) potrzebowało rąk do pracy, aby wyprodukować nadwyżki zbożowe.

Nie oznaczało to – zwłaszcza w początkowej fazie przemian – gorszych warunków bytowych chłopów na ziemiach położonych na wschód od Łaby. Wręcz przeciwnie, początkowo chłopom w systemie tzw. wtórnego poddaństwa i pańszczyzny żyło się bezpieczniej, a przede wszystkim dostatniej. To na zachód od Łaby mieliśmy do czynienia z większością powstań chłopskich. Nowe, bardziej rynkowe (gospodarka towarowo pieniężna) warunki dla chłopów okazywały się trudniejsze.

R1Yn4Pw6kojPp
Folwark klasztorny w Mironicach (wówczas: Himmelstadt) w 1650 r., woj. lubuskie
Źródło: Wikimedia Commons, M. Merian, domena publiczna.
Polecenie 3

Scharakteryzuj przemiany gospodarcze, które wystąpiły w Europie Zachodniej.

R1blRibZNCCjA
(Uzupełnij).
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
Polecenie 4

Napisz jakie przemiany gospodarcze wystąpiły na wschód od linii Łaby.

RgqcVKLCKse7d
(Uzupełnij).
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
ttwEPzbvPg_0000003M

Rzeczpospolita – zniszczenia wojenne i kryzys

Rzeczpospolita skorzystała w sposób znaczący na koniunkturzekoniunkturakoniunkturze na wyroby rolne, jaka zapanowała w Europie od końca XV w. do połowy XVII w. Wielkie rzeki umożliwiające spław zboża do portów otwierały możliwości ekonomiczne. Masowy rozwój folwarków zaowocował wzrostem dochodów całego społeczeństwa.

Podstawowym problemem było jednak to, że nie pojawiły się czynniki, które
by powodowały – analogicznie do sytuacji na Zachodzie – powstanie potrzeby stworzenia silnej, scentralizowanej władzy. Nie musiała ona dbać o drogi, gdyż zadowalano się ich danym stanem. Nie chciano też tworzyć dużych, stałych armii, bo na stałą armię potrzebne byłyby większe środki a co za tym idzie większe świadczenia podatkowe.

R5uSPUCIWo3Up
Gdańsk w XVII wieku
Źródło: Wojciech Gerson, 1865, olej na płótnie, Muzeum Narodowe w Poznaniu, domena publiczna.
ttwEPzbvPg_0000003W

Problemy gospodarcze Polski w XVII w. i przemiany w następnym stuleciu

Kryzys pojawił się wraz z wojnami i zamieszaniem, które wywołały. Ograniczenie możliwości eksportowych (np. okresowe zamykanie portu w Gdańsku czy przepływu przez cieśniny duńskie), a często też rekwizycje i zniszczenia powodowane bezpośrednio przez wrogie armie lub własne nieopłacane wojska, spowodowały znaczny spadek dochodów szlachty. Podobnie jak wcześniej na Zachodzie, tak teraz w Europie Środkowej zaczęto szukać możliwości powetowania sobie strat. Starano się wykorzystać zależność chłopa, zwiększając jego świadczenia. Na zboże szukano zbytu poprzez produkcję i rozwój konsumpcji alkoholu. Coraz powszechniej też szukano korzystnych możliwości dzierżawienia (arendy) majątku lub jego części.

Takie metody powodowały ubożenie ludności chłopskiej, a to przekładało się na sytuację gospodarczą małych miasteczek. Chłopi nie kupowali towarów wytwarzanych lub sprzedawanych w miastach. Zaś mieszczanie nie mogli kupić produktów wiejskich i w miarę możliwości sami wytwarzali żywność. Cały system ekonomiczny niedomagał.

ttwEPzbvPg_00000048

Manufaktury w Polsce – blaski i cienie

Powstawanie manufaktur w Europie Zachodniej i znaczące korzyści, jakie one przynosiły, nie uszły oczywiście uwagi polskich elit. Zwłaszcza w XVIII w. władcy i najbardziej zamożni spośród magnaterii próbowali przenieść ten typ produkcji na grunt Rzeczypospolitej. Polska nie posiadała jednak kolonii i plantacji, nie miała także wielkiej stałej armii, zatem trudno było znaleźć towary, które zdobyłyby masowego odbiorcę. Dopiero w XVIII w. stworzono w Słucku na Litwie manufakturę pasów do kontuszy. Podobnie było z wytwórniami fajansu i porcelany, choć i te działały z dużymi trudnościami związanymi z problemem zbytu swoich wyrobów.

ReaFLp3zhtsFP
Manufaktura porcelany w Miśni w Saksonii
Źródło: a. nn., domena publiczna.
ttwEPzbvPg_0000004M
ttwEPzbvPg_0000004V

Podsumowanie

Zróżnicowanie gospodarcze Europy było widoczne w formach średniowiecznej wymiany handlowej, jednak w XVI/XVII w. przerodziło się w rzeczywisty podział - uformowanie się dwóch różnych struktur produkcji i struktur społecznych, w tym podziału ról w obrębie rolnictwa, a w konsekwencji ukształtowanie się dwóch różnych ustrojów rolno‑handlowych (co miało też wpływ na ustrój polityczny).Zachód przeszedł na gospodarkę towarową, która była pierwszym krokiem na drodze do współczesnej gospodarki kapitalistycznej, natomiast Europa wschodnia ugruntowała uzależnienie poddanych, czego skutkiem było o wiele dłuższe przetrwanie skostniałych stosunków feudalnych w ich specyficznej szlacheckiej formie. Rzutowało to również na podejście do problemu edukacji i nauki - Wschód rozwijał się ekstensywnie (przez powiększanie areału ziem uprawnych)i nie zauważano tam potrzeby innowacyjności, niezbędnej dla intensyfikacji produkcji. Skutki tego podziału są widoczne w Europie do dzisiaj. Orientacyjna linia podziału prowadziła wzdłuż biegu rzeki Łaby, a dalej przez Lipsk, Pragę, Graz, Lublanę aż do Triestu.

Ćwiczenia

Ćwiczenie 1
R1RyNRIMiPdXq1
zadanie interaktywne
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
11
Ćwiczenie 2

Zapoznaj się z tekstem oraz informacjami o nim, a następnie wykonaj polecenie.

RkqtoHUgvidAG
Autor Stanisław Dunin Karwicki pochodził z kalwińskiej rodziny, osiadłej w powiecie opoczyńskim. Był żołnierzem i podkomorzym sandomierskim, wielokrotnie posłował na sejmy. Zwolennik Jana III Sobieskiego, z niechęcią patrzył na kandydatów do tronu polskiego popieranych przez obce mocarstwa, dlatego po śmierci króla poparł elekcję Augusta Wettina. I mimo że krytycznie oceniał jego rządy, w trakcie III wojny północnej zachował rezerwę wobec Stanisława Leszczyńskiego i Szwedów., Jak czytać źródło Swojemu dziełu, napisanemu w pierwszej dekadzie XVIII w., lecz znanemu wtedy tylko w wersji łacińskiej, Karwicki nadał iście barokowy tytuł: Egzorbitancyje we wszystkich trzech stanach Rzeczypospolitej krótko zebrane oraz sposób wprawienia w ryzę egzorbitancyj i uspokojenia dyfidencyj między stanami podany. Tytułowa „egzorbitancyja” to dosłownie wypadnięcie z właściwej orbity. Karwicki ustrój Rzeczypospolitej interpretował w kategoriach monarchii mieszanej, dlatego owe „egzorbitancyje” dostrzegał nie tylko po stronie króla, jak chcieli szlacheccy konserwatyści, lecz we wszystkich trzech „stanach sejmujących”, czyli uczestniczących w życiu politycznym. Wielu współczesnych historyków boleje nad tym, że żaden z królów elekcyjnych nie zdobył się na skuteczne wprowadzenie w Rzeczypospolitej rządów absolutnych. Tymczasem polscy pisarze polityczni XVIII w. w celu naprawienia ustroju woleli szukać trzeciej drogi – „między majestatem a wolnością”.
1

Stanisław Dunin Karwicki o równowadze między stanami

Teraz, kiedy uważamy stan polskiego państwa i sposób rządów w nim, widziemy, że złożony jest z tych trzech sposobów rządzenia. Jest monarchija w królu, arystokracyja w senacie, demokracyja w szlacheckim stanie, a tak jest częścią królestwo, częścią rzeczpospolita […].

A toć jest prawdziwe źrzódło wszystkich tu u nas w Polszcze dyfidencyj [nieufności], kłótni, mieszanin wewnętrznych, że dwie z przyrodzenia sobie przeciwne i wrodzoną niby mające antypatię rzeczy a obie możne mamy: to jest majestat królewski z wolnością narodu. Bo królom wrodzony jest apetyt wolnowładnego panowania i przysiodłania wolności. Naprzeciw wolności wrodzona jest konserwacyja samej siebie, przy tym, że z przyrodzenia bojaźliwa jest i podejrzeniem nadrabiająca wolność, stąd ustawiczne od dworu i dworskich kreatur dyfidencyje […]. Tak dalece, że podczas [dotychczas] chwytaliśmy się do konserwacyjej wolności takich sposobów, który ją prędzej do zguby przywiść mogły, jako były rokosze, rwanie sejmów i insze tym podobne […].

Zdał się na to sposób skuteczny, żeby między tymi dwoma stanami królewskiego majestatu i szlacheckiej wolności dać niby ścianę i przegrodę jakąś, intermedium ordinem [stan pośredniczący], stan senatorski, który by majestatowi z jednej, a wolności z drugiej strony granic należytych przestępować nie dał […]. Ale tych czasów doznaliśmy, że ciż sami, co mieli mediować i majestat z wolnością jak na równej wadze trzymać, samiż, mówię, albo majestat przeciw wolności, albo wolność przeciw majestatowi podburzali […] dla swoich nieszczęśliwych prywatnych interesów albo uraz.

I trzeba tu na jedno z tego dwojga odważyć się: to jest albo królowi dać w moc rząd wszytek i succesivum regnum [monarchię dziedziczną], wymówiwszy sobie prawa pewne u niego, tak jako przed czterdziestą lat Danija uczyniła, albo ocerklować królewską potencyją tak, żeby niczym, ani datkiem, ani karą nie był straszny wolności, bo zwyczajnie, kogo się nie obawiam, temu konfiduję [wierzę]. Co do pierwszego, mówiąc prawdę, najskuteczniejszy to jest sposób rządów, kiedy jednego przy dobrych konsyliarzach [doradcach] słuchają wszyscy, bo i dyspozycyja wszystkiego sekretna i egzekucyja prędka, na czym dwojgu najwięcej w sądach zależy, kiedy do tego pan rozumny, dobry […] szczęśliwy, nic lepszego […].

Co do drugiego sposobu, ponieważ w każdym państwie najlepsze są te rządy, które do geniuszu narodu stosują się (bo do szczęśliwych rządów nie tylko mądrość rozkazującego, ale też i ochotnego posłuszeństwa słuchających potrzeba) […] zaczym, że naród polski ma wrodzoną inklinacyją do wolności i już przywykł do niej […].

Ale zaś kiedy pierwszy królewski stan monarchiam [królestwo] reprezentujący chcemy w potencyjej jego ocerklować, bojąc się, żeby in absolutum dominium [do absolutnej władzy] nie poszedł, toć też trzeba temu zabiegać oraz, żeby zaś drugi stan, Senat i możniejsi nie brali sami góry przygniótłszy władzę królewską, żeby status ich aristocraticus [arystokratyczny] nie obrócił się in oligarchicum [w oligarchię]. Zarówno i trzeci stan szlachecki democratiam [demokrację] zawierający, aby się nie zakończył ochlocratia [rządami tłumu] albo zamieszaniem niebezpiecznym.

CART8Cytat za: tekst dostępny online: bazhum.muzhp.pl.
R1bHQ9bvucEox
Twoja odpowiedź (Uzupełnij).

Słownik 1

absolutyzm
absolutyzm

(łac. absolutus - zupełny, bezwzględny), forma rządów, w której cała władza spoczywa w rękach monarchy, będącego źródłem prawa i stojącego ponad nim

pańszczyzna
pańszczyzna

- w okresie feudalizmu: obowiązek wykonywania przez chłopów różnego rodzaju prac na rzecz pana

wtórne poddaństwo
wtórne poddaństwo

- określenie zaostrzonej XVI–XVIII w. formy poddaństwa (poddaństwo osobiste) w środkowej i wschodniej Europie

koniunktura
koniunktura

- sytuacja stwarzająca warunki, zwykle korzystne, do rozwoju jakiejś działalności